łożenie niskie, gleba sapowatopiaszczysta. Czyt. Łaski, Lib. ben. I, 570. Dr. E. B. Kobyla wola, 1. folw. , pow. włoszczowskip gm. i par. Moskorzów, ob. Goleniowy. 2. K. , wś i folw. , pow. garwoliński, gm. i par. Górzno. W 1827 r. było tu 13 dm. , 91 mk. , obecnie 17 dm. , 216 mk. , 567 mr. obszaru. Podług wiadomości z r. 1866 rozległość folwarku wynosiła mr. 695, zaś nomenklatury Ignaców mr. 240, która w r. 1878 odłączoną została. Wieś Kobyla Wola os. 22, z gruntem mr. 258. Kobylawólka, wś, pow. siedlecki, gm. i par. Skurzec, 14 dm. , 131 mk. , 669 mr. obszaru. Według Towarzystwa Kredytowego Ziemsk. folwark i wieś Kobylawólka i osada Ług Dąbrowka z r. 1866 rozległość niewiadoma; wieś Kobylawólka osad 2, z gruntem 7; Ług Dąbrówka osada z gruntem mr. 17. Folwark i wieś Kobylawólka lit. O. rozległy mr. 274, grunta orne i ogrody mr. 121, łąk mr. 53, pastw. mr. 35, lasu mr. 35, nieużytki i place mr. 30; bud. z drzewa 6, pokłady torfu. Wieś Kobylawólka osad 8, z gruntem mr. 46, Kobylczyce, ob. Kobyłczyce. Kobylczyce, wieś nad rz, Berezyną, pow. oszmiański, 4 okr. adm. , gm. Horodźki, 36 w. od Oszmiany, 8 dm. , 87 mk. , z tego 80 praw. , 7 katol. 1866. Kobylczyna, ob. Kobyłczyna. Kobyle, ob. Kobyła, Kobyle, 1. dwór i kol. , pow. łęczycki, gm. Sobótka, par. Dąbie, odl, 19 i pół w. od Łęczycy. W 1827 r. było tu 16 dm. , 102 mk, , obecnie kol 11 dm. , 117 mk. , dwór zaś 1 dm. Por. Chełmno. 2. K. , wś i folw. , pow. chełmski, gm. i par. Rejowiec. Kobyle, wś włośc, pow. wilejski, o 48 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z m. Sosienki do gran. pow. borysowskiego, 11 dm. , 111 mk. Kobyle, wś, pow. starokonstantynowski, z kaplicą katol. parafii Starokonstantynów. Kobyle, 1. wś w pow. sądeckim, par. Zbyszyce, na prawym brzegu rz. Dunajca, przy drodze krajowej sądeckotarnowskiej, o 14 kil. od Nowego Sącza a 2. 7 kil. od st. poczt. w Gródku nad Dunajcem; w ślicznem położeniu w równinie i na niewielkiem wzgórzu, przedzielającem naddunajecką dolinę Zbyszyc i Lipia od kotliny grodeckiej. Rozległość obszaru dworsk. ról orn. 115, łąk i ogr. 11, pastw. 10, lasu 67 m. ; włośc. ról or. 161, łąk i ogr. 19, pastw. 44, lasu i zarośli 110 mr. austr. ; dm. 27, mk. 214 rz. kat. Gleba na wzgórzu urodzajna pszenna glinka, w płaszczyźnie przyrędek i przypiasek. Do dóbr K. należą przyległości Stany, Załęże i Tabaszowa; własność Żuków Skarszewskich For. Gródek nad Dunajcem. 2. K. , wś, pow. bocheński, w okolicy pagórkowatej, nad bezimiennym potokiem okalającym zamek wiśnicki i wpadającym z lew. brzegu do Uszwicy. Wś ciągnie się wzdłuż drogi gminnej z Wiśnicza do Poręby spytkowskiej, gdzie się styka z gościńcem krajowym słotwińskosądeckim; należy do parafii rz. kat. w Wiśniczu starym i ma 771 mk. rzym. kat. , z których 30 przebywa na obszarze więk. pos. Obszar więk. pos. jest częścią klucza wiśnickiego. Ordynat. hr. Zamoyski ma 318 mr. roli; pos. mn. wynosi 656 mr. roli, 139 mr. łąk i ogr. , 93 mr. pastw. i 186 mr. lasu. Jest tu szkoła ludowa trzechklasowa. W roli przewaza glinka urodzajna, las jest jodłowy. K. graniczy na zachód z Wiśniczem starym, na wschód z Uszwicą, na północ z Porębą spytkowską a na południe z Łomicą. W XV wieku dziedzictwo Dobiesława Kmity Lib. ben. I, 94. 3. K. , wś, pow. jasielski, położona śród lasów nad Wisłokiem, 1. 4 klm. na północ od Frysztaka, należy do parafii rz. kat. w Frysztaku, ma 402 mk. rzym. kat. , kasę pożyczk. gminną z kap. 107 zł. w. a. i fabrykę zapałek. Więk. pos. ma 244 mr. roli i 420 mr. lasu; mn. pos. 308 mr. roli w ogóle. W XV w. własność klasztoru koprzywnickiego, z nadania Elżbiety królowej węgierskiej Lib. ben. III, 391. Mm. Kobyle al. Kobyła, niem. Kobilla, król. dobra w wieczystą dzierżawę wydane, pow. kościerski, na lewym brzegu Wierzycy położone, nazywały się dawniej Kobyłów, Kobyłowo. Obszaru liczą mr. 3248, kat. 133, ew. 49, dm. 12. W miejscu jest szkoła ewang. Parafia i poczta w Pogutkach. Odległość od Kościerzyny 3 i pół mili. Wieś K. istniała od najdawnieszych czasów. Początkowo należała do pomorskich książąt. R. 1269 książę Sambor II darował ją na fundacyą nowego klasztoru oo. cystersów w Pogutkach później w Peplinie. W ograniczeniu zachodzą stare osady Cosnomino Koźmin, Sternekaw Czernichowo, Garczyn, Wielka Kiszewa, Pałubin, Pogutki, rzeka Wierzyca Werissa; struga Thessino należała po obu stronach do wsi. Trakty 2 wtedy wiodły z Kiszewy do Garczyna i z Kobyłowa do Garczyna. Granice przy drogach i mostach oznaczone były dębami staremi. Po nad bagnom za lasem leżała w granicach Kobyłowa osobna wieś zwana Winczentow, zapewne Wycięte, która w następnych czasach zaginęła. .. ad viam quae ducit de Kobilaw in Garczyn ubi quercus est signata. Inde directe per nemus ad paludem quae Winczentow dicitur directe juxta aream ex antiquo Winczentow dictam usque ad gades Pogotkow. Osadnicy rządzili się oddawna polskiem prawem, które późniejsi dopiero opaci na niemieckie czyli chełmińskie zamienili. Z r. 1377 jest dokument, w którym opat Piotr z Rogowa potwierdzą, jako jego poprzednik opat Maciej wydał

Kobylawola

Kobyla wola

Kobylawólka

Kobylczyce

Kobyle