adm. , o 23 w. od Wilna, 1 dm. , 8 mk. kat. 3. K. , dobra, pow. wileński, gm. Soleczniki, par. Turgiele, w zeszłym wieku własność Radziwiłłów, potem Naborowskich, obecnie Moszkowa, mają 551 dzies. ziemi uprawnej, 3. K. , wś, pow. rossieński, par. widuklewska. Kiejdżuny, wś włośc, pow. wileński, 5 okr. adm. , o 43 w. od Wilna, 3 dm. , 15 mk. kat. 1866. Kiejkie, wś, pow. rossieński, par. girdyska. Kiejków, rus. Kijkiw, grupa domów i leśni czówka w płd. wsch. stronie Strutynia, pow. złoczowski, na lewym brzegu Złoczówki, przy gościńcu. Lu. Dz. Kiejlig, jezioro, ob. Kelig. Kiejment, ob. Kiement Kiejmenoszki, wś, pow. szawelski, gm. krupiowska, 3 osady, 53 dzios, ziemi. J. Godl. Kiejmiana, zaśc. nad potok. Kiejmianą, pow. wileński, 2 okr. adm. , o 66 w. od Wilna, 1 dm. , 9 mk. kat. 1866. Kiejminy l. . wś, pow. wileński, 2 okr. adm, , o 49 w. od Wilna, 3 dm. , 14 mk. kat. 2 K. , wś włośc. , nad jeziorem i rzeką Musą, pow. wileński, 2 okr. adm. , o 40 w. od Wilna, 14 dm. , 162 mk. kat. 1866. Kiejpuny, wś, pow. wileński, 5 okr. adm. , o 36 w. od Wilna, 5 dm. , 40 mk. kat. 1866. Kiejrańce, wś, nad jeziorem Dura, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 66 w. od Wilna, 4 dm. , 28 mk. kat. 1866. Kiejstutowo, zaść. , pow. trocki, 1 okr. adm. , 6 w. od Trok, 1 dom, 20 mk. kat. 1866. Kiejsze, wś i os. leśna, pow. kolski, gm. Czołowo, par. Osiek Wielki. Odl. 13 w. od Koła, ma 16 dm. , 250 mk. ; os. leśna 1 dom, 6 mk. Kiejtowiszki, ob. Kietowiszki Kiejzy, ob. Ciejknie Kiejzyki, wś włośc, pow. dzisieński, o 95 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 17 dm. , 67 mk. prawosł. 1866. Kiejżany 1. , wś, pow. wileński, 2 okr. adm. , o 74 w. od Wilna, 17 dm. , 164 mk. kat. 2. K. , folw. , pow. wileński, 2 okr. adm. , o 74 w. od Wilna, 1 dom, 16 mk. , z tego 7 staroobr. , 0 żydów 1866. Kiekaliszki, wś, pow. rossieński, par. szwekszniańska. Kiekebusch niem. , ob. Kibusz. Kiekieryszki, wś, pow. maryampolski, gm. Gudele, par. Skrawdzie. Odległa 30 w. od Maryampola, ma 3 dm. , 21 mk. Kleklinapol, folw. , pow. wilejski, 3 okr adm. , o 73 w. od Wilejki, 1 dm. , 15 mk. kat 1866. Kiekówka, mała błotnista rzeczka w pow ihumeńskim, bierze początek w pieczarach około wsi Łozowicz i ubiegłszy mile wpada do rzeki Pociechy, małego dopływu Swisłoczy. Kiekrz, wś i dom. , pow. poznański, niedale ko jezior a; dom. ze Starzynami ma 2, 733 m. rozl, 13 dm. , 198 mk. , 92 ew. , 106 kat. , 77 analf. Kościół paraf. kat. nal. do dek. obornickiego, cegielnia, mleczarnia. Poczta, telegr, i stac. kol. żel. w Rokitnicy o 5 kil. , gośc. o 4 kil, od Poznania 15 kil. ; wś Kiekrz jest gniazdem rodziny wielkopolskiej Kierskich, herbu Jastrzębiec, która ją przy schyłku wieku zeszłego z rąk wypuściła. W wieku b. była własnością hr. Atanazego Raczyńskiego, teraz przeszła w rę ce niemieckie. Kierscy założyli i uposażyli ko ściół na początku XV wieku, w kościele są dokumenta od r. 1407. Z początku był drewniany, w r. 1591 stanął murowany, teraźniej szy wybudowany był r. 1797 przez Maryannę Kierską, kasztelanową rogozińską, co widzimy z napisu na kamieniu wmurowanym w ścia nę kościoła. Były tam groby familijne Kierskich. Do paraf, należy kaplica wystawiona w Chybach około r. 1660 przez Przecława Potockiego, poświęcona r. 1668 przez Macieja Kierskiego, sufragana poznańskiego. Na północ od wsi odkopano cmentarzysko pogańskie z licznemi urnami, z dwoma ogniskami; urny były pokry te brukiem 6 do 8 cali wysokim, ponad tem znajdowały się miski, małe naczynia, grzechotki dziecinne. M. St. Kieksy, wś, pow. rossieński, par. rossieńska. Kielańce, wś rząd. , pow. trocki, 3 okr. adm. , 42 w. od Trok, 8 dm. , 64 mk. kat. 1866. Kielanowice, wś w pow. tarnowskim, skła da się z dwóch części, z K. górnych, leżących na wschód od Tuchowa w pobliżu Ryglic, na granicy pow. tarnowskiego, i dolnych w dolinie Biały bliżej Tuchowa. K. dol. należą do par. rzym. kat. w Tuchowie, górne do takiejże pa rafii w Ryglicach. Ludność obudwu części wynosi 275 osób, z których 63 mieszka na obszarze większej pos. p. Jul. Różyckiej. Gmi na ma kasę pożyczkową z kapitałem 218 zł. w. a, Więk. pos. ma obszaru 254 m. roli, 15 m. łąk i ogr. , 30 m. past. i 45 m. lasu; mniejsza 70 m. roli i 19 m. past. Mac. Kielarskie, jez. w pow. olsztyńskim, w Prusiech, na kierunku biegu rz. Łani. Kielary, niem. Kellaren al. Prossen, wś, pow. olsztyński, na polskiej Warmii, dobra oddawna biskupstwa warmińskiego, polskim osadnikom wydzielone. R. 1608 posiada K. Jan Milewski, którego potomkowie są tu jeszcze r. 1784. Ob. Kętrz. Ludność polska, str. 557. Kielau niem. , ob. Chylonia. Jest tu st. dr. żel. z Gdańska do Starogrodu Pozn. , o 26 kil od Gdańska. Kielauer Pustkowien niem. , osada, pow wejherowski, ob. Chylońskie pustkowia, Kielbasehin niem. , ob, Kielbasin,

Kiejdżuny

Kiejdżuny

Kiejkie

Kiejków

Kiejlig

Kiejment

Kiejmenoszki

Kiejmiana

Kiejminy

Kiejpuny

Kiejrańce

Kiejstutowo

Kiejsze

Kiejtowiszki

Kiejzy

Kiejzyki

Kiej any

Kiekaliszki

Kiekebusch

Kiekieryszki

Kiekówka

Kiekrz

Kieksy

Kielańce

Kielanowice

Kielarskie

Kielary

Kielau

Kielauer Pustkowien

Kielbasehin