grzbiecie mamy szczyt Kasprową 1852 na. szt. gen, . Bok jej zachodni tworzy grzbiet biegnący od Beskidu wprost na północ, oddziela ją od dol. Goryczkowej i kończy się nad powyżej wzmiankową polanką szczytem 1420 m. npm. W grzbiecie tym mamy szczyt Upłaz i616 m. szt. gen. . Potok Kasprowy rozdziela się powyżej polanki, w miejscu 1383 m. Wysokiem Janota, na dwa potoczki, wzdłuż których ciągną się dwa ramiona doliny Kasprowej. Ramię północnowschodnie zowie się Na dolinkę. Jest to głęboki parów skalisty, wznoszący się ku grzbietowi między Kasprową dol. i stawami Gąsienicowymi. Wzniesienie tego parowu czyni 1454 m. Tutaj znachodzą się zarzucone banie. Poniżej nich na ściance skalistej rośnie kilka pięknych limb. Ta skalista ścianka dzieli ten parów od drugiego zachodniego ramienia dol. Kaspr. , zwanego Pod Urkocie, a potok niem płynący zo wie się z pod Urkocia. Poniżej zejścia się obu dolinek, naprzeciw opuszczonego szałasiska obfite tryszczą źródła zimnej wody 3. 5 C. Szczyt Kasprową 1852 m. na mapie spec. mon. austr. węg. zone 9, col. XXII jest to samo co Urkocie Kasprowe, także Hurkocie Kasprowe zwane, może od hurkotu czyli łoskotu spadających skał Ukrocie jest wyrazem czeskim lub słowackim; krot, grot, ostrze skały. O potoku Na dolinkę utrzymuje lud, że się łączy z tak zwanym Suczym stawem, jednym ze stawów Gąsienicowych ob. Br. G. Kasprowo, folw. , pow. bydgoski, 850 mr. 1 rozl. ; należy do dom. Gącerzewa. Kaspry, niem. Kasperngut, wś, pow. szczy cieński, na polskopruskich Mazurach, wyda na zdawna 12 wolnym osadnikom począwszy od r. 1586 w miejsce zwykłych szarwarków pełnili oni służbę, około poczty tu przechodzą cej; ludzi, zapewne, i koni dostawiali. R. 1437 Henryk Reuss z Pławna, komtur elbląski, na daje Maciejowi i Jurdze, jego stryjowi, 10 włók w K. na prawie chełmińskiem z obo wiązkiem jednej służby zbrojnej. Czyt, Kętrz. Ludność polska, str. 398. Kś. F. Kassa węg. , niem, Kaschau, ob. Koszyce. Kassabudno niem. , kol. , pow. chojnicki, st. p. Męcikał; zapewne Kosobudy. Kassander, młyn nad Prosną w dobrach Chróścin, pow. wieluński. Kassaren niem. , pow. kartuski, ob. Koszary. Kassenitz niem. , ob. Kazanice. Kassigkehmen niem. , dobra i folw. nad Niemnem, przy promie, o3 4 m. na zachód od granicy. Kasslau niem. , ob. Koslow łuż. . Kassowitz niem. , ob. Kasowice. Kassuben niem. , ob. Kaszuby. Kassuta, dobra, pow. wilejski, o 9 w. od Wilejki, 2 okr. adm. , gm. Kurzeniec, o 4 w. od Kurzeńca, 2000 mr. obszaru, gleba urodzajna, żytnia, pałac murowany jednopiętrowy. Należało do Römerów, ostatnim dziedzicem był Józef syn Stefana Dominika. Przeszły potam na własność Sulistrowskiego Kazimierza. Następnie własność Tukałły Mieczysława; r. 1867 w skutek ukazu cesarza Aleksandra II uległa ta własność przymusowej sprzedaży; nabył ją ks. Piotr Sayn. Wittgenstein. Kassyldów, wś, pow. łukowski, gm. Jarczew, par. Wilczyska. Ma 19 dm. , 165 mk. i 283 mr. obszaru. Por. Jarczew. Kassynka, ob. Kasynka i Dubrowlany. Kastanczyn, wś gm. czereskiej, pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 29 w. od Dzisny, 6 dm. , 61 mk. praw. 1866. Kastanówka, przysiołek, pow. latyczowski, par. BarWołkowińce; 5 dm. X M. O. Kastanowo, zaśc, nad jez. Szwinta, pow. święciański, 2 okr. adm. , o 13 w. od Swięcian, 2 dm. , 10 mk. kat. 1866. Kastapiszki, zaśc, nad rzeką Łukną, pow. trocki, 1 okr. adm. , 13 w. od Trok, 1 dm. , 5 mk. kat. 1866. Kastaunen niem. , 1. wś, pow. wystrucki, st. p. Didlacken. 2. wś, pow. żuławski, st. p. Seckenburg. Kasteczyzna, folw. pryw. , pow. oszmiański, 1 okr. adm. , o 16 w. od Oszmiany, 4 dm. , 32 mk. 1866. Kastei ob. Inflanty, t. III, 286. Kastenberg niem. , szczyt w Tatrach spiskich, w grzbiecie poprzecznym, odrywającym się od głównego grzbietu Tatr, w miejscu gdzie się wznosi Mała Wysoka 2196 m. , a rozdzielającym dolinę Wielkiej Zimnej wody czyli Staroleśniańską od doliny wielickiej. Między Staroleśniańską Turnią 2490 m. a szczytem Sławkowskim 2453 m. , wznosi się pomieniony szczyt Kastenberg. Wzniesienie jego czyni 2354 m. szt. gen. . Od niego wybiega ku półn. wsch. odnoga górska aż po staroleśniański staw, Warzechą zwany 1791 m. szt. gen. . Według pomiaru prof. Kolbenheyera szczyt ten wznosi się 2399 m. Br. G. Kasterki, wś, istniała w 1827 r. w dzisiejszym pow, wieluńskim, par. Chotów; obecnie nie istnieje. Kastnitz niem. , ob. Karznica. Kastor i Pollux, źródło, ob. Kaemmchen niem. . Kastornoje, sioło, pow. ziemiański, gub. woroneskiej, st. p. , o 45 w. od Ziemiańska, przy trakcie bocznym. Kastrańsk, niewielki folw. w pow. borysowskim, o parę wiorst ku zachodowi od wsi Bojar; grunta ma lekkie, miejscwosć górzy sta. A. Jel. Słownik geograficzny Zeszyt 36, Tom III. 57 Kasprowo Kasprowo Kaspry Kassa Kassabudno Kassander Kassaren Kassenitz Kassigkehmen Kasslau Kassowitz Kassuben Kassuta Kassyldów Kassynka Kastanczyn Kastanówka Kastanowo Kastapiszki Kastaunen Kasteczyzna Kastenberg Kasterki Kastnitz Kastor Kastornoje Kastrańsk