wninę naddniestrzańską. W trójkącie między Sanem, granicą i Podolem sanockim jest ich kilka. Na południu zwarły się one stokiem utworzonym przez góry Halicz 1335 m. , Szeroki Wierch 1269 m. i Bukowe Berdo 1313 m. Łukowo Berdo. Od tego punktu w miarę oddalania się na północny zachód rozchodzą się, tworząc przestrzenniejsze między sobą żłoby. Przerywają je w poprzek doliny Solinki, Stuposianki, Wetlinki, Hoczewki i Osławy, dość gęsto zapełnione wsiami, sięgającemi aż po źródła rzek. Między pasmem pierwszem i grzbietem granicznym wytryskują źródła Wisłoku, który je przerzyna między Polanami i Sieniawą. Część tego pasma, zawarta między Wisłokiem i Osławą, zowie się Bukowicą. W niej szczyty Zrubań 778 m. , Tokarnia 777 m. i Rzepedź 706 m. Część zaś rozpościerającą się między Osławą a Hoczewką zowią Działem. W nim szczyty Wysoki Dział 990 m. , Pohary 836 m. , Prełuki779m. i Wołosań 1001 m. , nad źródliskami Hoczewki. Między Osławą a Osławicą legł grzbiet z szczytami Dyszową 718 m. i Jasionowa 735 m. W tej części Karpat przeważa piaskowiec, tylko miejscami pojawia się łupek, który zarazem tworzy wszystkie wspanialsze skały. Boki gór i grzbietów okrywa sosna i jodła, powyżej buk, który ustaje na wysokości blisko 1170 m. Poczem tylko widzieć się daje olsza zielona, która zastępuje tu miejsce kosodrzewu i ma postać drzewną lub krzewiastą. Okolice obfitują w zwierza grubego, niedźwiedzi i wilków. Pasma te, opadając nad dołami sanockiemi, mają szczyty 570 760 m. wysokości w przecięciu. Między Sanem a Stryjem widać wyraźnych kilka pasm, których wysokość powoli maleje w miarę posuwania się ich na północnyzachód tak że ścisłej granicy między górami a podgórzem wytknąć niepodobna. Pasmo pierwsze łączy się zapomocą gór Wilchowate Butelskie Kataryna 1032 m. i Szczawinki 953 m. z pasmem granicznem; posiada nader zwarte boki i bieży w kierunku płn. zach. wzdłuż praw. brzegu Sanu od Komarnik aż do przełomu rzeki powyżej Rajskiego, gdzie przechodzi w środkowy grzbiet zasański. Koło Smolnika przerywa je dwukrotnie San. Część północnozachodnia tego pasma, od Smolnika po Rajskie, zowie się w uściech ludu Odrytem Odryt. Tu wznoszą się szczyty Hulskie 846 m. , Trohaniec 889 m. i Odryt 938 m. Część południowa zbiorowego miana nie posiada. Są w niej szczyty Czerwony wierch 818 m. po półn. wsch. stronie Dydiowy, Kamieniec 762 m. , Łoziówka 819 m. i Kiczora 794 m. nad Tarnawą niźnią; następnie Szaińskie tarnawskie 873 m. , Szaińskie Jabłońskie 876 m. , Obyczki 775 m. i Byczok 915 m. Pasmo drugie zaczyna się nad Jabłonką, dopływem Stryja, górą Jelenowate 745 m. , zniża się następnie dosięga wkrótce w grzbiecie Ostrem zwanym na północ od Lutowisk wysokości 804 m. i kończy się nad Sanem naprzeciw ujścia Solinki górą Jaworem 742 m. Krywka, karczma przy drodze między Lutowiskami i Charuzowem, najwyższe wzniesienie drogi 703 m. , Lutowiska, rynek 601 m. Pasmo trzecie, wyższe od poprzedniego, rozpoczyna się górą Kadoubowem nad Stryjem, na północ od Turki i sięga powoli zniżając się na zachodzie Międzybrodzia nad Sanem. Ciągnie się on zrazu z szczytami Wieniec 893 m. , Rozłucz 933 m. . Stary 875 m. , Terkaliwski 892 m. , Sejówka 830 m. , Babcówka 779 m. i Chmolowate 810 m. po prawym brzegu górnego Dniestru, jako dział górski Rozłuczem zwany; między Łomną a Dniestrzykiem hołowieckim oddziela Dniestr ten dział górski, tworząc tutaj wyłom, od dalszej północnozachodniej części, zwanej Magórą łomniańską. Wzniesienie jej 1024m. Ta Magóra zapomocą szczytu Jawornikami zwanego 910 m. , łączy się z grzbietem Żukowem. Tutaj wznoszą się Holica 762 m. i Polowanka 463 m. nad Uhercami, Rzeczka Olszanica oddziela Żuków od Czarnego Działu 485 m. , wznoszącego się po płn. wsch. stronie Jankowiec. Równolegle do tych trzech pasm legły dalej na północy dwa inne niższe pasma. Wszystkie są na wschodzie koło Stryja zbieźyste, ku zachodowi stają się rozłoźystemi i posiadają przypory i ciekliny. Między Bystrzycą i Stryjem, Dobromilem i Przemyślem ta część Karpat nagle odrywa się od falistej powierzchni; między Bystrzycą zaś i Dobromilem wysyła stopniowo zniżające się odnogi górskie między Bystrzycę, Dniestr, Strwiąź i Błożewkę. Ważniejsze szczyty są Komarnickie 685 m. , nad doliną Synowódzką, Kobura 773 m. , Tołsta koło Urycza 884 m. , Mielniczna 823 m. Na zachodzie sięgają szczyty najwyżej 490 m. Podnóże Karpat w tych stronach tworzą Truskawiec 384 m. , Stebnik 315 m. , Chyrów 340 m, i Dobromil 336 m. Wreszcie między Stryjem a Oporem i gościńcem skolskowereczańskim rozpostarły się pasma górskie jak grzbiet Dauszki z szczytami 1037 m. i 1058 m. , grzbiet Zwinin ze szczytami 1109 m. i 992 m. Następnie wznosi się tutaj Paraszka 1271 m. , na której buk skarłowaciały stanowi górną granicę lasów 1140 m. ; Stara Szebela 1220 m. , Czarna Góra 1230 m. i Krzemieniec 1228 m. Dział dukielskoskolaki posiada liczne doliny i przydolinki wpadające do Sanu, Dniestru i Stryja i licznemi zapełnione osadami. Należą tutaj doliny Wisłoku, Sanu, Strwiąża, Dniestru, Stryja. Dolina Wisłoku należy długością tylko 2 i poł mili do gór, poczem wchodzi w doły Sanockie. Dolina Sanu poczyna się u wsi Sianek. Otaczają ją z początku szczyty 760 950 m. wys. Kierunek

Karpaty