ski, wytryska w Beskidzie lesistym, z pod głównego grzbietu, nieopodal granicy Galicyi i Węgier, z pod działu wodnego, między By strzycą nadworniańską a Prutem, czyli mię dzy Douszyńcem i Zielenicą, dopływami tejże Bystrzycy a Prutczykiem. Dział ten wodny ciągnie się od szczytu Douhy 1378 m. , wznoszącego się w grzbiecie granicznym, lasami ku czubkowi Połomy 1306 m. , a odtąd ku Babinemu Poharowi 1434 i Gorganowi 1595 m. i łączy pasmo Gorganów z głów nym grzbietem Beskidu. Otóż poniżej szczytu Douhy, nieopodal przełęczy w tym dziale wodnym się wznoszącej 1164 m. , między Douhą a Połomami, a tworzącej przejście z do liny Douszyńca do doliny Hnilicy w obr. gm. Jabłonicy, w pow. nadworniańskim, wypływa Hnilica, płynie ku połd. wsch. przez lasy głę boką dolinką, i po 6 kil. biegu uchodzi z lew. brzegu do Prutczyka, czyli Prutecia jabłonickiego, lewego dopływu Prutu. Po prawym brzegu rozpościera się las Douha, ze szczytem Douhą 1373 m. , odległym od poprzedniego szczytu Douhy o 2 kil. 200 metr. na płd. wsch. , a po lewym brz. wznoszą się lesiste bezimienne czubki 1196 m. , 1271 m. , Babiny pohar 1424 m. z Babiną jamą. Od lewego brzegu zanim wleje swe bystre wody do Prutczyka, przyjmuje silny dopływ, ściągający wody z Babinego poharu, Gorganu i Sennika 1664 m. . Br. G. Hnilice, małe i wielkie, ogromna wieś, po wiat zbaraski, leży w okręgu celnogranicz nym, o 5. 3 kil. od Nowegosioła, przestrzeń pos. więk. 2490, posiadł. mniej. 3952 m. a. , ludności 2044 w tem rzym. kat. 289 należą cych do parafii w Tokach, wsi o 11 kil. odda lonej, gr. kat. 1692, reszta izrael. ; gr. katol. paraf. w miejscu należąca do dekanatu zbaraskiego dyecezyi lwowskiej, sąd pow. , notaryat i urząd pocztowy Nowesioło. Właści cielka większej posiadłości Julia z Czyżów hr. Ostroróg. B. R. Hniła, las i góra w pow. dobromilskim, na półn. od Juraczkowej, między Wyrwą a Wiarem, ze szczytem 585 m. wysokim. Na płd. półn. opada ona do 554 m. , na wsch. ku Wyrwie do 509, a na zach. ku Wiarowi do 490 m. Wody ze stoczystości wschodniej uchodzą do Wyrwy, z zachodniej do Wiaru. Północna ćzęść lasu zwie się Na opalonem. Hniła ob. Gniła, rzeka. Hniła, rz. , dopływ rz. Rośki. Hniłe bołoto, Zgniłe błoto w pow. ihumeńskim, blisko gran. słuckiego, 7 w. dł. , 2 i pół w. sz. , którego przedłużeniem ku wschodowi jest jez. Jaźwinka. Hniłeńka, jar wodny, wpadający do Dniepru poniżej Cybulnika. Hniło, ob, Czarny Wag. Hniłopiat ob. Hnylopiat. Hniłowoda, rz. , dopływ rz. Zdwiż w pow. kijowskim. E. R. Hniłowody, pow. kamieniecki, por. Maków i Szatura. Hniłusza, rzeczka, płynie pod mkiem Kahorlikiem w pow. kijowskim. E. R. Hniłyj potok, potok górski, t. j. Gniły, wytryska w obr. gm. Hryniowy, w pow. kossowskim, w Beskidzie lesistym, z działu zwanego Skupową, zpod bezimiennej góry 1478 m. , płynie na płd. zach, . górskim wąwozem i wpada po 3 kil. biegu w obr. gm. Żabiego do Czeremoszu Czarnego z pr. brzegu. Br. G. Hningani, węg. Mohnya, wieś w hr. szaryskiem Węg. , kościół katol. filialny, 358 mk. Hniszów, wś nad Bugiem, pow. chełmski, gm. i par. Swierze. W 1827 r. było tu 36 dm. , 182 mk. Por. tom I, 555. Polw. H. z wsią H. i Brzeziny; rozl. wynosi mr. 882, grunta orne i ogrody mr. 274, łąk mr, 117, pastwisk mr. 28, lasu mr. 420, nieużytki i place mr. 43. Ma kopalnię rudy żelaznej, bud. drewn. 14. Wieś H. osad 35, z gruntem mr. 662; wś Brzeziny osad 3, z gruntem mr. 41; oprócz powyższego opisu w r. 1873 odprzedano częściowym nabywcom, gruntu mr. 397, z której to przestrzeni utworzyły się kolonie pod nazwą Wesołówka, Jamne i Marysia. Hniwań, ob. Hniewań. Hnizdeczna, rzeka, takie Chodorówką zwana, powstaje z połączenia się potoków berezowickiego ob. i kobylskiego ob. , w obr. gm. Kurników, w pow. zbaraskim. Płynie na płd. wschód łączkami przez obr. gm. Kurników, Dobrowód, Czumala czyli Czerniłówki, Opryłowiec, Dubowiec; odtąd tworzy naturalną granicę gm. Dubowiec i Iwaszkowiec; poczem zrasza łąki we wsiach Stechnikowcach, Kurnikach, Łozowej, Szlachcińcach, Bajkowoach, Smykowcach, a we wsi Dyczkowie, przerżnąwszy linią kolei Karola Ludwika, wpada z pr. brz. do Gniezny. Wśród swego biegu zasila liczne stawy, jak we wsiach Dubowcach, Stechnikowcach, Łozowej, Szlachcińcach i Bajkowcach. Największy staw jest w Bajkowcach. Ongi był on rozleglejszy; dziś po większej części osuszony. W czasie większych deszczów wzbiera Hnisadeczna nagle i pomimo dość wzniosłych brzegów swego koryta rozlewa się po stepie płaskowzgórza. Po obu stronach koryta Hnizdeczny ciągną się z płd. ku płn płaskowzgórza, tak zwane Szczurowe góry, które szczególniej po stronie zachodniej, dzieląc koryta wodne Hnizdeczny i Seretu, wznoszą się do wysokości 368 m. n. p. m. Po zachodniej stronie ciągnie się w tym samym kierunku płaskowzgórze zwane Sabarzyskie, oddzielając również koryto rzeki Gniezny od Hnizdecziiy, i jest nieco niższe, gdyż dochodzi Hnilice Hnilice Hniła Hniłe bołoto Hniłeńka Hniło Hniłopiat Hniłowoda Hniłowody Hniłusza Hniłyj Hningani Hniszów Hniwań Hnizdeczna