górze nazwisko ś. Karola, lecz takowe nie weszło wszakże w używanie Zmieniając następ nie zamysł, powiększa świątynię, przerabia mieszkanie plebana na klasztor, przyczynia murów, a opatrzywszy we wszelkie sprzęty i aparaty kościelne, osadza 1630 r. bernardynów. Niemało doznał trudności wich zaprowadzeniu, albowiem mocno sprzeciwiali się temu paulini częstochowscy, ukazując bullę papiezką, wzbra niającą w bliskości Jasnej góry wznosić klasz tory, a mianowicie bernardynow. Trapił się również fundator niedostatkiem wody, nie wiedząc czy ją ma rurami sprowadzić, do cze go trzeba było biegłych rzemieślników, czyli też z wielkim nakładem, i to na los, kopać stu dnię na miejscu skalistem. Nie wyraża erekcya, jak temu zaradzono; zdaje się, iż przy wożono ją ze wsi Czarnowa, co i teraz czynią. R. 1646 włościanin Hilary Mala wydobył na pobliskiej górze Karcz zwanej ogromną bryłę czystą rudy ołowianej, z której wykuty posąg ś. Barbary, umieszczony jest w ołtarzu; wyso kość jego wraz z podstawą wynosi łokci 2 i 9 cali, grubość łokci 2 i 3 cale. Wracając Stani sław August z Krakowa 1787 r. odwiedził Karczówkę 13 lipca wysłuchawszy mszy, wi tany był mowami, poczem oglądał zabudowa nia klasztorne. Górnicy na dzień ś. Barbary, jako swej patronki, zgromadzają się tu na na bożeństwo. W r. 1871 w miejscu gdzie był zgłębiony szyb, z którego wydobyto pomienione bryły ołowiu, staraniem b. inżyniera górni czego Czarkowskiego i Zaorskiego naczelnego zawiadowcy zakładu Białogon, postawiono pomnik z kamieni, z krzyżem i płytą marmu rową, na której umieszczono napis Z szybu w tym punkcie zgłębionego, wydobyto w d. 7 grudnia 1646 r. trzy bryły kruszcu ołowianego, z których wyrobiono figury P. Maryi, ś. Barbary i ś. Antoniego, umieszczone w kościo łach w Kielcach, na Karczówce i w Borkowi cach. K. , dzięki swemu malowniczemu poło żeniu, stanowi ulubione miejsce przechadzki dla mieszkańców Kielc. Br. Ch. Karczówka 1. , os, karcz. rządowa, powiat piotrkowski, gm. Bogusławice. Ma 1 dom, 5 mk. , 2 mr. rozl. 2. K. , os. , pow. noworadomski, gm. i par. N. Radomsk. Niezamieszczona w spisie urzęd. miejsc, gub. piotrk. z 1882 r. 3. K. , pow. częstochowski, gm. Huta stara, par. Częstochowa. Niezamieszczona w spisie miejsc gub. piotrk. z 1882 r. 4. K. , folwark, pow. opoczyński, gm. Goździków, par. Smogorzew. Należy do dóbr Smogorzew. 5. K. , os. , pow. iłżecki, gm. Łaziska, par. Iłża. Ma 1 dom, 3 mk. , 15 mr. obszaru. 6. K. , kol. , pow. kozienicki, gm. Tczów, par. Zwoleń. Odl. 27 w. od Kozienic, ma 6 dm. , 35 mk. i 160 mr. ziemi. 7. K. , wieś, pow. rypiński, gm. i par. Rypin, odl. o 4 w. od Rypina, ma 4 dm. , 11 mk. , 54 mr gruntu. 8 K. , os. , pow. maryampolski, gm. Michaliszki, par. Płutyszki. Odl 23 w. od Maryampola. Karczunek 1. , folw. nad rz. Czarną, pow, opoczyński, gm. Radonia, par. Dąbrowa. Na leży do dóbr Dąbrowa. 2. K. , wś, pow. nowoaleksandryjski, gm. Wola Czołnowska, par. Baranów. Karczupa, rz. , dopływ Niemna z prawej strony, uchodzi między Proweną a Kruną między Birsztanami a Kownem, przyjmuje Girstupis. Karczyce, ob. Chamce. Karczyn i. , wieś, pow. inowrocławski, 10 dm. , l05 mk. , wszyscy kat. , 42 analf. Poczta, telegraf i st. kolei żel. w Inowrocławiu o 11 kil. 2. K dom. , 3516 mr. rozl, 10 dm. , 182 mk. , 15 ew. , 167 kat. , 127 analf. Własność Józefa Kościelskiego. M. St. Karczyn, niem. Carzin, ob. Karcino, Kardębie, ob. Strzemieszyce male. Kardis niem. , wś i dobra, pow. dorpacki. R. 1661 był tu zawarty pokój między Rossyą a Szwecyą. Kardolin, mała osada kamiennicza w dolinie Białej spiskiej Bela, odgraniczającej od wsi Żdźaru począwszy aź po tracz kotliński północnowschodnie Tatry spiskie od Magóry spiskiej, nad prawym jej brzegiem, u stóp zachodnich Palenicy 1173 m, , szczytu należącego do Magóry spiskiej. Zowie się ona także Czerwoną skałą. Tutaj znajduje się fabryka kamieni młyńskich z kwarcu lub dziurkowatego rogowca, oraz przedsiębiorstwo wyłomu kamieni budowlanych. Kamienie młyńskie robią tutaj miejscowi górale na sposób francuski. Fabryka otrzymała dwa razy pierwszorzędne premium, jakoteż listy pochwalne i medal zasługi. Cementowanie kamieni młyńskich odbywa się cementem w małym piecu zwykłego systemu, nad brzegiem pot. Białej postawionym. Teren, na którym Kardolin w r. 1874 przez p. Wład. Kardolińskiego założony leży, jest własnością miasta Białej spiskiej czyli węgierskiej Bela. Kamieniołom rozciąga się mniej więcej 10 kil wzdłuż, a 4 kil wszerz. Począwszy od stoku Tokarni pod Kardolinem aż do doliny Suchego potoku Rotbaumgrund, spodem wierchów Długiego i Czarnego, znachodzą się bogate i nieprzebrane kopalnie marglu. Obok powyżej nadmienionego pieca, pod nim i nad nim, ciągną się skały lite w znacznej przestrzeni i wysokości, pod nazwą Czerwonej skały, zawierające rodzimy cement margiel cementowy, mający w sobie 20 30 proc. gliny krzemionkowej na 80 70 proc. węglanu wapna. Margle dolomityczne rozpościerają się również w grubych pokładach, począwszy od góry kwarcowej naprzeciw zabudowań kardolińskioh, aż ku marglom cementowym. Dolomit Karczówka Karczówka Karczunek Karczupa Karczyce Karczyn Kardębie Kardis Kardolin