biów łużyckich. Zamek i posiadłości, po chwi lowej przerwie, wróciły do dawnych panów. W r. 1386 miasto przystąpiło do związku sze ściu miast łużyckich, w r. 1405 spustoszone i spalone przez myszońskich rycerzy t. Wal dau. W czasie wojen husyckich w r. 1429 nowe zniszczenie. Mimo to zamożność miasta wzmagała się widocznie, skoro wkrótce potem Borso III V. K. sprzedał mu zamek na zburze nie i kupiwszy dom w mieście, ztąd wykony wa prawa swoje lenne. Umarł 1438 r. , dobra jego przeszły do korony. Około tego czasu zubożała również druga linia panów v. Kamenz na Połcznicy. Z linii tej Baltazar III był tak ubogim, iż dostawał wsparcie od rady miejskiej w Zhorjelcu. Ostatni z rodu Krzysztof, w koń cu XV wieku umarł w Prusach, prawdopodo bnie jako rycerz zakonu krzyżackiego. Reformacyą w Kamjencu wprowadził Jan Ludwig w 1527 r. Odtąd, dla szczupłej garstki katoli ków, która pozostała w mieście, przeważnie serbów, nabożeństwo odbywało się czasami w kościele szpitalnym. Dopiero w r. 1871 para fia katolicka wznowiona. Kościołem św. Mag daleny zawiaduje administrator, bez tytułu proboszcza. Obok niemieckich, kazania serbskie. Parafian katolików 291, w tem mieśoie 191. W kościele ewangelickim djakon odprawia serbskie nabożeństwo dla parafian z niektórych wsi położonych we wschodniej części parafii. W r. 1880 w mieście mieszkań ców 6820. Język niemiecki panujący. Rodzinne miejsce Lessinga. Stacya drogi żela znej na liniach KamjencLubnjów KamenzLübbenau i KamjencArnsdorf. O historyi miasta Bönisch, Geschichtliche Beschreibung der Stadt Camenz, 1825; o panach v. Kamenz Knothe w N. Lausitzer Magazin, 1866, i w Geschichte des oberlausitzer Adels, str. 280 290. A. J. P. Kamjeńki, niem. Kaminchen, wś w zniemczonej części dolnych Łużyc w pow. lubińskim Kamka, stacya kol. żel. libawskorowień skiej w gub. czernihowskiej Kamlarki, niem. Kamlarken, dobra, pow. chełmiński, na bitym trakcie chełmińskową brzeskim. Obszaru liczy mr. 1206, bud. 19, dm. 6, kat. 105, ew. 15. Par. Wabcz, szkoła Linowiec, poczta M. Czyste. Dawniej własność Wilkxyckich, teraz jest niemiec. Kamlau niem, , dobra, pow. wejherowski, ob. Kębłowo. KamlauerMühle niem. , ob. Kębłowski młyn. Kamlewo, dobra, pow. wejherowski, ob. Kębłowo. Kamlow niem. , wieś, pow. lęborski, ob. Kębłowo, Kammelwitz niem. , dwie wsie na Szląsku a w pow. wrocławskim, par. Malkwitz; roku 1342 zwana Kawelwitz, 1360 Kamelwicz, 1362 Kamilwitz; b w pow. sztynowskim, par. Queissen, r, 1289 zwana Camblwo, 1366 Cambilwiz Kębłowo, Kębłowice. Kammeramt niem. , ob. Komora. Kammerau niem. 1. pow. sycowski, ob. Komorów, 2. K. , kol. do wsi DeutschWette, pow. nissański. 3. K. Niederi Ober, w r. 1368 Kummerow, wś, pow. świdnickie, parafia Boegendorf. Kammmerlacken niem. , folw. , pow. labiewski, st. p. Labiewo. Kammersdorf niem. , Komorniki, pow. niborski. Kamniershoefchen niem. , os. , pow. wystrucki, st. p. Wystruć. Kammertowski, folw. dóbr Laudohn, pow. wendeński, gub. ryskiej, par. Laudohn. Kammin niem. , ob. Kamień. Kamminy mylnie, ob. Kajminy. Kammionken niem. ob. Kamionki. Kamnicken niem. , folw. , pow. świętosiekierski, st. p. Brandenburg Ostpr. Kamnig niem. , r. 1369 Kemenik, wś i dwa dominia, pow. grotkowski, przy drodze z Odmuchowa do Ziębic. Dominia do czasu sekularyzacyi były własnością biskupią. Wś ma 94 osad, 3447 mr. rozl. , fabrykę witryolu, kościół paraf. i szkołę 2klasową. Par. dek. odmuchowskiego 1869 r. miała 1068 katol. , 15 ewang. Kamnik lub Kamyk, wś, na lewym brzegu Stradomki, wpadającej z prawego brzegu do Raby, w pow. bocheńskim, należy do par. rzym. kat. i urzędu poczt. w Sobolewie, skąd odległość wynosi 7 km. Położenie jest faliste i lesiste; przez wieś prowadzi droga gminna z Wieruszyc do Dąbrowicy. Mieszkańców 259 rzym. kat. Więk. pos. Karol Maysner ma obszaru 97 m. roli i 188 m. lasu; pos. mn 193 m. roli, 34 m. łąk, 26 m. past. i 13 m. lasu. Graniczy na południe z Wieruszycką wolą, na północ z Dąbrowicą, na zachód z Niewiarowem a na wschód z Sobolewem. Kamnionken niem. , ob. Kamionki, Kamnitz niem. , ob. Kamieniec. Kamnitz niem. , dwie wsie na Szląsku, a w pow. kładzkim, par, Pischkowitz; b w pow. bystrzyckim, par. Wilhelmsthal. Kamnitz niem. , dobra, pow. tucholski, ob. Kamienica. Kamocin, wś i os. , pow. piotrkowski, gm Grabica, par. Srocko. Odl. 2 mile od Piotrkowa w półn. zach. stronie. Posiada ewan. dom modlitwy filialny, cmentarz i szkołę. W 1827 r. było tu 22 dm. i 139 mk. , obecnie wś 67 dm. , 836 mk. ; 1199 mrg. obszaru 1047 ornej; os. 3 dm. , 11 mk. , 10 mr. ; os. K, albo Ketter 2 dm. , 4 mk, , 1 morg. Według Tow. Kred. Ziems. realność dworska Kamocin, podług o

Kamjeńki

Kamjeńki

Kamka

Kamlarki

Kamlau

Kamlauer

Kamlewo

Kamlow

Kammelwitz

Kammeramt

Kammerau

Kammmerlacken

Komorniki

Kamniershoefchen

Kammertowski

Kammin

Kamminy

Kammionken

Kamnicken

Kamnig

Kamnik

Kamnionken

Kamnitz

Kamocin