ścian innego wyzn. , 168 żyd. W r. 1875 było 1909 mk. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem, drobnym handlem lub są rzemieślnikami i wyrobnikami. Jarmarków 4. Szkoła element kilkoklas, 654 analf. Kościół par. kat. dekan. gnieźnieńskiego św. Piotra i Pawła; kośoiół protes. dyec. gnieźnień. , synagoga; urząd poczt. 3ej ki. , telegr. , poczthalterya. Poczta osobowa chodzi z Gniezna przez Kłecko do Kcyni; z Gniezna przez Kłecko do Wągrowca; prywatna furmanka do Janowca. Od msta powiat. 16 kil; st. kol źel także w Gnieźnie. W r. 1811 msto miało 116 dm, , 546 mk. ; w r. 1831 129 dm. , 1079 mk. 872 kat. , 95 ewan. , 112 żyd. Bolesław Pobożny książę kaliski, przywilejem z r. 1255 w Rogoźnie pisanym, nadaje Henrykowi z Kłecka, wójtowi msta Kleczko, toż msto, zastrzegając, aby je posiadał z potomkami płci męskiej na prawie niemieckiem; obdarza go gruntami i pozwala mieć własną swą łaźnię, z której wolno mu pobierać opłatę od kąpiących się, a nawet może ją sprzedać; dozwala mu wolnego wrębu i polowania na zające w okolicy msta; osiedlających się zaś w tem nowo założonem mieście uwalnia od wszelkich poborów. Kł. . podczas srogiego najazdu krzyżaków r. 1331 zupełnie zgorzało, mieszkańców prawie w pień wycięto. W XV w. mczko dźwigające się znowu nowemu uległo pożarowi, poczem Kaźmierz IV przywilejem z r. 1450 ponowił prawo niemieckie, dozwolił wolnego wrębu na budowanie domów, ustanowił jarmark trzydniowy, pozwolił mieszkańcom łowić ryby w pobliskiem jeziorze i nakoniec uwolnił ód myta w całem państwie, zwłaszcza z towarami jadących. R. 1656 d. 7 maja Stefan Czarniecki, kasztelan kijowski, wraz z Jerzym Łubomirskim, marszałkiem w. k. , dowodząc wojskiem polskiem, stoczyli pod Kł. z Duglasem, wodzem szwedzkim, krwawą i niepomyślną bitwę; Szwedzi bowiem zajmowali obóz w nader mocnem, groblą i błotami o, obronnem położeniu. Kł. było starostwem niegrodowem, w którem dawne przywileje wzbraniały sadowienia się żydom. Podług lustracyi z r. 1662 powstało ono z dawniejszego sstwa szredzkiego, przez oddzielenie od niego mczka Kiecka i wsi Gole, Golczewo, Polska wieś, Łageiwniki. Po utworzeniu r. 1768 wojew. gńieźnieńsk. , zaliczało się do tegoż województwa, poprzednio do kaliskiego. W r. 1771 posiadał je Antoni Mirosławski, podkomorzy inowrocławski, opłacając kwartę w ilości złp. 810 gr. 15; a hyberny złp. 608 gr. 13. Na sejmie warszawskim z r. 1773 75 stany rzpltej nadały toż sstwo w 50letnie emfiteutyczne posiadanie Korytkowskiemu, podsędkowi gnieźnieńskiemu, wraz z wsią Ulejno, w powiecie pyzdrskim położoną. Pod miastem wykopano na cmentarzysku urny ze srebrnemi kolczykami, łańcuszkami, broszami, monetami z czasów Sasanidów; naczynia z krzyżami na dnie. W Kl. urodził się znany historyk naszej literatury prof. Nehring. O mieście tem napisał monografią ks. Dydyński Gniezno, 1858. K k, ob. Kładzko, niem. Glatz, Klecówka, wieś, pow. tomaszowski, gmina Krynice. Klecwałd, w dok. Kletzinwalde, wieś, pow. dawniejszy dąbrowiński na pruskich Mazurach, zawdzięcza zapewne swój początek Stefanowi Klec z Klecewa w sztumskiem, którego dok. z r. 1333, 1335 itd. wspominają. Pierwszą wzmiankę o K. podają księgi szkodowe krzyżaokie po wojnie z królem Jagiełłą. Książę Olbracht nadał tę wieś, wtedy pustą, 40 włók obejmującą Janowi i Jerzemu von der Gablenz. Ob. Kętrz. , Ludnośó polska, str. 299. M. St. Klecza dolna i średnia, wieś, pow. wadowicki, nad potokiem Kleczówką, dopływem Skawy, przy gościńcu wiedeńskim, na wschód od Wadowic, graniczy od wsch. z Kleczą górną, od płn. z Babicami za pomocą potoku Wysokiej, od zach. z Wadowicami i Jaroszowicami. W płn. części obszaru wsi rozciągają się lasy, pokrywające znaczno wzgórze, którego wzniesienie czyni 370 m. npm. Obszar większej pdsiadłości zajmuje roli ornej 243, łąk i ogr. 23, pastw. 40, lasów 252; mniejszej zaś posiadłości roli ornej 732, łąk i ogr. 31, past. 135, lasów 318 mr. austr. Według obliczenia z r. 1869 było dm. 146, mk 905 427 męż. , 478 kob. . Według obliczenia z r. 1880 mk. 912. Według szem. dyec. tarn. z r. 1880 w miejscu dusz rz. kat. było 908. Par. łać. w miejscu, dawniej należąca do dyec. tarnowskiej a teraz do dyec. krakowskiej. Kościół drewniany p. w. św. Wawrzyńca istniał już w r. 1304; dokument bowiem z r. 1304, zachowany w urzędowej oblacie r. 1630 w aktach tutejszej plebanii, podaje iż wtedy od dawnych już czasów przedtem istniejący kościół uposażyła gruntem Anna, małżonka Piotra de Czyrzyc z Szczerzyca, a dotacyą jej zatwierdził Jan książę oświecimski. Rok konsekracyi niewiadomy. W inwentarzu przed r. 1863 spisanym, czytamy, że dzisiejszy jodłowy kościół zbudował r. 1432 Kazimierz książę oświęcimski. Wnętrze kościoła okrywały klejowe malowania z XVI w. , dziś zastąpione innemi. Z szafiastego ołtarza szkoły staroniemieckiej, który zapewne za księcia Kazimierza sprawiono, pozostały obrazy ś. Mikołaja i Stanisława. Wielki ołtarz ozdobny rzeźbami wytworu XVII wieku. Metryki sięgają r. 1623. Do par. kleczańskiejnależą Klecza górna, Góra Radoska, Łękawica pod Kalwaryą. Cala parafia liczy dusz rzym. kat. 2628, żydów 69 1880. W pierwszej połowie XVII wieku właścicielem K. był Jan Rottermund, podstarości i sędzia oświecimski 1628 r. , następnie Frydrychowscy, a miano

Klecko

Klecówka

Klecwałd

Klecza dolna