HoellenKoppe niem. , góra 2700 st. par. npm. na Górnym Szląsku. Hoelzelshoefchen niem. , wieś, pow. wystrucki, st. p. Wystruć. Hoenigera niem. , pow. namysłowski, ob. Miedary. Hoenigsdorf niem. , wieś i dobra, pow. grotkowski, o milę od Grotkowa, parafia Kusmalcz. Dobrą mają 1328 mr. rozl. , wieś 51 osad, 1677 m. rozl. , kościół filialny i od r. 1800 szkołę. F. S. Hoenigsdorf niem. , ob. Hanigowce, Hofarty, niem. Hoffartshausen, osada, pow. międzychodzki, 1 dom, 9 mk. , należy do wsi i gm. Mechnacz. Hofcumberge po niemiecku Hofzunberge, wieś i dobra znaczne tudzież ruiny aż trzech sławnych niegdyś zamków nad rzeką Terwetą w gubernii kurlandzkiej, powiecie dobleńskim, o mil 4 i ćwierć od Mitawy w kierunku południowo zachodnim położone. Na prawym brzegu płynącej tu w kierunku niemal p6łnocnym Terwety ciągnie się wychodzące z obszernego dworu Hofcumberge pasmo wzgórz, które od strony zachodniej tworzą urwisty brzeg wy żej wspomnianej rzeki. Brzeg ten wyniosły dochodzi w tem miejscu do 120 wysokości. Południowa a najszersza część tej góry podłużnej, z kilku wzgórz wytworzonej, dotyka obszernej wsi Hofcumberge; północna i najbardziej wazka jej cząstka stanowi ostrokąt; wschodnia zaś graniczy ze źródłowatem bagienkiem, ciągnącem się pod las aż do przechodzącego w tej okolicy traktu mitawskiego. Południowy brzeg wspomnianej podłużnej góry nosi na krańcach ślady fundamentów budowli. W środku wznosi się część muru, zwana ruiną, pozostałość znakomitego niegdyś myśliwskiego zamku książąt Kettlerów, o którym niżej. Ku północy od tego zwaliska przerzyna ukośnie górę rów obszerny czyli raczej Hossa, zaczynająca się przed płotem śliwkowego sadu. Druga głęboka fossa idzie za śliwkowym sadem. Ziemia z niej wyrzucona tworzy wał, którego pokład ma szerokości około 32 kroków, owalny wierzch 29 szer. a 58 dług. ; zamyka on zupełnie wejście na górę. Wał ten, z powodu że brzeg góry jest wazki, w stosunku szerokości jest krótki i powszechnie nazywa się głową cukru Zuckerhut. Ślady pozwalają się domyślać, że szła na wschodniej stronie tego stromego i znacznego wału droga do dawnej bramy. Niewielka przestrzeń płaszczyzny za wałem tworzy trójkąt, którego podstawa przy wale wynosi 105, ramiona zaś mają 155 i 140. Na tej płaszczyznie przy kącie zachodnim znajduje się okrągły loch z ukośnymi ścianami, mający 12 głębokości. Wnieść łatwo można, że tutaj stał zamek, przestrzeń zaś między dwiema fossami, zajęta dziś śliwkowym sadem, stanowiła niegdyś przedzamcze. Dalej ku północnej stronie rozciąga śię druga podłużna wyżyna, zarosła jodłowym i świerkowym lasem; u stóp jej płynie strumień w kierunku opisanego wyżej horodyszcza; jest to tak zwana góra ptasia, po niemiecku Vogelberg, po łotewsku putnakalns; nie spostrzegamy na niej żadnego śladu fortyfikacyj. Pomiędzy opisaną powyżej górą zamkową a Vogelbergiem ciągnie się głęboki parów, zwiększony przekopaniem w późniejszych czasach kanału, na którym urządzono szluzę, kiedy wodny młyn u stóp Vogelbergu został założony. Łożyskiem kanału można. ze wschodniej strony góry dojść aż do rzeki Terwity. Obecnie jest on miejscami zamulony i tworzy czasami odpływ wody ze źródlanych trzęsawisk, poniżej dworu Hofcumberge leżących, dziś szluza zniszczona, a uroczo położony młyn, od czasu przerwania grobli bezczynny. Drugie ciekawe historyczne miejsce stanowi tu osamotniona góra, do dziś Schwedenberg zwana. Wznosi się ona obok Vogelbergu, z przeciwnej strony opisanej powyżej miejscowości. Stroma jej część północna dotyka doliny Terwity, ku wschodowi tu obróconej. Na zachód zamyka ją kanał, który tutaj przecinają ukośnie dwie groble, dawniej oczywiście mające na celu zatrzymanie wody. Na wschód od góry ciągną się aż do samej Terwity trzęsawiska, które niedawno dopiero osuszone zostały. Płasko zakończoną część południową oddziela nizina napełniona źródliskami. Wyższa północna część góry z pewnością gródkiem być musiała. Przed kilkunastu laty odkopano tutaj mur z kawałkami cegieł. Kraniec północny, 100 długi, najwyżej się wznosi na 70 do 80 nad doliną; ze strony rzeki jedyną obroną jest spadzistość góry. Na południe i południezachód przerzynają ją dwie fossy, jedna głębsza a druga znacznie płytsza; ostatnia stanowi granicę przedzamcza, dochodzącego do 326 szerokości. Ze wschodniej strony zbiegają się one na skłonie góry. Potężna fossa ma 146 długości i po obu jej stronach wznoszą się znaczne wały. Z zachodniej strony zewnętrzna fossa wpada do wewnętrznej i ta ciągnie się około 146. mając obok siebie oszańcowanie aż do pochyłości góry północnozachodniej jej strony. Na wschodniej stronie czworokątna płaszczyzna horodyszcza ograniczona jest tarasem 125 długim, pod którym przechodzi mniejszy rów, a za nim dopiero następuje pochyłość góry ku moczarom. Główne pytanie zachodzi, która z opisanych gór dźwigała na sobie pogański gródek Terweten Heidenburg Terweten, a która rycerski zamek Heiligenberg Nie ma wątpliwości, że ta na której znajduje się miejsce zwane Głową Cukru, była siedliskiem starożytnego Terweten,

Hoellen-Koppe

Hoellen

Hoelzelshoefchen 

Hoenigera

Hoenigsdorf

Hofarty

Hofcumberge