von Kolbita wójt jańsborski, spzedaje litwinom Janowi Doksowiozowi, Aleksemu Litewskiemu, Stańkowi Jurkowiczowi, oraz drugiemu Stańkowi 8 wł. nadanych prawem magdeb. z obowiązkiem pół służby, biorąc za włókę 2 i pół kopy. Włóki te leżały między Marchewkami, majątkiem Marcina Łanghemde, Bułkową i l ybowom. Ob. Kętrz. , Ludność polska str. 441. 2. K. albo Dobki, wś, niem. Kiebisch, Dopken, pow. margrabowski, na pruskich Mazurach, od początku przez osadników polskich zajmowana. R. 1555 Krzysztof von Glaubitz, star. straduński, sprzedaje Marcinowi Kibiszowi na prawie chełmińskiem 4 wł. sołeckie, włókę za 45 grz. , celem założenia wsi dannickiej na 40 włókach między Kukowem, Giżami i Orzechowem. R. 1600 w K. mieszkają sami tylko polacy. Ob. Kętrz. , Ludność polska, str. 513. Kibiszki, wś u zbiegu rz. Kałnupis z Szał toną. pow. i par rossieńska. Ma 2 dm, M, D. S. Kibiten niem. , ob. Kiwity, Kiblicz, właściwie Kublicz Baliński, mia steczko w pow. hajsyńskim, nad rz. Kibliczem albo Kubliczem który tworzy tu duże stawy. Mieszk. do 2. 000, po większej części żydów, dm. 291, par. kat. do Granowa, cerkiew pod vezwaniem N. P. liczy 1, 500 parafian, ziemi włośc. 1, 292 dz. cerkiewnej 52 dz. Syna goga żydowska i dom modlitwy, szkoła wiej ska, młynów 3, browar, sklepów 12, rzemieśl ników 55. Targi w niedzielo i piątki, jarmar ków 12. Jest tu urząd gminny, do którego należą m. Kiblicz, Rachnówka, Tyszkówka, Mytki, Hrużka, Ogijówka, Karabelówka, Stepanówka, Ważna, Markówka i Topole, razem włościan 5, 180 i ich ziemi 7, 916 dz. Kiblicz zdaje się początkowo należał do klucza gra nowskiego do Czetwertyńskich, który w 1605 roku nabył Hieronim Sieniawski. Sieniawska wniosła go w dom Czartoryskich. August III, przychylając się do prośby dziedzica Augusta Czartoryskiego wojewody ziem ruskich, 2 listo pada 1744 r. , przywilejem wydanym w Gro dnie, obdarzył mieszczan prawem magdebur. i pozwolił używać w czynościach urzędowych pieczęci z wyobrażeniem pogoni; ustanowił 12 jarmarków i targi w niedziele i piątki, K. na stępnie przeszedł do Jaroszyńskich, do których i dziś należy. Dr. M. Kiblicz, rz. , ob Kublicz, Kibole, wś włośc, nad rz. Niezdzilą, pow. lidzki, 5 okr. adm. , od Lidy ą w. 44, od Ejszyszek 8, dm. 4, mk. kat. 30 1866. Kiborciszki, zaśc, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 60 w. od Wilna, 2 dm. , 6 mk. kat. 1866. Kiborcy, wś, pow. szawelski, gm. gruździewska, 28 dusz męz, , 102 dzies, ziemi na danej 1go gat. J. Godl. Kibortele, wś, pow. rossieński, par. szydłowska. Kiborty, folw, , pow. szawelski, par, kurtowiańska, 15 włók ziemi, dziedzictwo Stanisława Rustejki po żonie Łabanowskiej. O 18 w. od Szawel. J. Godl Kibtyńce, ob. Kiptyńce. Kibury, wś, pow. szawelski, gm. żagorska, 70 dusz męz. , 400 dzies. ziemi nadanej. J. Godl Kibusz, niem. Kickebusch, wś serbska na dolnych Łużycach, w pow. chociebuskim. W r. 1880 ludności 316, przeważnieserbskiej. A. J. P. Kiby, 1. , wś włośc, pow. oszmiański, 1 okr. adm. , odl. o 17 w. od Oszmiany, 7 dm. , 50 mk. kat. 2. K. , wś, pow. oszmiański, 4 okr. adm. , 48 w. od Oszmiany, 6 dm. , 62 mk. , z tego 33 prawosł, 29 kat. 1866. Kichary, wś włośc, os. młyn. nad rz. Opatówką, pow. sandomierski, gm. , Wilczyce, par. Góry Wysokie. W 1827 r. było tu 31 dm. , 212 mk. , obecnie 77 dm. , 368 mk. , 886 m. ziomi włośc i 21 morg. przy osadzie młynarskiej. Kichity, ob. Kikoie, Kichy, grupa domów w Pogorzelisku, części Rudy magierowskiej, pow. Rawa ruska, Kicia także Kizia 1. , potok górski, w Karpatach lesistych, na terytoryum Czarnej Hory, w obr. gm. Żabiego, w pow. kosowskim, wypływa z hali Kisol, na północnym stoku góry Munczela 2, 002 m. ; płynie na północ zrazu wśród połonin, łożyskiem kamienistem, następnie jarami leśnymi dochodzi do połoniny Bystrca, gdzie z pr. brz. uchodzi do potoku Bystrca ob. Bystrzec. Długość biegu 5 kil. 2. K. , potok górski, w Karpatach lesistych, w dziale czarnohorskim, w obr. gm. Żabiego, w pow. kosowskim, ma swe źródło leśne po południowej stronie szczytu Grahitem zwanego ob. . Płynie w kierunku południowym zrazu przez lasy, a potem wśród obszernych łąk górskich uchodzi z lew. brz. do Iici ob. . Płynie nader bystro korytem wązkiem. Żyje w nim pstrąg struh. Długość biegu 6 kil. Br. G. Kiciaki, grupa domów w Kamionce wołoskiej, w części zwanej Lipnikiem kamioneckim, pow. Rawa Ruska. Kiciu, wś włośc, pow. ciechanowski, gm. Ojrzeń, par. Kraszewo, odl. o 16 w. od Ciechanowa, ma dom modlitwy ew. , wiatrak, 26 dm. , 310 mk. , 533 m gruntu, 23 nieuż. Kicin, wś i dom. , pow. poznański; dom. ma 2, 730 m. rozl. , folw. nal. do probostwa 373 m. rozl. ; 27 dm. , 368 mk. , 134 ew. , 234 kat, 108 analf. Od dość dawnego czasu kościół w Klcinie i kościół w Wierzenicy jednego mają proboszcza. Kościół kat. par. nal. do dekan. rogozińskiego. Szkoła elem. kat. i luterska, gorzelnia, mleczarnia. Poczta, telegr. i st. kol. żel. w Poznaniu o 7 kil, , gośc. o 3 kil. , st. kol. żel. w Kobylnicy Kobelnitz o 5 kil. ; wś K,

Kibiszki

Kibiszki

Kibiten

Kiblicz

Kibole

Kiborciszki

Kiborcy

Kibortele

Kiborty

Kibtyńce

Kibury

Kibusz

Kiby

Kichary

Kichity

Kichy

Kicia

Kiciaki

Kiciu

Kicin