Jura, wojski trembowelski, zaspokoił Jerzego Kunata i Jana Jachnę i Annę, rodzeństwo z Tuligłów, za dział z dóbr Malechowa i Klekotowa, należący im się po matce Olechnie i dzia dzie Andrzeju; ob. dokumenta do tej sprawy odnośne z d. 2 kwietnia 1473 r. w akt. grodz. t. 6, str. 169 i 170, i z d. 14 kwietnia 1480, tamże str. 202 i 203. Jan Jura i synowie jego sprzedali wieś dziedziczną Klekotów wraz z Malechowem za 700 grzywien Pawłowi Jurkowskiemu z Czartoryi; ob. akta. grodz. t. 6, str. 199. Lu. Dz. Klekotowe al. Klekoty, os. młyn. , pow. nowo radomski, gm. Radziechowice, par, NowoRadomsk, ma 4 dm, , 13 mk. , 80 mr. obszaru; należy do majoratu gen. Liprandi. Klekotówka, karczma, magazyny, koszary straży finansowej, rzeźnia i kilka domów w płd. strome Klekotowa, pow. brodzki. Lu. Dz. Kletotten niem. , kol, pow. ostródzki, st. p. Olsztynek. Klekoty, 1. wś włośc. i os. karcz. , pow. noworadomski, gm. i par. Kruszyna, ma 5 dm. , 26 mk. , 125 mr. obszaru, os. karcz. 1 dm. , 5 mk. ; należy do dóbr Kruszyna. 2. K. , wś włośc, pow. noworadomski, gm. i par. Brzeźnica, ma 4 dm. , 66 mk. , 62 mr. obszaru. 3. K. , ob. Klekotowe. Klekotyna, wś, pow. jampolski, u zbiegu Klekotynki z Morachwą, gm. i par. katol. Morachwa; ma 780 mk. , 156 dm. , 732 dzies. ziemi włośc, 2398 dzies. dworskiej. Własność dawniej Dziekońskich, dziś Olizarów. Dr. M. Klekotynka, mała rzeczka, pow. jampolski, zaczyna się koło wsi Joachmówki, wpada do Morachwy kolo wsi Klekotyny, z lewego brzegu. Lr. M. Klekowiec, os. , nad rz. Wartą, pow. noworadomski, gm. i par. NowoRadomsk, ma 1 dom, 26 mk. , 3 mr. obszaru. Klenibanowice, niem. Klebnitz, wieś, pow, głogowski, par, Thamm. Klembark, węg. Klemberk, wś w hrab. szary skiem Węg. , kościół par. gr. katol, łąki, lasy, 562 mk. H. M. Klembów i t. p. , ob. Klębów i t. p. Klemczyn, os. , pow. radomski, gm. i par. Radom; wiatrak, 3 dm. , 11 mk. , 4 mr. rozleg. Klemencice, wś, pow. jędrzejowski, gm. Wodzisław, par. Krzcięcice. W 1827 r. było tu 40 dm. , 420 mk. Wspomina tę wś Długosz II, 69 i III, 433, jako posiadłość klasztoru w Mogiłe. Klenienfalva węg. , ob. Klmowica. Klemens, Klimek, Klimko, różne formy jednego imienia. Klemensów, pow. zamojski, gm. Sułów, parafia Wielącza, pałac rezydencyonalny ordynatów Zamojskich, należący do dóbr GajGruszczański ob. , leży nad prawym brzegiem Wieprza, na wzgórku dominującym nad wsią Michałowem, przy trakcie z Zamościa do Szczebrzeszyna i Turobina. Odleg. od Szczebrzeszyna, do którego prowadzi wysadzony dorodnemi i cienistemi drzewami trakt bity, o w. 8, i od Zamościa w. 17. Pałac K. , wraz z okalającym go dość obszernym i pięknym ogrodem angielskim z drzew zagranicznych i miejscowych, i owocowym, przy którym jest oranżerya i wodociągi, założony został około roku 1750 przez Teresę z. Michowskich Zamojską, wojewodzinę lubelską, w dawnej ziemi chełmskiej, pow. krasnostawskim, pod obecną nazwa, od imienia syna jej Klemensa. Tit, liro, Klemensów dobra, pow. wilejski, o 80 w. od Wilejki, o 21 w. od Duniłowicz, nad rzeką Serwecz, gm. Sitce, 780 mr. obszaru, gleba urodzajna żytnia, łąk dosyć. Dziedzictwo Franciszka Kijakowskiego. R. 1866 było 27 mk. Klemensowa góra, pod Lędzinem, pow. pszczyński, 962 stóp n. p. m. wysoka. Klemensówka, zakład przyrodoleczniczy w Zakopanem. Klemensowo, folw. i leśn. , pow. szamotulski, 3 dm. , 28 mk. należy do dom. Dobrojewa. Klemeńszczyzna, część Zarajska, powiat Samborski. Klementinenhof niem. , folw. , pow. złotowski, ob. Klementynowo. Klementów 1. kol. , pow. łęczycki, gm. i par. Poddębice. Odl. 28 w. od Łęczycy, ma 16 dm. , 127 mk. 2. K, , pow. chełmski, gm. Staw, par. Chełm. Klementowice, wś i folw. , pow. nowoaleksandryjski puławski, gm. Celejów, par. K. W Klementowicach jest przystanek kolei żel. nadwiślańskiej, rozdzielający stacyą między Nową Aleksandryą Puławami a Nałęczowem na dwie części, oddalony od Puław i Wisły na 1 3 4 mili, a od Lublina na 5 1 2 mili. Nazwa K. niewiadomo skąd poszła, może od Klemensa rycerza, który tę wieś miał założyć, jak o tom tradycya miejscowa niesie, a 00 tembardziej może być prawdopodobnem, że w aktach kościelnych jest wzmianka, iż wr. 1418 Piotr Rycerz Miles, dziedzic Klementowio, Płonek i Bochotnicy, orygował kościół w K. pod wezwaniem św. Klemensa. Z czasem kościół sam ze starości miał się zawalić, aż dopiero r. 1690 Adam Kotowski, stolnik ziemi wyszogrodzkiej i K. dziedzic, wybudował nowy kościół z modrzewia, który do dziś dotrwał i przedstawia żywy pomnik dawnego budownictwa w Polsce. W r. 1872 kościół klementowicki, pochyliwszy się znacznie, wymagał gruntownej poprawy, która też za staraniem miejscowego proboszcza ks. W. Korciopińskiego i znacznem matoryalnem przyczynieniom się teraźniejszego dziedzica Ludwiką Klemensowskiego, przy pewnym Słownik geograficzny. Tom IV Zeszyt 38,

Klekotowe