Kipień, st. p. w gub. petersburskiej, pow. peterhofskim, w pobliżu Strelny i Jimburga. Kipitten niem. . 1. wś i dobra, pow. frylądzki, st. p. Fryląd. 2. K. , os. leśna, pow. welawski, st. p. Fryląd. Kipnick niem. , dobra, pow. szczycieński, st. p. Puppen. Kiporow, błoto i staw w lasach dóbr dnica, pow. zwiahelski. Kippen niem. . 1. wś i os. leśna, pow. nizinny st. p. Skajzgiry. 2. K. , al Weidlaucken, wś tamże. Kiprznia, ob. Kipszna. Kipsze, 1. wś, pow. rossieński, par. kiel meńska. 2. K. , folw. , pow. szawelski, par. kurszańska, 4 włóki rozl. , własność Michała Szymkiewicza, J. Godl. Kipszna, wś, attynencya Bogoniowic, pow. grybowski, par. Ciężkowice, po lewej stronie rz. Biały, o 6 kil. od Ciężkowic, ma 49 dm. , 331 mk. Obszar dworski, własność p. Anny Trzecieskiej, ma 104 mr. roli ornej, 9 mr. łąk, 7 mr. pastwisk, 103 mr. lasu; mniejsza posia dłość 345 mr. roli ornej, 26 łąk i ogrod, , 54 mr. pastwisk i 121 mr. lasu. M. Ż. S. Kipszty, ob. Kiepszty. Kiptiuch, ob. Hałajki, Kipty 1. przys. Rudy Magierowskiej, w półn. wsch. stronie wsi, pow. Rawa Ruska 2. K. , grupa domów w Ławrykowie, pow. Rawa Ruska. Lu. Dz. Kiptyńce, mylnie, ob. Kieplyńce. Kira, ob Muldowa, Kirbąjcie, wś, pow. szawelski, gm, Szawle, 34 dusz męz. , 191 dzies. ziemi. J. Godl. Kirbarg mylnie, ob. Drużbaki i Kinberg, Kirchberg niem. , ob. Polichno, dom. , pow wyrzyski. Kirchberg niem. , r. 1534 Dlustoruby, wś i dobra, pow. niemodliński, nad Nissą, przy drodze z Grüben do Michelau, par. Rogów. Dobra z folw. Sorgenfrei mają 889 mr. rozl. ; wś z kol. Pilkendorf 88 osad, 3469 mr. rozl. Jeszcze w XV w. był tu kościół; dziś cmentarz tylko i szkoły dwóch wyznań elementarne. Kirchdorf niem. Tak 1222 r. przezwane Papowo. Kirchdorf niem. , ob. Kurkocin i Golub, tom II, 659. Kirchdrauf, także Kirchdorf, węg. Szepesvaralja, msto węg. w hr. spiskiem, ob. Podegrodzie, także Podzamcze, Podhradz. Br. G. Kirchen lub Kirchendombrowka, ob. Dąbrówka Kościelna, wś, olędry i dom. , pow. obornicki, Kirchenjahn niem. ;, pow. kwidzyński, ob. Jania Kościelna. Kirchenturmspitze niem. , szczyt w Tatrach, ob. Grań Pośrednia. Kirchholm niem. , wieś i parafia gubernii inflanckiej, pow. ryskiego, nad samą Dźwiną, 2 mile od msta Rygi, pod 56 51 półn. szer. i 46 1 wsch. dług. położona. W pobliżu wsi K. , o pół mili niżej nad tąż rz. Dźwiną, istnieją doląd szczątki starodawnego biskupiego zamku Kirchholm. Na samej zaś rzece na przeciw ruin znajduje się wyspa Martinaholm błędnie przez niektórych Meinardsholm nazywana, na której niegdyś wznosił się jeden z najpierwszych w tym kraju kościołów chrześciańskich, przez biskupa Meinharda pod wezwaniem św. Marcina w r. 1186 wzniesiony. Nieopodal od zamku istnieją pokłady czerwonawej skały wapiennej, zawierające skamieniałości formacyi dewońskiej, a mianowicie zęby rybie, tudzież muszle Spirifer Verneuilli i Enomphelus. Pod temi pokładami plity czerwonawej leżą liczne pokłady wapienne koloru szarego, żadnych już niezawierające skamieniałości. Wszystkie dawne gmachy msta Rygi wzniesione były z plity. wapiennej kirchholms. , którą także i bastyony twierdzy ryskiej zewnętrznie były omurowane Bieneastamm, Ostseeprov. 201. W r. 1605 Kirohholm nabył sławy europejskiej. Na początku miesiąca sierpnia tego roku wylądował Karol książę Sudermański późniejszy Karol IX na brzegu inflanckim z 14, 000 jazdy i 10, 000 piechoty na pięćdziesięciu kilku statkach przybyłych pod Rygę, Parnawę i Rewel. W wojsku tem było mniej Szwedów, więcej najemnych Niemców, Francuzów. Belgów i Anglików. Celem jego było zdobycie Rygi. Chodkiewicz z kilkutysiącznem wojskiem u Dorpatu stojący, widział jasno rozpaczliwe położenie swoje. Nie miał on więcej jak 4, 000 rycerstwa, działek siedm Król łudził tylko obietnicami pieniędzy i wojska, głód dojmował żołnierzom, których liczba nawet na obsadzenie głównych twierdz. kraju nie wystarczała. Już miał się chwycić desperackiego kroku spalenia wszystkich twierdz inflanckich, gdy ciągnące ku Rydze posiłki zmusiły go do wyjścia z Dorpatu i przeniesienia się do Pelina. Stamtąd zabiegał on drogę szwedzkiemu jenerałowi Lindersonowi; ale gdy mu ten nie chciał wydać walnej bitwy, poprzestał na harcach, nie mało Szwedom szkodliwych. Gdy się i Karol Sudermański ruszył, cofnął się Chodkiewicz do Wendy, i tam, okopawszy się, bitwę stoczyć zamyślał; ale Szwed nie przyjął bitwy, a dążąc prosto ku Rydze, połączył się pod jej murami z Lindersonem 23 września Szujski, Dzieje Polski III, 166. Zaledwie roboty oblężnicze rozpoczęto, ruszył się Chodkiewicz z Wendy na odsiecz, W 3, 800 ludzi stanął pod sławnym odtąd Kirchholmem. Karol Sudermański, wiedząc jak nieliczne miał przeciwnik jego wojsko, częśó tylko na pobicie jego chciał wysłać, ale przestrzeżony od jenerała Lindersona, aby Polaków lekko sobie nie ważył, ściągnął oblegające Kipień Kipień Kipitten Kipnick Kiporow Kiprznia Kipsze Kipszna Kiptiuch Kipty Kiptyńce Kira Kirbąjcie Kirbarg Kirchberg Dlustoruby Gr Kirchdorf Kurkocin Golub Kirchdrauf Kirchendombrowka Dąbrówka Jania Kościelna Kirchenturmspitze Kirchholm