podań w starożytności w tej wsi były klasztory i dla tego 2 mogiły usypane zowią monastyrami. Mieszk. 1350. Część wsi nazywa się Hulajką, ma osobną cerkiew paraf. i mk. 550. Paraf. katol. w Zwinogródce, zarząd polic, w Kobrynowie. Cerk. murowana, jedna z najbogatszych w pow. , wybudowana kosztem byłej dziedziczki hr. Arturowej Potockiej. Lr. T. H. Kobryński kanał, albo Horodecki, ob. Horodec. Kobryński Rów, rz. , lewy dopływ Muchawca. Kobryny, ob. Kobryn i Kamionka wołoska, III, 788. Kobrzeniec, al. Kobrzyniec stary i nowy, wś włośc, kol. i dwa folw. , pow. rypiński, gm. i par. Rogowo. Odl. 13 w. od Rypina. K. stary ma 31 osad, 30 dm. , 231 mk. , 869 mr. obszaru, w tem 569 mr. włośc, i kolon. We wsi sklep i kuźnia. K. nowy ma 22 dm, , 253 mk. , 654 mr. obszaru, w tom 130 m. włośc, i 51 mr. nieużytków. W pobliżu leży uroczysko Łosiaki. Według. Tow. Kred. Ziem. , folw. K. stary, rozległy mr. 343 grunta orne i ogr. mr. 222, łąk mr. 106, nieużytki i place mr. 15; bud. mur. i, drew. 7, pokłady torfu i kamienia wapiennego. Wś Kobrzeniec stary osad 31, z gruntem mr. 569. Folw. K. lit. A. B. D. , rozległy mr. 487, grun. or. i ogr. mr. 298, łąk mr. 30, pastw. mr. 73, lasu mr. 81, nieużytki i place mr. 5; bud. drew. 8; są pokłady torfu. Wieś Kobrzeniec nowy lit. A. B. D. osad 15, z gruntem mr. 130. Folw. K. nowy lit. C. rozległy mr. 182, grunta orne i ogr. mr. 154, łąk mr. 6, pastw. mr. 16, nieużytki i place mr. 6; bud. drew. 5. Płodozmian 6polowy, pokłady torfu. R. 1789 K. wielki był własnością Felicyana Mazowieckiego i czterech szlachty, wysiew 39 kor. żyta; zaś K. stary, włśó Mateusza Święcickiego, wysiew 30 kor. żyta; 100 złp. czynszu. . Kobule, węg. Lofalu, wś w hr. szaryskiem Węg. , kościół kat. paraf. , pastw. , łąki, lasy, 613 mk. H. M. . Kobulty, niem. Kobulten, wś kościelna ewan. gielicka, pow, szczycieński, na polskopruskich Mazurach, st. p. Bischofsburg. Kościół wspomina Henneberger r, 1595; proboszczów ma od r. 1599. K. powstały na obszernem terytoryum 350 włók, nadanem r. 1388 Filipowi von Wildenaw; jako wś kościelna istniała już r. 1409. Ob. Kętrz, Ludność polska, str. 389. Kobura, góra w południowowsch. stronie wsi Jamielnicy, w pow. stryjskim; wznosi się 773 mr. npm. , z pod niej, od str. połudn. zach. , wytryska pot. Jamielnica ob. . Dłg. g. 41 10, 40 sz. g. 49 9 40 Wody z K. płyną na płd. i zach, do Jamielnicy, dopływu Dniestru. Kobus, ob. Kobusz. KobuschTheerofen niem. , ob, Kobusz. Kobusewo albo Kobysewo, niem. Kobissau, rycer. dobra, pow. kartuski, 1 4 mili od bitego traktu lezieńskowejherowskiego, 514 nad po ziomem morza, nad strugą Słupianką. Obszaru liczy mr. 3149, katol. 141, ew. 56, dm. 21 r. 1865. W miejscu gorzelnia i cegielnia; pa rafia i szkoła Przodkowo, poczta Kartuzy, do kąd odległość 1 8 mili. K. jest wieś prastara. Świadczy o tem cmentarzysko pogańskie przy wsi, za tz. Brozowem błotkiem, niedawno od kryte; ma ono postać mogił kamiennych gro madnych Tow. nauk. w Toruniu I roczn. 24. Znajdowały się tu huty szklane i żelazne. Oddawna była ta wieś, jak się zdaje, w po siadaniu krzyżaków. R. 1442 mistrz w. krzyż, Konrad von Erlichshausen zapisał na dziedzi czną własność polakiem prawem 24 włók ze wsi swojej K. , jakiemuś Jerzemu Malleator hamernik wraz z sołectwem, hutą żelazną i szklaną officyna vitriaria ferrariaque. Są dy mniejsze i większe, nawet nad poddanymi krzyźackiemi, w granicach wsi także mu odstą pił, nic zgoła dla siebie nie wyjmując. Daro wał mu i podatki stare prawa polskiego Vaccas, porcos aliaque omnia juxta jus polonicum dari consuetu remittimus. W oznaczeniu granic zachodzi między innemi góra Kuttelberg, prata Czelzeminskiana, wieś teraz niewiadoma Czelzeminsk. Następnie dobra te znowu do rządu przypadły. R. 1570 jest tu tenutarius regius Tomasz Sokołowski. Później zaś są w posiadaniu szlachty. R. 1780 posiadacz Czarliński. Obecnie posiada K. dawniejszy nauczyciel gimnazyalny Szreder polak, który ma za żonę Bardzką wdowę; wykupili te dobra ostatniemi czasy od niemca. Kś. F. Kobusy, wś nad Okrzeją, pow łukowski, gm. Sobolew, par. Maciejowice. W 1827 r. było tu 9 dm. , 61 mk. , obecnie 11 dm. , 101 mk. ; 236 mr. obszaru. Kobusy, niem. Kobussen, dobra, pow. jańsborski, st. p. Jańsbork, Kobusz, L wś i gm, , pow. szamotulski, 2 miejsc, a K. , wś; b Gogolice Jagolitz, wś; 13 dm. , 1. 53 mk. , 150 ew. , 3 kat. , 22 analf. Najbliższa poczta i telegr. w Sierakowie Zirke; st. kol. żel we Wronkach. 2. K. , niem, Kobusch Theerofen, leśnictwo, pow. szamotulski, 2 dm. , U mk. , należy do dom. Ćmachowa. Kobuszyn, ob. Kobószyn. Kobuzów, ob. Kłusów. Kobuzy, wś włośc, pow. wilejski, o 15 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , 10 dm. , 103 mk. 1866. Kobyla, strumień, bierze początek pod Kro czycami, w pow. olkuskim, na wschód od Włodowic, płynie ku północy i pomiędzy Zdowem a Białą wpada do Krztyni z praw. brze gu. Długi 4 wiorsty. J. Bliz. Kobyla, wieś, pow, nowogradwołyński, gm.

Kobryński kanał

Kobrz

Kobur

Kobu

Kobus

Kobusz

Kobuzów

Kobuz