klasowa. Cztery jarmarki. W okolicy dwie gorzelnie. Gościniec poznańskoberliński przerzyna miasteczko. Ajentura pocztowa na miejscu; do miasta pow. 16 kil. , st. kol żel. we Wronkach Wronke o 37 kil. Poczta osobowa chodzi z Poznania przez Kamionnę do Skwierzyny Schwerin nad Wartą. Kościół paraf. pierwotnie był drewniany, r. 1499 zaś opat bledzewski Mikołaj Kamieński wzniósł nowy murowany, który w XVII wieku już znowu był zrujnowany, i natenczas wyrestaurowany nakładem ówczesnych właścicieli Prusińskich, herbu Nałęc z. Prócz tego kościoła dawniej był jeszcze drugi św. Mikołaja drewniany, który r. 1822 rozebrano. M. St. Kamionna, os. do wsi Lubiki, pow. starogrodzki, w okolicy piaszczystej i lesistej. Kamionna, rzeka poboczna Warty po le wej, wypływa z błot leśnych rozbitkowskich w pow. międzyrzeckim, pod wsią Krzyżkowką, dopływa do pow. międzychodzkiego, mija wsie Małe Mnichy, Wielkie Mnichy, miasto Kamiennę, gdzie przerzyna gościniec berliński; płynąc ciągle w kierunku północnym przepły wa przez wieś Bielsko i opodal od miasta Międzychoda wpada do Warty. Długość wynosi około 3 mil. M. St. Kamionowa wólka, ob. Kamienowa wólka. Kamionowizna, pow. ostrołęcki, ob. Kamienowizna. Kamionówka, pow. sejneński, gm. Sto Jeziory, par. Łozdzieje. Nie zamieszczona w spisie urzędowym Pamiat. Kniżka z 1878 r. . Kamionowo, wieś szlach. , pow. ostrołęcki, gm. Troszyn, par. Kleczków. W 1827 r. było tu 14 dm. , 77 mk. Kamionpol, folw. , pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 42 w. od Dzisny, 1 dom, 16 mk. , z tego 1 praw. , 6 kat. , 3 ewang, , 6 izr. Drewniana rzym. kat. kaplica parafii Miory. Kamioński młyn, niem, Kaehmermühle, pod m. Kamionna w w. ks. p. Kamiontken niem. , kol. , pow. ostródzki, st. p. Olsztynek. Kammandten niem. , dobra, pow. darkiemski, st. p. Darkiejmy, Kamirowo al. Chamirowo, niem. Kameraw, wieś włośc, pow, kościerski, ćwierć mili od Skarszew. Obszaru liczy mr. 2530, gbur. 23, zagr. 29, kat. 115, ew. 417, dm. 58. W miej scu jest szkoła, karczma, wiatrak. Parafia i poczta Skarszewy. Odległ. od Kościerzyny 5 mil. K. jest gniazdem drobnej szlachty kaszubskiej Gliszczyńskich, którzy od tej wsi podobno przyjęli francuzki swój przydomek do Chamier. Za polskich czasów wydany jest ostatni przywilej w Warszawie d. 20 listopada 1765. Na własność zapisana jest wś w Gdańsku d. 5 maja 1826 r. K. jest wś stara roku 1198 książę Przemysław darował ją joanitom; 1290 jest spór o dziesięciny biskupie z tej wsi które joanici muszą wydawać. Kamirowskie piece, niem. Kamerauerofen, wieś włośc, pow. kościerski, ćwierć mili od Skarszew. Obszaru liczy mr. 1292, gbur. 14, zagr. 5, katol. 21, ew. 166, dm. 22. Parafia i poczta Skarszewy, szkoła Bożepole. Wieś ta otrzymała prawa własności z Gdańska 19 czerwca 1822 r. Kamitz niem. 1. r. 1344 Kempnicz, wieś i folw. , pow. nissański, na zachód od m. Pa czkowa, nad granicą. Folw. , 840 mr. rozl. , do tego miasta należy; niegdyś do dóbr siołołowych biskupa wrocławskiego. Wś ma 204 osad, 4870 mr. rozl. ; kościół dawniej filia Gostitz, dziś parafialny od r. 1841. Par. K. dek. paczkowskiego 1869 r. miała 2071 kat. , 3 ew. 2. K. Deutsch, r. 1371 Kemmicz, wś i so łectwo, pow. nissański; wś ma 97 osad, 4107 mr. a sołectwo 188 mr. rozl. 3. K. Dürr r. 1374 DurrinKempnick wś i sołectwo, pow. nissański, par. PolnischWette. Sołectwo ma 269 mr. rozl, wieś 49 osad, 1923 mr. rozl. 4. K. , ob. Kamienica. F. S. Kamjena, Kamjeneje, dwie wsie tego naz wiska w zniemczonej części dolnych Łużyc; 1 niem. Steinkirchen w pow. lubińskim. 2 niem. Kemmm w pow. kalawskim. A. J. P. Kamjena, ob. Kamiena. Kamjenc, niem. Kamenz, miasto powiatowe nad Halsztrowem, na saskich Łużycach, na etnograficznej granicy niemców i serbów. Tui pod miastem Kamjenczańska hora, po niem. Kamentzer Hutberg, 290 m. Na początku XIII wieku, wraz z obszernemi posiadłościami ciągnącemi się od brzegów Połcznicy na zachodzie do Klasztornej wody ma wschód, nadany lennem prawem przez Otokara I Bernardowi I v. Vesta. Zamienił on wieś na miasto i zbudował kościół. Synowie jego Konrad i Bernard II od nowej posiadłości przybrali nazwisko v. Kamenz. Był to ród w średniowiecznych dziejach Łużyc pierwszorzędnego znaczenia; najgłośniejszy zaś Bernard III, biskup myszoński, postać wybitna w historyi Niemiec, Czech i Szląska pod koniec XIII wieku. Mabilia, wdowa po Bernardzie II i synowie jej Witego I, Bernard III i Bernard IV w r. 1248 założyli i uposażyli bogato klasztor cystersek. Zanim klasztor stanął w miejscowości, która odtąd nazwę Gwiazdy Maryi Marienstern przyjęła, zakonnice, przybyłe z klaszt. Nimbschen pod Grimma, czas jakiś przebywały w Kamjencu, przy świeżo również przez panów v. Kamenz założonym szpitalu i kościele szpitalnym św. Magdaleny. W r. 1318 wskutek nieporozumień swoich panów z margrabią brandenburskim Woldemarem, miasto uwolniło się od ich zależności; wkrótce potem zależało bezpośrednio od królów czeskich jako margra Kamionna Kamionna Kamionowa Kamionowizna Kamionówka Kamionowo Kamionpol Kamioński Kamiontken Kammandten Kamirowskie Kamjena Kamjenc