gm. Lipie, par. Parzymiechy, o 45 w. na półn. od Częstochowy, ma 2 dm, 14 mr. obszaru. Klesicin niem. , pow. złotowski, ob. Kleszozyna, Klesse niem. , ob. Klejszow łuź. . Kleszcz, dawne przezwisko, stanowi źródłosłów nazw Kleszcze, Kleszczów, Kleszczele i t. p. . Kleszcz, os. młyn, nad rz. Luciążą, pow. piotrkowski, gm. Uszczyn; ma 1 dm. , 3 mk. , 34 mr. Jest to własność skarbu. Kleszczawa, ob. Klsszczów. Kleszcze, attyn. , ob. Grabowo, pow. przasnyski. Kleszczele, mko, pow. bielski, guber. grodzieńska, leży nad rz. Nurcem, niedaleko jej źródła i źródła Orlanki i nad strugą Dobrowódką, przy b. drodze pocztowej z Bielska do Wysokiego litewskiego resp. GrodnoBrześć, o 23 w. od Bielska, o 139 w. od Grajewa, ma st. dr. żel. między Bielskiem a Wysokiem. Dnia 1 stycznia 1878 było tu 1750 mk. ,, t. j. 861 męż. , 889 kob. ; 807 prawosł, 518 kat. , 435 izrael. Była tu parafia katol. dekan. bielskiego z kaplicą w Kruhlem. Mko K. słynie a hodowli ogórków, handel nieznaczny, 2 jarmarki. Przywilejem z r. 1523 król Zygmunt zatwierdził lokacyą tego miasta. Królowa Bona, posiada jąca ekonomią bielską, fundowała tu 1544 r. kościół i uposażyła plebana. Lustracya z 1566 r wymienia w tym mku 385 dm. opodatkowanych, 20 rzemieśl. , 32 karczem piwnych z miodowemi i tyleż gorzałczanych. Przywilej Stefana Batorego 1578 r. zabezpieczył handel solą samym mieszczanom. Królowa Anna, małżonka tego króla, rozciągała troskliwą opiekę nad miasteczkiem, które do jej dzierżaw należało. W r. 1775 Kleszczele, przez samych chrześcian osiadłe, miały bez przedmieść 270 dm. Uprawa chmielu i handel nim z Królewcem, znaczne mieszczanom tutejszym przynosiły korzyści. Kleszczelskie niegrodowe starostwo w wojew. podlaskiem, w ziemi bielskiej, podług lustracyi z r. 1664 powstało z dawniejszego sstwa bielskiego przez odłączenie od niego miasta Kleszczele, i wsi Dobrawoda, Kurzawa albo Babice, Nurzec al. Czeremcha, Sucha Wola, Grabowiec al. Obychodnik, Dubicze al. Zarywiec, Jelonka, Czachy. Za Zygmunta Augusta i Batorego zaliczało się do dóbr stołowych królewskich. W r. 1771 posiadał je Ignacy Cieszkowski, kaszt. liwski, wraz z zoną Franciszką z Sufczyńskich, którzy opłacali z niego kwarty złp. 1, 158, a hyberny złp. 3, 629 gr 27. Na sejmie warszawskim z r. 1773 1775 stany rzpltej nadały toż sstwo w 50letnie posiadanie emfiteutyczne Czarnieckiemu, łowczemu drohickiemu, wraz z wójtostwem. Opis mka K. na Podlasiu przez Ig. Sankiewicza Bibl. War, 1845, III, 172, i u Bobrowskiego Grodnienskaja gubemija. kleszczew, ob. Kleczew. Kleszczewko, niem. kl. Kleschkau, dobra, pow. gdański, przy bitym trakcie i kolei żelaz. gdańskotczewskiej. Obszaru liczy mórg wraz z wybudow. Wygodą 2244; mk. katol. 135, ew. 37, dm. 14. W miejscu jest cegielnia. Par. Kłodawa, szkoła Czerniewo, poczta i st. kolei żel. Pruszcz. Odl. od Gdańska 2 1 4 mili. R. 1789 posiadacz Tadeusz Czapski generał. Kleszczewo 1. wś i dom. , pow wschowski; dom. ma 918 mr. rozl; 6 dm. , 33 mk. 3 ew. , 30 kat. , 8 analf. Poczta w Krzywiniu o 5 Ml. ; st. kol. żel. w Lipnie Leipe o 15 kil. Aż do r. 1882 własność Zakrzewskich; w tym roku wś przeszła w ręce niemieckie wraz z Bojanicami. 2. K. , wieś i dom, pow. średzki, 42 dm. , 358 mk. 9 ew. , 349 kat. , 105 analf. Pocz. ta w Węgierskiem o 5 kil; st. kol. żel. w Srodzie Schroda o 13 kil. 3. K. , niem. Linden felde, kolon. , pow. średzki, folw. 403 mr. rozl. ; 5 dm. , 27 mk, , wszyscy kat. , 22 wątpliwych czy umieją czytać i pisać. Poczta w Węgierskiem o 5 kil. ; st. kol. żel. w Srodzie Schroda, o 13 kil. 4. K. 5 dom. , pow. średzki, 990 mr. rozl. ; 5 dm. ; 96 mk. 9 ew. , 85 kat. , 2 żydów, 34 analf. Pod wsią odkryto trzy wielkie cmen tarzyska, mające 5 600 kroków w kwadrat obszaru; ulice dokładnie wybrukowane prowa dzą promieniami do środka każdego cmentarzyska. M. St. Kleszczewo, 1. niem. Klschkau, w starych dokumentach Liebenwalde, włośc. wieś, pow. kościerski, przy granicy pow. staro grodzkiego, 1 1 4 mili od Starogrodu, 4 3 4 mili od Kościerzyny odległa. Obszaru liczy mórg 2544, gbur. 18, zagr. 24, katol. 241, ew. 148, dm. 45. W miejscu znajduje się szkoła ewang. i karczma. Parafia Pogutki, poczta Starogród. Kl. jest wieś prastara, do książąt pomorskich od początku należąca. R. 1258 książę Sambor II zapisał ją wraz z całym kluczem poguckim oo. cystersom, w Pogutkach nowy klasztor zakładającym. Dokument wylicza 2 jeziora Długie i Rokitowe przy tej wsi położone; na brzegach jeziór rosły wtedy buki. Pierwotnie osadzeni byli mieszkańcy na prawie staropol skiem. R. 1350 opat pepliński Eberard nadał tej wsi nowe prawo niemieckie czyli chełmińskie, przyczem ciź niemieccy zakonnicy zniemczyli także nazwę i przezwali wś Liebenwalde. Włók było wtedy 55, z których miał wolne proboszcz 4, sołtys 5, Od reszty po 16 wolnych latach płacili gospodarze po 3 wiard. i po 2 kurczęta od włóki. Barcie na polach, zapewne wtedy jeszcze lasem porosłych, wyjął konwent dla siebie. Natomiast mogli osadnicy na własną potrzebę łowić ryby w obudwóch jeziorach. R. 1358 stanęła karczma, od której brał klasztor 1 grzyw, i pół kopy kurcząt. R. 1427 opat Piotr opisuje, jako

Kleszcin