posiadaniu Michała. Skorzewskiego podkomorzego. poznańskiego i żony jego Ludwiki z Czapskich, którzy opłacali z niego kwarty w ilości złp. 3239 gr. 10, a hyberny złp. 1298 gr. 22. Enc. Org. mniejsza. Kiszewko, wś, pow. obornicki. nad strumykiem, o pół kil. od Warty; 24 dm. , 209 mk. , 170 ew. , 39 kat. , 65 analf. Poczta w Obrzycku Obersitzko o 6 kil, st. kol. żel. i telegraf w Obornikach o 12 kil. Kiszewo, wś i gm. 5 pow. obornicki, na prawym brz. Warty, przy ujściu Samicy wschodniej; 4 miejsc a K wś; b Dołęga, folw. należący obecnie do dom. Nowej myśli Neagedank; c Rusmühle, młyn; d K. kolonia; 61 dm. , 486 mk, , 157 ew. , 319 kat. , 10 żydów, 140 analf. Poczta, telegraf, st. kolei żel. w Obornikach o 10 kil. K. miało aż do r. 1823 kościół katol. paraf. dek. obornickiego; w tymże roku kościół spłonął i odtąd parafia kiszewska połączona jest z obornicką. Wś K. jest gniazdem rodziny Kiszewskich, herbu Drya; z ich rąk wyszła na początku XVII wieku po śmierci Stanisława Kiszewskiego, opata lubińskiego, sekretarza królewskiego. Po Kiszewskich posiadali ją Mierzewscy. Zapewne Kiszewscy założyli kościół na początku XT w. Był drewniany, kilka razy pożar go pochłonął. Ostatni raz spalił się r. 1823, odkąd go nie odbudowano. Pod wsią odkopano cmentarzysko pogańskie. M. St Kiszewski Zamek, ob. KiszewaZamek. Kiszewy albo Holendry Kiszewskie, wś, pow. koniński, w gm. Tuliszków, na połud. wschód Konina, odległa od t. m. wiorst 11; powierzch ni 1266 m. np. , ludności męż. 124, kob; 128, razem 252; grunt żytni. gdzieniegdzie pszenny. Kiszewy, majątek graniczący od południa z tu liszkowskim, był dawniej własnością Lisiec kich herbu Dryia, dziedziców na Kiszewach, Liścu, Żdżarach i innych posiadłościach; ostat nim z tej rodziny był około r. 1636 Andrzej Lisiecki, prokurator królewski, sędzia surrogat kaliski. W Kiszewach, pośród łąk i bagnisk, widnieją szczątki dawnego zamku, dziś prawie z ziemią zrównanego; pozostały tylko funda menta i lochy zawalone gruzem. Między ludem krąży podanie jakoby w ruinach tego zamku miały być zachowane skarby. Do dóbr Kisze wy należą; wś Grabowiec, osady czynszowe Ciołek, Dryja i kolonia Kępiny. J. Chor, Kiszka, Kiszki, por. Kischken, Kiszki, wieś, pow. biłgorajski, gmina Huta Krzeszowska, par. Janów. Należy do ordynacji zamojskiej. Kiszki, zaśc. rząd. nad jeziorem Łusza, pow. Święciański, 2 okr. adm. , o 29 w. od Święcian, 3 dm. , 16 mk. kat. 1866. Kiszkielewo, futor kościelny, pow. dziśnieńsii, o 66 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 1 dom, 4 mk. katol 1866. Kiszkieliszki, zaśc, dek. święciański, par. Komaje. Kiszkiliszki, folw. , pow. Wiłkomirski, par. Siesicka; Kazimira z Białłozorów Tańska kupiła tę ziemię od Giżyńskich; r. 1875 darowała ją siostrzeńcowi swemu Pawłowi Kończy. Kiszkis, os. , pow. kalwaryjski, gm. i parafia Udrya. Odl. 43 w. od Kalwaryi, ma 2 dm. , 8 mk. Kiszkowo, niem. Kischhowen, teraz Welnau, m. nad rzeczką małą Wełną, pow. gnieźnieński, na gruncie bogatym w źródła, w okolicy pagórkowatejj w której natrafiają się pokłady gleby wszelkiego rodzaju, o 24 kii. od miasta pow. W r. 1871 miało 60 dm. , 589 mk, 212 ew. , 311 kat. , 66 żydów. W r. 1875 było 619 mieszk. Mieszkańcy trudnią się głównie rolnictwem. Kościół katol, paraf, należy do dek. gnieźnień skiego św. Trójcy. Szkoła elementarna kilkoklasowa, 164 analf. Urząd pocztowy trzeciej klasy, poczta osobowa i listowa do Pobiodzisk Pudewitz, st. kolei żel. i telegraf w Pobiedzi skach o 14 kil. Jarmarków cztery. K. założył faworyt Kazimierza Wielkiego, nazwiskiem Kiszka, w XIV wieku. Podług ksiąg ko ścielnych miasto miało około r. 1521 dość zna czny obszar. W wojnach szwedzkich uległo zupełnemu spustoszeniu, i później je dopiero odbudowano. Z akt kościelnych okazuje się, że sąd kiszkowski wyrok oryginalny jest jeszcze zachowany w dniu 30 września 1761 skazał na spalenie kilka kobiet, , wymienionych z na zwiska a oskarżonych o czary, i wyrok rzeczywiście spełniono. M. St. Kiszkurnia 1. , wieś, pow. borysowski, w gm. pleszozewickiej, nad rzeczką Cimoszówką, o wiorst parę na północ od miasteczka Chotajewicz w miejscowości lesistej położona, ma osad włócznych 4, grunta lekkie, kamieniste. 2. K. , mały zaścianek, pow. borysowski, o 3 wiorsty na północ od miasteczka Ziembina, nad rzeczką Kiszkurnianką; ma osad 2; grunta ka mieniste, miejscowość górzysta. AL Jel Kiszkurnianka, , mały, ostatni lewy dopływ rzeki Hajny w pow. borysowskim, ma począ tek w kotlinie pomiędzy górami za wsią Pola ny, do połowy biegu płynie w kierunku południowym i od wsi Kiszkurni zwraca się na wschód; długość około mili; przy ujściu na przestrzeni wiorst trzech ma brzegi bardzo ba gniste. AL Jel. Kiszna, mylnie, ob. Kirszna. Kiszowce, węg. Kissocz, niem. Kischendorf, wś w hr. spiskiem Węg; , zdrój szczawiowy, 185 mk. Kiszownica, w dok. Cissovnica, struga w pow. starogrodzkim, opodal miasta Tczewa płynąca; wraz z Koprzywnicą ob. stanowiła r. 1256 zewnętrzną granicę dóbr Żajączkowo i

Kiszewko

Kiszewko

Kiszewo

Kiszewski Zamek

Kiszewy

Kiszka

Kiszki

Kiszkielewo

Kiszkieliszki

Kiszkiliszki

Kiszkis

Kiszkowo

Kiszkurnianka

Kiszna

Kiszowce

Kiszownica