dera pochodzą te kurhany z okresu bałwochwalstwa. Na polach tutejszych znachodzono dawniej popielnice i dłuta krzemienne. 2. K. małe, ob. Kłodzienko. Lu, I z. Kłodno, ob. Kłodna Kłodno, niem. Klodno w dokum. z XII w. Clodno, jezioro, pow. kartuski, wśród Kaszub, przez książąt pomorskieh darowane pp. norber tankom w Żukowie. Zalicza się do licznych wielkich, uroczych jeziór raduńskich Radaunen Seen. Kształtu podłużnookrągłego, ciągnie się z północy na południe. Za pomo cą rzeki Raduni, która tu płynie, połączone z południa z jez. Raduń przy wąskim przesmyku pod Chmielonkiem, na północ z jez. Białem i Rakowem. Na wąskiem wzgórzu między te mi jeziorami jest sławne Ogrodzisko pier wotna siedziba książąt pomorskich. Na południowschód także wąskim przesmykiem oddzielone od Dolnego Brodna jeziora. Dłu gie około ćwierć mili, brzegi ma wyniosłe, gó rzyste, lasami zarosłe, osobliwie na południowschód pod Zaworami bardzo wysokie, spadzi ste ztąd ze wzgórza nader uroczy widok na całą okolicę. Na zachodnim brzegu pięknie położona wieś parafialna Chmielno. Obfituje w wszelkie rodzaje ryby. Po kasacie klasz toru żukowskiego rząd pruski puszcza je w dzierżawę. Od Kartuz około 1 milę oddalone. Por. Chmielno. Kś. F. Kłodowa al. Kłodawa, wś na lewym brzegu Wisłoki, na wschodnim stoku lesistego pasma Liwocz, pow. jasielski, należy do par. rz. kat. w Brzyskach i ma 289 mk. Graniczy na płd. z Ujazdem a na płn. z Brzyskami. W XV w. własnośó klasztoru tynieckiego Długosz II, 279; III 205. Kłodowa, ob. Glodowo. Kłodowa, rz. , dopływ rz. Motławy, ob. Kłodawa, Kłody, ob, Janiszewice. Kłody, pow. wschowski, ob. Kłoda. Kłodź, pow. sierpecki, gm. Kossemin, par. Zawidz. Nie zamieszczona w spisie urzęd. gub. płockiej z r. 1881. Kłodzice al. Kłudzice, kol. , młyn i karcz. nad rz. Luciążą, pow. piotrkowski, gm. Łęczno, par. Witów. Leży o 9 w. na połd. wsch. Piotrkowa; kolonia ma 38 dm. , 320 mk. ; 790 mr, obszaru 556 ornej ziemi; os. młyn. rząd. 1 dm. , 9 mk. , 13 mr. ; karcz. 1 dm. , 6 mk. , 2 mr. rozl. Kłodzie Kłudzie 1 al. Kłoda, pow. włoszczowski, gm. i par. Kluczewsko. 2. K. , powiat iłżecki, ma się zwać przystań na Wiśle. 3. K. , wś, pow. siedlecki, gm. i par. Żeliszew. W 1827 roku było tu 21 dm. , 152 mk. Obecnie 22 dm. , 180 mk. ; 390 mr. obszaru. Kłodzie, pow. , ob. Kłoda. Kłodzienki, niem. Kludzinki lub Kludzienko, wś, pow. wągrowiecki; 7 dm. , 55 mk. , należy do olędrów Miłosławice. Poczta w Łopiennie o 5 kil, . st. kol. żel. Gniezno o 25 kilm. Kłódzienko, folw. , pow. błoński, gm. i par. Grodzisk. Folw. K. z nomenklaturą leśną Wężyk, wsiami Kłudzienko i Tłuste. Rozległy m. 395; nomenklatura leśna Wężyk rozległości m. 255 od dóbr tych odłączoną została; wieś Kłudzienko i Tłuste uposażone gruntem m. 116. Por. Kłodno, Kłodzienko po rusku Kołodenko, al. Kołodence al. Kłodno Małe, wś, pow. żółkiewski, 22 kilm. na płd. wsch. od Żółkwi, 15 kil. na płn. wsch. od sądu powiatowego w Kuliko wie, tuż na płn. wsch. od urzędu poczt. w Żółtańcach. Na płn. leży Dalnicz, na wschód Kłodno Wielkie, na płd. Żółtańce, a na zach. poszczególne części Żółtaniec, jako to Za górą, Wychopnie al. Wychopki, Pod borem, Brze zina. W płd. zach. stronie obszaru, blisko granicy Żółtaniec, wznosi się najwyżej 280. m. Mohiła al. Mogiłka. Część płd. wsch. opada za biegiem potoków, płynących do Młyńca al. Sosnowca i w tej części leżą zabudo wania wiejskie. Północna część obszaru opa da do 246, 238 m. i niżej; tutaj leży prze ważna część pól ornych, łąk i pastwisk, tudzież las, a wody z tego obszaru zabiera pot. Pa sieczna zwany w dalszym biegu Żełdec, do pływ Raty, Potok ten nastaje w sąsiedniem Kłodnie, płynie przez wieś zrazu od wsch na zach. a potem na płn. wzdłuż granicy do Żół taniec. Własn. większa ma roli or. 376, łąk i ogr. 115, pastw. 45, lasu 528 mr. ; własn. mn. ro. or 935, łąk i ogr. 473, pastw. 28, lasu m. 3. Według spisu z r. 1880 było 721 mk. w gminie, 39 na obsz. dwór. Mieszkańcy wy znają obrz. gr. kat. z wyjątkiem 40 rz. kat. . Par. rzym. kat. w Żółtańcach, gr. kat. w miej scu, należy do dekanatu kulikowskiego a dye cezyi przemyskiej. We wsi jest cerkiew i młyn parowy. W obrębie tej wsi znajduje się góra zwana Perunową horą piorunową gó rą. U stóp jej stał niegdyś monastyr bazy lianów pod wezwaniem św. Onufrego. Mo nastyr zniesiono w r. 1744 a ruchomości i cudotworną koronę św. Onufrego przeniesiono do monastyru dobromilskiego. Źródło czystaj wo dy, niegdyś monastyrskie, słynie w całej oko licy, ubogiej w zdrową wodę, a lud pobożny udaje się do niego w dzień św. Onufrego i dziś jeszcze bardzo licznie. Lu. Dz. Kłodzin, niem. Kludzin 1. wś, pow. wągro wiecki, 4 dm. , 38 mk. , wszyscy kat. , 12 analf. Poczta w Łopiennie o 6 kil. ; st. kol. żel. w Gnieznie o 21 kil. 2. K. , dom. , 1466 mr. rozl. ; 7 dm. , 131 mk. , wszyscy kat. , 57 analf. M. St. Kłodzina, niem. Klodzina, leśnictwo królewskie, pow. lubawski, w borach kiełpińskich,

Kłodno

Kłodno

Kłodowa

Kłody

Kłodź

Kłodzice

Kłodzie

Kłodzienki

Kłodzienko

Kłodzin

Kłodzina