lożono r. 1768 pod samym Kobryniem folwark 1 zwany Gubernią, dokąd się przeniósł zarząd klucza kobryńskiego; i od tego czasu nastąpiło zupełne zamku dawnego opuszczenie; powstała zaś nowa ulica Guberniańska do Gubernii wiodąca, Klucz kobryński, zawierający dusz męzkich 6, 922, darowany został przez ces. Katarzyno 1795 r. , feldmarsz. Suworow, z wyjątkiem miasta, które, na przedstawienie jenerałguber. Litwy ks. Repnina, obrócone zostało na miasto powiatowe gobernii grodzieńskiej. Jednakże 1796 r. zamek z obszernem podzamczem oddano na własność ks. Suworowa, który kazał go zupełnie rozebrać, sam zaś mieszkał w Gubernii, dopóki nie został wezwany od cesarza Pawła do Petersburga. Syn feldmarszałka Arkadyusz rozprzedał częściami różnym osobom ogromne dobra kobryńskie. Udając się Stan. August na sejm grodzieóski 1784 r przybył tu 3 września. Przed miastem spotykali króla Imci mieszczanie, dalej Zydzi, których rabin dziwacką mową swoją mocno N. Pana zabawił. Ofiarowali oni głowę cukru, niebieską materyą otoczoną bitemi ze srebra i pozłacanemi literami, słowa jakieś hebrajskie wyrażającemi. R. 1812 w lipcu Lambert pobił pod K. Francuzów Sasów. Pow. kobryński zajmuje 46453 w. kw. ; mk. 118599; kat. 2808, praw. 100893, żyd. 12389, prot 99; posiada kościołów kat. i kaplic 3, praw. 84, żydów. 23, protest. 1; fabryk i zakładów przemysłowych 43 produkujących na summę 167, 618 rubli. Powiat dzieli się na 5 okręgów administracyjnych 1 okrąg posiada gminy pruskowską, rzyczniańską, zbirohowską, sedchnowierską, strzygowską, kozicką, podlaską, zaleską; 2 okrąg dywińską, mokrzańską, wierzholeską, błocką, oziacką; 3 okrąg antopolską, wołowelską, imienińską, zielowską, słowską, horodecką; 4 okrąg drohiczyńską, chomską, bezdzieską, opolską, braszowierską, osowiecką; 5 okrąg janowską, worocewicką, odryżyńską, motolską, drażyłowiecką, osowniecką. Prócz tego dzieli się na parafie katolickie 2 kobryńską i janowską; stacye pocztowe kobryńska, drohiczyńska, chomska, janowska, horodecka, piotrowicka; miasteczek oprócz Kobrynia Dywin, Horodec, Antopol, Drohiczyn, Chomsk, Motol, Iwanowo po polsku Janowo. Położenie nizkie, mokre 1 3 zasiana reszta łąki, lasów 1 4 całej przestrzeni. Przez większą część powiatu przepływa Muchawieo, a dalej przechodzi w kanał dnieprowskobuski i idzie wzdłuż dopóki nie połączy się z Prypacią w powiecie pińskim. Na 425417 dzies. , rod. jest 26061 rządowej, 72809 lasów. Fabryk wódki 11 z prod. 127775 rs. ; browar 1 z prod. 1400 rs. oleju 8 z prod. 6841 rs. ; skór 9 prod. 1O860 szkła 1 prod. 1000; cegielń 5 z prod. . 10605 rs. ; miedzi 8 z produk. 2344. Okręgi Chodosy, Dywin, Antopol, Drohiczyn, Janów; gmin 31. Roku 1857 powiat miał 26 gmin wiejskich; 340 wsi. 25374 włościanmężczyzn, 302 obyw. ziem. Miał 5 dekanatów prawosł. kobryński, antopolski, janowski, czarnawczycki, bezdzieski; parafij 64, dusz 81, 699. Dekanat kobryński miał parafij 15, wiernych 16, 358. Miejscowość wogóle nizka i płaska; gleba szczególniej w południowowschodniej części powiatu urodzajna. Gospodarstwo z małemi wyjątkami rutyniczne 3polowe, dające jednak pomyślne rezultaty. Przemysł w samym Kobryniu żaden, przemaga zduństwo, szewctwo i garbarstwo, wyroby tanie lecz złe. Handel ogranicza się do wyzyskiwania na zbożu i sy stematycznego tępienia lasów, która to spekulacya sowicie opłaca się handlarzom; zamożno ścią i przedsiębierstwem odznaczają się Żydzi antopolscy. Życie społeczne zawarte w kół kach domowych; pracy dużo, oszczędnośó śre dnia; u większości ziemian dobrobyt widoczny, a przynajmniej możebny; mniejszość, w braku silnej woli i chęci do pracy, własność ziemską wydzierżawia, gotując sobie pewną ruinę. Spo ra ilość domów, w czasach przejściowych re formy, padła ofiarą lichwy. Ludność oświeceńszą stanowi stan szlachecki, rodów histo rycznych i fortun kolosalnych niema, ziemia nie zaś średniej zamożności na jednej lub kilku wsiach przeważają, dzierżąc takowe w spadku lub w dorobku. Oświata w powiecie niemożebna; oprócz 2klasowej szkółki powia towej i tak zwanych szkół ludowych elementarnych, żadnych zakładów niema. W gimnazyach pogranicznych królestwa przewaga tu tejszej młodzieży. Posiłek umysłowy po wszechnie czerpany z Warszawy, bellatrystyka i illustracye przeważają. Włościanie pracowici lecz bez oświaty. F. S. Kobryń, rz. , dopływ rz. Stuhny w gub kijowskiej. Nad K. leży wieś Obuchów. Kobryniec, mewielki folwark w północnej stronie pow. słuckiego, o wiorst prawie 10 od miasteczka Kopyla, w okr. polioyjnjmi kopylskim położony. Ma łąki obfite, grunta dobre. Al. Jel. Kobrynowa Hrebla al. sokołowa, wś nad rz. Makszybołto, pow humański, o 7 w. na płn. od Talnego, ma 813 mk. , 2215 dzies. rozl, nalaży do dóbr Talne, założona w XVIII w. , ma cerkiew ś. Mikołaja z r. 1768. O 3. od K. H. , przy drodze ze Zwinogródki do Humania, leży wś Sokołóweczka, 306 mk. , 890 dz. ziemi. Kobrynowo, wś, pow. zwinogródzki, od Zwinogródki w. 22, od st. pocztowej Hussakowej w. 6, od m. Talnego w. 10, okolica górzysta; zarząd ekonomiczny i miejsce zamieszkania rządcy dóbr Bużanka, Potockich. Według

Kobryń

Kobryno

Kobr