J. F. Commendoniego z d. 16 listopada 1564 roku weszła w prawa i obowiązki dziekanów, świętojańskich po śmierci ostatniego dziekana Jana Krupskiego. Akt ten, drukowany także w dodatku do Gaz. Lwowskiej z r. 1858 Nr. 9 i w Aktach ziems. i grodz. T. II str. 4 i 5. Władysław Jagiełło przenosi aktem z r. 1421 w Niepołomicach wydanym wieś H z prawa polskiego i ruskiego na niemieckie ob. oryg. w archiwum kapituły lwowskiej obr. łaciń. tudzież Akta ziem. i grodz. T. II str. 53 do 55 i T. III str. 176 i in. . Lu. Dz. Hodowicze, wś. pow. kowelski, gm. Macie jów, o 18 w. od Kowla, o 5 w. od dr. żel. nadwiśl. , graniczy z pow. włodzimierskim, ma 48 dm. , 198 mk. , 285 dzies. ziemi włośc, 154 dzies. dworskiej różnych właścicieli. Gleba urodzajna, przeważnie rędzina. A. Br. Hoduciszki, mko pow. świeciański nad rz. Komajką dopływ Birwity, która wpada do Miadziołki, leży pod 55 10 szerok. geogr. i 44 15 dług. wschod. , o 28 w. w kierunku wschod, od Swięcian, o 112 w. od Wilna, w 3 okr. adm. , posiada zarząd gm. włośc, szkółkę wiejską, st. poczt. , mur. paraf. koś. katol. pod tytułem Bożego Ciała i liczy 1800 mk. , t. j. 896 męż. i 904 kob. 1879. H. gm. włośc dzieli się na 7 wiejskich okr. , liczy 96 wsi, 921 dm. i 6496 mk, , parafia zaś kat. klassy 3, dek. swięciańskiego, liczy 6628 wiernych. H. były niegdyś własnością Kiszków, z których Stanisław, biskup wileński, fundował tu kościół, a obszerne dobra te zapisał na własność kapitule wileńskiej. W r. 1826 prałat Cywiński, późniejszy biskup wileński, w miejsce poprzedniego wzniósł dziś istniejący kościół. Obecnie H. należą do Skarbu, który oddał ziemię włościanom do wykupu. J. W. Hoduny, ob. Goduny. Hodwisznia po ruskuHodwysznia wieś w powiecie rudeckim, 12 km. na płn. wschód od st. pocz. w Rudkach, na płn. kończynie powiatu, na granicy pow. gródeckiego. Północna część osady przedstawia się jako obszar pagórkowaty z najwyższem wzniesieniem 299 m. npm. Wieś sama rozłożyła się w dolinie potoku Wisznia, uchodzącego do potoku Zamłynki Wedle obliczeń z r. 1869 było w gminie domów 68, mk. 358 172 m. , 186 k. a na obszarze dworskim 1 dom i 9 mk. Wedle szematyzmów z r. 1881 jest 379 mk. obrz. gr. kat, a 7 obrz. rzym. kat. Par. gr. kat. w Szołomieńcach, rzymsk. kat. w Milczycach. Własność większa obejmuje roli ornej 171, łąk i ogr. 57, pastw. 7 mr. ; własn, mniej, roli orn. 496, łąk i ogr. 86, pastw. 30 mr. Hodwisznia, ob Bachorka. Hodyłowicze, właśc. Hadziłowicze ob. . Hodynie, wieś, pow. Mościska, przy kolei Karola Ludwika, której stacya Mościska leży pod samą wsią, przestrzeń pos. wiek. 227, włośc. 805 m. a. ludność 752; w tem rzym. kat 38 należących do parafii w oddalonych o 4 kil. Mościskach; gr. kat. parafia w miejscu należąca do dekanatu Mościska dyecezyi przemyskiej i licząca wraz z filią Lacka wola 742 w 1876 roku był tu kapelanem ks. Juljan Kulmatycki urodzony. 1795 roku Szkołafilozoficzna o lym nauczycielu, należąca do rady szkolnej okręgn w Mościskach. Sąd powiat. notar. , urząd poczt. i telegr w Mościskach. Właściciel większ. posiadł. Wilhelm Freund. Hodyszewo, Odyszewo wś włościańska, niegdyś rządowa, pow. mazowiecki, gm. i parafia Piekuty, odległa od Wysokiego w. 21, od Piekut 4, dymów 51 drewnianych, w tem krytych słomą 48 a trzy gontami, mianowicie dwa domy cerkiewne i karczma. Ziemi mr. 777, prócz tego cerkiewnej włok 3 wszystko wgłębię średniej; ludność 247 osób w tej liczbie kat. 34, żydów 9. Szkoła rządowa, cerkiew i kaplica ze studzianko na granicy Cesarstwa z Królestwem. Stanowiło przed dziesięciu latami z wsią Jośkami par. greckounicką, składającą się z ludności 421 osób, były dekanat tykociński, później augustowski. Cerkiew drewniana istniała juz 1562 r. budowana w roku 1773 kosztem księdza Antoniego Bańkowskiego, reperowana kosztem skarbu r. 1843, z obrazem Matki Boskiej Hodyszewskiej, cudownym i przez licznych pątników z okolicy nawiedzanym szczególniej w Zielone Świątki do r. 1873, od tego zaś roku przeszła z rozporządzenia władzy na obrządek prawosławny. Obecnie 1880 r. na miejscu dawnej cerkwi wybudowano kosztem rządu nową, który assygnował na nią rs. 21, 000. Cerkiew murowana w stylu wschodnim z wieżą z frontu, blachą kryta, poświęcona przez Leoncyusza arcybiskupa chełmskowarszawskiego d. 8 maja 1881 roku. Do parafii obecnej prawosławnej przyłączono około roku 1877 z cesarstwa gub. grodzieńskiej ludność prawosł, z wiosek Kiewłaki, Sciony, Sieśki i folw. Nikołajewo, oprócz tego prawosławni po parafiach katolickich Piekuty, Pietkowo i Poświątne; ludność obecnej parafii niewiadoma. Lud przeważnie zajmuie się rolnictwem i robieniem bron na handel; używa języka polskiego, wszyscy w narzeczu podlaskim. H. wchodziło dawniej w skład starostwa brańskiego; podług lustracyi z 1569 roku znajdowało się tu 34 włók gruntu miary polskiej. W początkach XVII stulecia, z powodu nadużyć popełnianych przez Adama Leśniowolskiego, dzierżawcę starostwa brańskiego, mieszkańcy H. i sąsiedniej wsi Josek, podali skargę do wyższych władz; wysłani przez władzę królewską komisarze ustanowili czynsze i prestacyę, które potwierdza Zygmunt III przywilejem z 1604 r. Włościanie byli obowią Hodowicze Hodowicze Hoduciszki Hoduny Hodwisznia Hodyłowicze Hodynie Hodyszewo