liczy 558 parafian i 36 dzies. ziem. K. należała do Potockich, dziś do Bromirskich. Kazimierówka 1. zaśc, pow. wilejski, o 86 w. od Wilejki, leży śród obszernych lasów dóbr norzyckich. 2. K. , wś nad rz. Brażołą, pow. trocki, 1 okr. adm. , 15 w. od Trok, 6 dm, 32 mk. kat. 3. K. , wś, pow. trocki, 4 okr. adm. , 62 w, od Trok, 6 dm. , 41 mieszk. katol. 1866. Kazimierówka, al. Kazimierzówka, mały zaścianek poleski w powiecie ihumeńakim, nad rzeczką Pociechą, przy drożynie wiodącej ze wsi Bozak do wsi Kamienicz, w obrębie gminy Pohorelskiej, ma osad 5, łąki dobre, grunta lekkie, miejscowość odludna. Al. Jel. Kazimierówka 1. wś w pow. kijowskim, nad rz. Horochowatką, o 4 w. od Kahorlika, ziemi 1574 dzies. , mieszk. 636. Założona przez Kazimierza Mileskiego 1769 r. 2. K. . wś, pow. lipowiecki, nad rz. Żywą. Kazimierówka 1. przys. do Pogorzycy, w pow. chrzanowskim, par. łac. w Kościelcu. 2. K. al. Kaźmirzówka, przys. do Łubna w pow. brzozowskim, należy do paraf. rzym, kat. i gr. kat. w Łubnie, i liczy 121 rzym. kat. a 21 grecko kat. mk. ; jest położona na wschód od Dynowa ob. , z którego przedmieściem się łączy. 3 K. , przys. do Nieporaża lub Regulic przy gościńcu z Alwerni do Chrzanowa, na leży do par. rzym. kat. w Płazie, jest otoczo na lasami jodłowemi i ma wapniarki. Posia dłość mn. ma 89 m. roli. 4. K, folw. na ob szarze dworskim Berlin w pow. brodzkim. 5, K. , przys. Bronisławówki w pow. złoczow skim. 6. K. , grupa domów i folwark w płn. wsch. stronie Lacka wielkiego, w pow. zło czowskim, na granicy Kabarowiec, Wołczkowiec i Podlipiec, na lew. brz. potoka Główna Strypa. Jest tu mały kamieniołom, pod względem geologicznym bardzo ciekawy W wyższych warstwach widzimy tu ciemny, gru boziarnisty, wapnisty piaskowiec, z licznymi resztkami muszli, np. Cardium hispidum, Corhula gibba, Ervillia pusilla, Lucina borealis. Piaskowiec jest miejscami czerwonawo bru natno, albo żółtawo zabarwiony, czego przy czyna rozmaity stopień oksydacyjny przymie szanych cząstek żelaza. Warstwa ta jest 4 m. gruba. Po niej następuje siwa glina a w niej skamieliny Ceritium scabrum i Trochus patulus; na niej leży glina dyluwialna. Ob Das Gebiet d. Strypaflusses in Galizien v. Dunikowski, Jahrb. des k. k. geolo. Reichsan. , t. 30 str. 38. Mac. i Lu. Dz. Kazimierowo, pow. łomżyński, gm. Drozdowo, par. Dobrzyjałowo. Por. Outy, Kazimierski folw. , pow. olesiński, ob. Uszyce, Kazimierszczyzna, wś włośc. nad jez. Pli. są, pow. dzisieński, o 59 w. od Dzisny, 2 okr, adm. , 3 dm. , 34 mk. kat. 1866. Kazimieryszki, ob. Kazimiryszki. Kazimierz, imię własne, rozpowszechnione w obecnem stuleciu pod wpływem wzrastającego uzna nia dla zasłag i wielkości geniuszu Kazimierza W. go i w ogóle skutkiem rozbudzonej milości dla prze szłości dziejowej; dało początek licznym nazwom wsi, osad, kolonii powstałych przeważnie w ciągu ostat nich lat pięciudziesięciu. Spis z 1828 r. podaje tylko 17 nazw od tego imienia utworzonych, podczas gdy obec nie jest ich do 50. Zdrobniałe formy Kazio, Koczmir Kętrzyński. Br. Ch. Kazimierz zwany biskupi, os, , przedtem mko, pow. słupecki, gm. i par. Kazimierz. Leży na lewo od drogi bitej z Konina do Slesina, o 2 w. na póło. od jeziora Gosławickiego, 20 w. od Słupcy i 19 w. od Konina z którym połączony traktem. Posiada kościół par. mur. , klasztor bernardynów, szkołę początkową, u rząd gminny, dom schronienia dla starców. W 1827 r. liczono tu 110 dm. i 1120 mk. , w 1862 było tu 109 dm. 12 mur. i 1198 mk. 54 żydów; obecnie jest 110 dm. , 1518 mk. Są tu małe fabryki sukna i płótna. O początku tej osady utrzymuje się następujące podanie. W czasie, kiedy św. Wojciech udał się do Prus dla nawracania pogan, towarzyszyło mu w tej wyprawie sześciu ochotników. Z pomiędzy nich, Jan i Benedykt byli urodzeniem Włosi, czterej zaś inni Polacy. Po zamordowaniu św. apostoła i udaremnieniu całej wyprawy, wrócili towarzysze jego do Polski, osiedli wśród lasów nad jeziorem i pustelnicze życie prowadzić zaczęli. Sława pobożności pustelników doszła uszu królewskich; wybrał się na ich odwiedzenie Bolesław Chrobry, wracając z Gniezna; pomimo, że się od przyjęcia jakiegokolwiek daru wymawiali, znaczną im sumę na założenie kościoła zostawił. Po odjeździe królewskim, Barnaba, zabrawszy skarby, udał się z niemi do Konina, aby je monarsze powrócić, tymczasem zaś niektórzy z dworzan, darowiznie przytomni, zdjęci chciwością skarbów, potajemnie wrócili do puszczy i pozostałych w niej pięciu pustelników wymordowali. Barnaba po powrocie nie przestał prowadzić pustelniczego życia; trzymając się zawsze w bliskości zabitych braci swoich, w późnej starości naturalną śmiercią życie zakończył. W miejscu, gdzie się to wszystko dziać miało, leży dziś miasto Kazimierz i wieś Bieniszewo. Ich osady zapewne w pierwszych wiekach chrześcijaństwa stanęły, lubo Kazimierz dopiero od Kazimierza Wielkiego i nazwę i municypalne prawa otrzymał. Z powodu zaś zaginięcia erekcyjnego przywileju, pierwotne nazwisko tej osady nie jest wiadomem. Wszakże opis statystyczny z r. 1820, w aktach miejscowych przechowywany, przypisuje założenie miasta Kazimierzowi I i oznacza nawet r. 1041, lecz dowodów na to już podobno wtedy Kazimerówka Kazimierówka Kazimierszczyzna Kazimieryszki Kazimierz