6. K. bezleśne wzgórze, 412 m. wysokie, w płn. stronie wsi Popiele w pow. drohobyckim, na lew. brz. pot. Ratoczyna. 7. K. , bezleśne wzgórze w płn. zach. stronie wsi Wołcza, w pow. turczańskim, na lew. brzegu Dniestru. Kamionke niem. , ob. Kamionka. Kamionken niem. , ob. Kamionki. Kamionkenfluss niem. , struga, Prusy zachodnie, ob. Kamionka, Kamionki 1. os. leśna, pow. ciechanowski, gm. Młock, par. Sulerzyż, odl. o 12 w. od Ciechanowa, ma 1 dom, 7 mk. , 30 mr. gruntu. 2. K. , por. Kamionka, Kamionki 1. po rusku Kamenki wś w powiecie Lisko, o 17 kil. na zachód od Baligroda, ma cerkiew gr. kat. drewnianą, przydzieloną do parafii w Kalnicy i liczy 229 mk. gr. kat. Tą wieś leżąca na granicy powiatu lisieckiego i sanockiego jest otoczoną od zachodu, południa i wschodu szpilkowemi lasami, pokrywającemi góry dochodzące 796 metrów wysokości. Większa posiadł, hr. Ed. Krasickiego ma obszaru 617 mr. lasu; posiadł, mniej. 468 mr. roli, 65 mr. łąk i 123 mr. pastw. 2. K. , wś, pow. skałacki, par. rz. kat. Skałat, o 7 kil. od Skałatu, ma cerkiew gr. kat. , 1596 mk. w gminie, 88 na obszarze dworskim. Kamionki, za polskich czasów i jeszcze w r. 1858 K. małe, niem. Kl. .Kamionken, od roku 1875 Steinau, król. domena, pow. toruński, nad jeziorem Głęboczek, pół mili od stacyi kolei żel. w Turznie Tauer. Obszaru liczy mórg 2451, bud. 19, dm. 5, kat. 93, ew. 43. Parafia Gronowo, szkoła w miejscu, poczta Chełmża obecnie Turzno. K. małe oddawna należały do pp. benedyktynek w Toruniu. Roku 1370 Winryk von Kniprode mistrz w. krzyż, zapisał klasztorowi jezioro zwane Gecze, Głęboczek. R. 1415 liczono 4 pługi w tych dobrach. W czasie reformacyi mieli zarząd nad K. luterscy Toruńczanie. R. 1583 przybył tu intruz Walenty Wróblewski, prob. z Czerska, który się z Toruńczany był zmówił, z nimi się zbożem, bydłem dzielił, pożytki dla siebie obracał, a zakonnicom nic nic dawał. Ale niebawem biskup Piotr Kostka przysłał kanon. Plemięckiego do K. , i tenże intruz nocą zaraz ztąd uszedł. Do wsi należał bór obszerny, w którym sąsiedzi nieżyczliwi nieraz szkody poczynili. R. 1585 Jerzy Głuchowski i Marcin Sampławski ścięli 5 wielkich cemrów. Roku 1596 Jarosz Bystram z Rychnowa wielką część lasu odjął, część zaś inną spustoszył. R. 1614 Mikołaj Kleczkowski, dzierżawca z Gronowa, niezliczoną ilość dębów, brzóz i chojen pościnał. R. 1615 Jan Kretkowski, wojewodzie brzeski, naszedł w nocy tę wieś z gromadą ludzi zbrojnych, rozbił dom Marcina Żydka; związali go, pokrwawili i z sobą wzięli, szyby, okna wybili i związanego z sobą wzięli. Starą kobietę Dorotę poranili. O skutku takiego postępowania nie donoszą akta klasztorne. Zakonnice przez cały czas same prowadziły gospodarstwo w K. , zkąd zboże i wszelką żywność do klasztoru brały. Po okupacyi rząd pruski wieś tę zabrał i obrócił na król. domenę. Czyt. Klasztory żeńskie w dyecezyi chełmińskiej. 2 K. nowe, przedtem zwane wielkie, niem. Neu Kamionken, od r. 1875 Neu Steinau, wś, pow. toruński, nad strugą Bacha, 3 4 mili od stacyi kolei żel. w Turznie. Obszaru liczy mr. 2134, bud. 96, dm. 42, katol. 53, ew. 331. Parafia Gronowo, szkoła Kamionki, poczta Turzno przedtem Chełmża. Wieś ta rozpadała zdawna na 2 działy. W XVI wieku Bartłomiej i Jan Dąbrowski płacą ztąd czynsz za pewną sumę pożyczoną od kapituły chełmżyńskiej. Na początku XVII wieku jednę część miał Jakób Gołocki z żoną Zofią Sampławską, drugą zapisał Marcin Sampławski, dziedzic Turzna, żonie swojej Febronii Szczepańskiej, wdowie po Macieju Osieczkowskim, siostrze Jakóba Szczepańskiego, star. mirachowskiego. Jan Osieczkowski, syn Macieja i Febronii, ustąpił tę część Jakóbowi Gołockiemu za 6000 zł. Od Jakóba Gołockiego zaś nabyła potem r. 1612 całą tę wieś panna ksieni Zofia Dulska na rzecz klasztoru pp, benedyktynek w Toruniu; zapłaciła Jakóbowi G. 16, 500 zł. Do wsi należała wtedy znaczna część lasu, 2 folw. z osobnymi dworkami i budynkami, gbur. 5, chałup ogrodniczych 23 i 3 domy gbur. spustoszałe. Zakonnice wydawały potom tę wieś w dzierżawę. Po okupacyi rząd pruski zajął te dobra i ustąpił później na wolność osadnikom. Czyt. Klasztory żeńskie w dyecezyi chełmińskiej. 3. K. stare, niem. AltKamion ken, od r. 1875 AltSteinau, wś, pow. toruński, nad strugą Bacha, 3 4 mili od stacyi kol. żel. w Turznie. Obszaru liczy mórg 802, bud. 22, dm. 14, katol. 48, ew. 72. Parafia Gronowo, szkoła Kamionki, poczta Turzno. Wieś ta należała dawniej do klasztoru pp. benedyktynek w Toruniu, nie miała jednak osobnej nazwy, tylko zapewne jako wieś szarwarkowa przyłączona była do W. Kamionek, Po okupacyi przez rząd pruski zabrana i na własność dana osadnikom. 4. K. , niem. Kamionken, wś włośc, pow. kartuski, należała dawniej do star. mirachowskiego. Przywilej praw własności otrzymała 15 listopada 1820. Obszaru liczy mr. 286, gbur. 3, zagr. 1, katol. 2, ew. 33, dm. 5. Parafia, szkoła, poczta Gowidlino. Odległość od Kartuz 5 mil. 5. K. , niem. Steinhaus, dobra do Górnej Brodnicy, pow. kartuski nad jeziorem Ostrzyckiem. Par. Chmielno, poczta Szymbark. Przy tej wsi w dwóch miejscowościach nieopodal jeziora Ostrzyckiego wydobyto ostatniemi czasy mogiły tz. ka Kamionke Kamionke Kamionken Kamionkenfluss Kamionki