i Modelach, biskup żmudzki, miasto to dato wał królowi Zygmuntowi I Syn jego, Zygmunt August, jako królewicz z upodobaniem tu przebywał, mając wyborne knieje, bawiąc się łowami na żubry i inną grabą zwierzynę; jako miłośnik wielki koni, utrzymywał w K. stadninę do 3000 sztuk wynoszącą. Przebywała w nim i Barbara, najukochańsza z jego małżonek, po której zgonie wszystkie pokoje w K. kirem wybite były, na znak wielkiej żałoby owdowiałego króla. W czasie morowego powietrza w Litwie 1553 r. mieszkał tu Zygmunt August przez całą zimę, z trzecią żoną Katarzyną, córką cesarza Ferdynanda I. Zajęty pomyślnością K. , w r. 1568 obdarzył go prawem magdeburskiem, ustanowił targi i jarmarki, obywatelom miejscowym zapewnił dochód i pożytek z mającej się ich kosztem wy, stawić łaźni, wagi i postrzygalni. Polecił im, aby dla podniesienia miasta ulice wybrukowali, groblę naprawili i drogi oraz ratusz zbudowali. Ostatnie chwile życia spędził ten król w K. , otoczony czarownicami i nałożnicami, z których najwięcej podobał sobie w pięknej Giżance, co mu przypominała zmarłą Barbarę. Mniszech przy jej pomocy, wraz z pomocnikami swymi, okradł skarbiec królewski i tak opustoszył, że martwe zwłoki króla, zmarłego w 52 roku życia, d. 7 lipca 1572 r. , nie było w co przybrać. Wielki Jan. Zamoyski, będąc starostą knyszyńskim, przemieszkiwał w r. 1580 w dawnym dworze królewskim. I Współczesny Aleksander Gwagnin daje nam opis K. Miasto drewniane, w równinie między jeziorami i kałużami błotnemi leży. Dwór w nim królewski i ogród bardzo szeroki, który pospolicie zowią zwierzyńcem, sadzawek w nim pełno i zwierząt rozmaitych, albowiem tam wszelakie łowy zwierzynne najczęściej bywają. Przemieszkiwał tu w r. 1630 królewicz Władysław, chroniąc się przed morową zarazą. W ciężkich dla narodu przygodach, starostwo knyszyńskie wypuszczone zostało w zastaw, za sumę 553, 444 złp. Wykupiwszy je Jan Gnlński, wojewoda chełmiński, od Orsettich, ustąpił rzeczypospolitej 100, 000 złp. , co zawdzięczając sejm 1676 r. dozwolił mu i jego potomkom do ósmego pokolenia wytrzymywać te dobra. Po ekspiracyi zaś, wyraża uchwała, ośmiorga dożywocia potomków wo jewody, per lineam descendentem po sobie idących, suma oryginalna ma upadać i dobra do dyspozycyi królów wracać się mają. W roku 1765 dzierżył starostwo knyszyńskie Tomasz Czapski i wnosił do skarbu rocznej kwarty złp. 12, 471, miasto zaś podług taryfy z r. 1775 liczyło 227 domów Starożytna Polska, tom II. Nie masz tu już śladu dworu królewskiego, gdzie zakończył życie Zygmunt August, zniknęły pyszne ogrody i zwierzyniec, które go otaczały; podania starców wskazują tylko miejsca, w których istniały. Zachował się z dawnych wieków staw zwany Czechowizną; lud okoliczny mówi wedle tradycyi ojców swoich, że dyabeł, na rozkaz sławnego czarownika Twardowskiego, w jednej nocy go wykopał i wodą napełnił, Niegrodowe starostwo knyszyńskie albo leśnickie, w województwie podlaskiem, w ziemi bielskiej, podług lustracyi z roku 1664 było zastawione braciom Orsettim i zaliczało się do niego miasto Knyszyn, oraz wsie Chraboły, Jaskra, Czarna, Przytuły, Czechowizna, Krypno, Zastacze, Ruda, Długołęka, Rekle, Brzozowa, Bobrówka, Romejki, Jaświty, Zabiele, Jaćwież, Boguszewo, Zalesie, Gińcze i wiele innych, wreszcie miasto Goniądz, największe w koronie leśnictwo knyszyńskie i dwie dzierżawy taj noska i kobelnicka. Knyszyn, wś, pow. poznański; 11 dm. , 194 mk. , 45 ew. , 149 kat. , 5 analf. Poczta w Chludowie o 2 kil. , st. koi żel. w Poznaniu o 18 kil. Pod wsią wykopano złoty starożytny pierścień z głową wyrytą i posłano do muzeum berlińskiego. M. St. Knyszyńskie, jez. , ob. Augustowskie jez. Ko, .. , por. Co. .. Kó. ., por. Ku. . Koadyuty, niem. Coadjuthen, mko nad rz. Szieną, pow. tylżycki, o 15 kil. od Stoniszek st. dr. żel. tylź. kłajpedzkiej, o 4 kil. od gra nicy rossyjskiej, w okolicy piaszczystej. Ma 668 mk. Litwinów. Przemytnictwo, dawniej grasujące, dziś maleje. R. 1678 K. spalili Polacy, 1679 Szwedzi, 1757 Rossyanie. Jest tu kościół ewang. i st. poczt. ki. III; 4 jar marki. J. B. Kobaki albo Kahdki, wś, pow. kosowski, na lewym brzegu Czeremoszu, w lasach i górach o 9. 4 kil. na północ od Kut; przestrz. dwors. 1234, z tego 1121 m. lasu; włośc. 3228 m. Ludn. rzym. kat. 44 do par. w Kutach, gr. kat. 2864, par. w miejscu. Wieś ta na ogro mnej przestrzeni rozrzucona, ma 2 cerkwie, para. , pod wezwaniem podniesienia św. Krzy ża i filialną pod wezw. św. Mikołaja, szkołę etat. Należy do dóbr rządowych. B. R. Kobal, ob. Kowal Kobany, wś rządowa, pow. wilejski, o 37 w. od m. pow. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z Mołodeczna do granicy pow. mińskiego, 2 dm. , 20 mk. Kobbelberg niem. , pow. człuchowski, ob. Kobyle góry. Kobbelbude niem. , 1. folw. , pow. prusko iławski, st. p. Landsberg, Ostpr. 2. K. , domena i dworzec drogi żel, pow. królewiecki, nad Frischingiem, 330 mk. 3. K. , domena, pow. fyszhuski, et. p. Powayen. Kobbelgrube niem. , wś kościelna luterska

Knyszyn

Koban

Kobbelb