do dekanatu sanockiego. K. należał niegdyś do kompleksu dóbr hrabiów Ossolińskich, po któ rych przeszedł do Stadnickich, a następnie na mocy kupna do Gniewoszów. W. J. W. Karlikowo 1. , niem. Karlikau, w dokum. Carlekow, Karleckow, Karlikow, Karlicowy, wieś włośc, pow. wejherowski, w lesistej okolicy nad drogą z Żarnówca do Wejherowa. Obszaru liczy włók 61; gbur. 20, zagrodn. 7, katol 183, ew. 114, dm. 32. Parafia Żarnowiec, szkoła Swiecin, poczta Kroków. Odległość od Wejherowa 2 3 4 mili. Wś K, była posiadłością dawniejszego klasztoru żarnowskiego, najprzód cysterek a po reformacyi benedyktynek, darowana im przez księcia Mestwina II r. 1277. R. 1279 biskup kujawskopomorski Albert darował cysterkom dziesięciny z tej wsi. Warto choć w skróceniu wymienić niektóre granice ważniejsze z XIV i XVI w. dla wielu miejscowych nazw starych przechowanych. W dokładnym opisie czytamy między innemi Od Glinnego żłobu, gdzie są 2 błota wielkie i małe Kaliszcza i groby pogańskie ponad żłobem, ku dębowemu gajowi glińskiemu aż do strugi Rogoźnicy. .. Gotkowa woda czyli błoto pod samą wieś K. przychodzące; jezioro Dobra do wsi należące; wysoka góra Wałesna na drodze z Kartoszyna do Karlikowa. .. ztąd prosto do Czarnego źródła, potem przy Mościskach nad strugą Czarnego od rogu do młyna Sapały itd. Podczas reformacyi przywłaszczyli sobie dziedzice Lubocina róg jeziora Dobra i znaczny kawał boru do tego jeziora przytykającej. K. wydawano oddawna włościanom na czynsz. Przy końcu XVI wieku piszą o nich Poddani płacić będą po 10 grz. z bieleniem, także dań starą. Starosta ma sołectwo kupić i zapłacić wedle szacunku 2 ławników ziemskich, potem będzie wolny od daniny. Pastewnego dadzą jak dawali. R. 1766 nazywali się osadnicy Wawrz. Białk, Maciej Jeznochowski karczmarz, Antoni Ceynowo dannik, Michał Olszczon ogrodnik, Mat. Hofszult, Wojciech Białk, Adam Specht sołtys, Wawrz. Olszczon gbur, Stanisław Olszczon dannik, Michał Wągarda; dawali w różnej ilości czynsz od budynków i roli, hibernę, włókowe, kury, skopy itd. K. posiadało przedtem znaczne lasy, obecnie przerzedzone. Po okupacyi rząd pruski zabrał tę wieś i wydał później na własność włościanom. Ob. Klasztory żeńskie w dyec. chełmińskiej. 2. K. , była wś prastara ponad jeziorem Głębokiem, między Borowem a Sitnem, pow. kartuski, przy teraźniejszym bitym trakcie kartuskogdańskim. Należała oddawna do pp. norbertanek w Żukowie, darowana przez księcia Mestwina II r. 1260. W sporach granicznych panien z pobliskiemi kartuzami zachodzi jeszcze r. 1599 i 1652. Krótko potem zupełnie zburzoną i zniesioną została, zapewne przez Szwedów Późniejsze akta nic o tej wsi nie piszą, tylko o Borowej karczmie, że jest pobudowana na gruncie dawniejszego Karlikowa. Lud dodziśdnia jezioro tu będące przy trakcie zowie Karlikowskiem. Kś. F. Karlikowskie jezioro, pow. kartuski, przy bitym trakcie kartuskogdańskim. Ma nazwę od dawniejszej wsi Karlikowa, która tu przedtem leżała, w pobliżu teraźniejszej Borowej karczmy. W dokumentach zowie się to jezioro także Głębokie al. Głęboczno ob. . Karlin 1. , wś i os. karcz. , pow. piotrkowski, gm. Szydłów, par. Srocko. W 1827 r. było tu 12 dm. , 80 mk. , obecnie wś ma 19 dm. . 140 mk. , 289 mr. obszaru; os. karcz. 1 dom, 4 mk. , 5 mr. rozl. Łaski Lib. benef. zowie tę wś Karnyn. 2. K. , wieś, pow. olkuski, gm. Ogrodzieniec, par. Kromołów. W 1827 r. było tu 27 dm. , 215 mk. Wspomina o niej Długosz II, 211. Karlina, ob. Brodnica, Karlinka, pow. ciechanowski, gm. Ojrzeń, par. Sochocin. Niezamieszczona w spisie urzędowym z 1880 r. Pam. Kniżka płockoj gub, . Karlinowo, folw. szlach. , pow. oszmiański, 4 okr. adm. , o 43 w. od Oszmiany, 1 dom, 37 mk. , z tego 31 prawosł. , 6 katol. 1866. Karlinsberg, Karlsberg niem. , por. Huje i Karlsberg. Karlisfelde, Karlsfelde niem. , ob. Podlesie. Karliszki, os. rządowa, nad jez. Suwingi, pow. trocki, 4 okr. adm. , o 59 w. od Trok, 2 domy, 19 mk. katol. 1866. Karlita, szczyt, ob. tom II, str. 701. Karlmujża, ob. Podoi. Kalowa, węg. Karolyfalva, niem. Karlsdorf, wś w hr. ziemneńskiem Zemplin, Węg. ; ko ściół katol. filialny, uprawa roli, winnice. Jest to osada niemiecka, założona 1754 r. Mieszk. 469. H. M. Karlowice, Karłowice, Katowa, niem. Karlsmarkt, 1401 r. Keczerdorff, potem Ketzersdorf, Kaetzendorf lub Ketzendorf mko, pow. brzeski na Szląsku, ua prawym brzegu rzeki Stobrawy, miało 1840 r. 78 dm. , 547 mk. , kościół katol. z r, 1715; ewangelicki filialny do parafii Kucznie. Do K. należy kol. Kalkberg i młyn zwany Erlmühle al. Pilzmühle. W mku K, dziś 1000 mk. , spław drzewa, łomy wapienia, wzorowe pszczelnictwo Dzierżona, jarmark jeden. Par. P. dek. brzeskiego w r. 1869 liczyła 324 katol, 1836 ewang. , 10 izr. F. S. Karlowice, niem. Karlowitz 1. , kol. , pow. olesiński, o 5 kil. od Gorzowa, ma 10 osad po 18 mr. rozl, par. Zdziechowice. 2. K. , folw. do dóbr Łany, pow. toszeckogliwicki. 3. K. , folw. do dóbr Kozłów w tymże powiecie. 4. K. , folw. do Karchowa, pow, kozielski. 5. K. , folw. do dóbr Hacz, pow. raciborski. 6. K. , kol. , pow. sycowski, par. Slizów. 7. K. wś Karlikowo Karlikowo Karlikowskie Karlin Karlina Karlinka Karlinsberg Karlisfelde Karliszki Karlita Karlmujża Karlowice