Strzeliska nowe, na płd. wsch. Hrusiatycze, na płd. zach, Leszczyn i Oryszkowco. Przez śro dek obszaru płynie od płn. na płd. potok Bakowiecki, dopływ Boberki, i zabiera kilka poto ków od lew. i praw. brz. , z których najznaczniejszy potok Berteszowski od praw. brzegu, płynący wzdłuż granicy Berteszowa a Kniesioła. W dolinie pot. Bakowieckiego leżą zabudowania wiejskie, na północ od nich, blisko granicy, grupa domów Oszustowice. Na wschód od zabudowań wiejskich dochodzi jedno wzgó rze 319 m. , na płn. zach. 285 m. Własn. więk. ma roli or. 128, łąk i ogr. 82, pastw. 30 mr. ; własn. mniejsza roli or. 962, łąk i ogr. 132, pastw. 90 mr. Według spisu z r. 1880 było 754 mk. w gminie, 14 na obsz. dwor. blisko 220 mk. obrz. rz. kat. , roszta gr. kat. Parafia rz. katol. w Podkamieniu, gr. katol. w Strzeliskach. Lu. Dz. Kniespel niem. , ob. Kneze pole, Kuiewenbruch niem. , wś, pow. wejherowski, ob. Kniewo. Kniewenzamosten niem. , wś, pow. wejherowski, ob. Zamostne, Kniewo, niem. Kniewenbruch, r. 1400 Kniewen, 1407 Knifen, Neuenwerder, 1678 Kniewskie błoto, włośc. wś, pow. wejherowski, w niskiem błotnistem położeniu nad strugą Redą, przy granicy pruskiej. Obszaru obejmuje włók 63, gburów 13, zagrodn. 11, katol. 16, ewan. 245, dm. 35. Parafia Góra, szkoła w miejscu, poczta Rybno. Odl. od Wejherowa 1 3 4 mili. Wieś ta, oddawna niemieckim osadnikom holendrom wydana, prowadzi gospodarstwo nizinne; szczególnie odznacza się hodowlą koni. Na początku XV w. w K. liczono włók 35, z tych pustkami leżało 18, dawali czynszu wraz z karczmą 27 m. Hamernia istniała wtedy we wsi. Na wojnę wysyłali 1 zbrojnego. R. 1404 Albrecht von Schwartzburg, mistrz w. krzyżacki, wystawia przywilej dla Klausa von Osze Osie i Henryka Breszlaw; włók było wtedy 40, sołtys miał włók wolnych 5, trzeci fenig od sądów i wolne rybołóstwo; inni dawali od włóki po 3 wiard. , 2 kury na zamek, biskupowi za dziesięciny pół wiardunku, proboszczowi po pół korca żyta i pszenicy. Prawo otrzymali chełmińskie. R. 1425 pisze księga komturska We wsi K. usgelegen haben 2 łaszty zboża w cenie 2 m. R. 1460 w wojnie 13letniej niemieccy tutejsi mieszkańcy znienacka napadli oddział polski i wielu zabili. R. 1611 wojew. Jan Wejher wydał przywilej dla karczmy, której posiadacz Michał Rundtke płaci czynszu 20 zł. i dostawia 4 podwody 4konne do Gdańska; od szarwarków był uwolniony, dla ludzi swoich wolno mu latem piwo warzyć. Ob. Prutz, Kreis Neustadt. E. 1678 donosi lustr. starostwa puckiego We wsi K. mieszkają holendrzy, ludzie wolni; trzymają włók 28 za kontraktem Jana Wejhera, star. puckiego z r. 1599 jure emphit. na lat 60 i za konfirmacyą Zygmunta III króla z r. 1600. Po ekspiracyi zaś lat, późno dosyć, wyprosili sobie prorogacyą do lat 100 od Jana III r. 1677; otrzymali libertacyą czynszu od 10 wł. płonnych i prosili nas conservari, powiadając że żadną miarą od tych płacić nie mogą; inaczej chcą iść precz z tych miejsc, jako ludzie wolni. My zjechaliśmy do tej wsi i uznaliśmy, że siedzą po niemałej części na miejscach błotnych, bagnistych, torfiastych, ani do siania zbóż, ani do łąk dla zbierania siana, ani do pastwy niesposobnych; w długi znaczne przyszli. W tej wsi między holendrami jest łąka 1, którą zowią Kromweze tę trzyma Ernest Krokowski, sędzia ziemski pucki, do lat 60, za kontraktem pana Zawadzkiego, star. puckiego i podkom. parna wskiego z r. 1649 przez Jana Kazimierza aprobowanym; daje z tej łąki kanonu zł. 30. Holen drzy dają ze wszystkiego czynszu zł. 1132. Ob. lustr. star. puckiego w Peplinie. W nisko położonem K. rzeczka Reda często szkody czyniła przez wylewy. Mieszkańcy ślubowali dla tego postawić kościołek we wsi; co też wykonali. Tytuł nadali kościołowi św. Maryi Magdaleny, na utrzymanie zapisali kawał gruntu na 8 korcy wysiewu. Kościołek kniewski został potem przyłączony jako filia do Góry. W czasie reformacyi ludność w K. po większej części zlutrzała; synowie, niepomni ślubu ojców swoich, zaorali rolę kościelną, a kaplica zaniedbana coraz bardziej upadała. R. 1684 stała już tylko jedna ściana, a na początku XVIII w. oglądał po niej Borowski, proboszcz kościerski, dość wysokie fundamenta z kamieni. Starzy ludzie pamiętali jeszcze nabożeństwo, jakie się w niej sprawowało. Ob. Utracone kościoły w dyec. chełmińskiej, str, 219. Kś. F. Kniewskie bioto, wś, pow. wejherowski, ob. Kniewo. Kniezenitz niem. , ob. Książenice. Knieże, ob. Kniaże. Knieże Sioło, ob. Kniesioło, Knifen dok. , ob. Kniewo. Knignicz, ob. Kniegnitz, Knihinicki staw, w północnej stronie Knihinicz, w pow. rohatyńskim, jeden z największych stawów utworzonych przez rz. Swierz. Należy on do gm. Knihinicz. Od płn. wpada doń Swierz, a na brz. południowym zeń wypływa. Wspaniały ten staw, podobny do jeziora, ma w obwodzie 6080 m. , czyli niemal 7 kil. , długość z półn. na połd. 3 kil, a z zach. na wsch. 1130 m. ; powierzchnia obejmuje przeszło 330 hektarów. Wzniesienie płn. brzegu n. p. m. czyni 249 m. szt. gen. . Staw rybny. Knihinicze, mko, pow. rohatyński, leży nad wielkim stawem, o 10 kil. na zach. od Rohatyna, przestrzeni posiada dwors. 475, włośc. 997 mr. ; ludności rz. kat 58, par. Podkamień,

Kniespel