pływa z pod wzgórza Majdana 381 m. licz nymi strugami, na granicy gm. Zawadki i Kropiwnika, w pow. kałuskim. Płynie na wschód, tworząc powyższą granicę, u płn. stóp Szyn karskiej 368 m. , a u zach. stóp Kropiwnika 336 m. zwraca się na płn. , płynąc obszarem Zawadki, wschodnim brzegiem lasu majdanskiego. Przerznąwszy drożynę wiodącą z Kro piwnika do Zawadki, przepływa Kamienny staw, poniżej którego porusza młyn i zmienia kierunek swój na wschód, poczem na północ a we wsi Wierzchni znowu na wschód i trzema ramionami uchodzi do Bołochówki z pr. brz. Długość biegu bardzo krętego 13 kil. Połą czenie się strug źródlanych 350 m. ; miejsce przecięcia się potoku z drożyną Kropiwnik Zawadka 311 m. , ujście 300 m. Z lasu majdańskiego zabiera kilka strug leśnych, 5. K. , potok, powstaje w obr. gm. Dołholuki, w pow. stryjskim, zpod działu wodnego Kłodnicy i Stynawki, ciągnącego się od płn. zach. ku płd. wsch. ; w lesie z kilku strug. Płynie na płn. wschód, z początku łączkami sródleśnemi, zwartemi od płn. wzgórzem Łanami 468 m. , a od płd. Łukaczowem, potem otwartemi łąkami po dąża do Szypilskiego potoku, dopływu Solan ki. Długość biegu 6 kil, 6. K. , potok leśny, ma źródła swe w obr. gm. Krechowic, w pow. dolińskim, w tak zwanym Kameralnym lesie, płynie lasem zrazu na płn. , poczem na wschód i pod Czarnym lasem wpada z lew. brz. do pot. Głębokiej ob. T. U, 598, nr. 2. Długość bie gu 8 Ml. Ujście jego leży na obsz. gminy Zawadki. 7. K. , potok, powstaje w obr. gm. Koziny, w pow. stanisławowskim, wkrótce przechodzi na granicę tej gminy z Jezupolem, wzdłuż której dosyć głębokim wądołem podą ża do Dniestru, Wpada doń z pr. brz. po 6 kil. biegu, Br, O Kamienny, część lasu Kameralnego na wschod, krańcu Turzy wielkiej i zachod, krańcu Bołochowa, pow. doliniański. KamiennyW. , szczyt, ob. HaleWiaterne. Kamienny Brod, folwark w pow. ihumeńskim, w okolicach miasteczek Puchowicz i Bło nia, o małą milę od stacyi MaryiGóra libawsko romneńskiej drogi żel. , w 4 okr. policyj nym puchowickim; od r. 1833 własność Os sowskich, ma obszaru 16 włók 5 mr. , w glebie niezłej. AL Jel Kamienny bród, osada, pow. nowogradwołyński, gm. Hulsk ob. , należy do dóbr tegoż nazwiska, własność z Tyszkiewiczów ks. Ja błonowskiej. Jest tam większa fabryka porce lanowa, działająca parą. L. R. Kamiennybród, wieś, pow. żytomierski, nad rzeką Trościanicą, która tworzy tu dwa duże stawy. Nad rzeką labradoryt się spotyka, acz dosyć rzadko. Gnejs i granit czerwony. Kamienny Bród, wś, pow. radomyski, o 20 w. od Radomyśla na zachód, nazwana od tego, że rz. Bystryjówka w tej wsi płynie śród dużych skał, w innych punktach jej biegu nigdzie skał niema. Około połowy zeszłego wieku K. B. należał do podczaszego Jana Borejki, od 1770 r. do zięcia jego Jana Michałowskiego, chorążego wendeńskiego; od 1782 do tegoż dzieci syna także Jana i córki zamężnej Łotockiej. Później część Michałowskiego objęli prawem zastawu Jan Stankiewicz, Fisz i Prokopowicz. R. 1849 część Fisza i Stankiewicza, 247 dusz i 1576 dzies. ziemi, kupili Włodzimierz i Bartłomiej bracia Siwiccy; część Prokopowicza, 20 dusz i 105 dzies. , kupił Zenon Dzierzkowski, a część Łotockiej, 50 dusz, 341 dzies. , odziedziczyła jej krewna Koronata Michałowska. R. 1783 było tu 385 mk. , roku 1863 mk. 723. Cerkiew drewniana św. Michała, wzniesiona 1782 r. ,, dokoła starej cerkwi. Ziemi cerkiewnej 37 dzies. Jest tu fabryka wyrobów z labradorytu. Analizę labradorytu z K. ogłosił Seget w t. VII Bullet scient. de l Acad. de St. Petersbourg i Feofiłaktów w Jestestwiennoj istorii gubernij kiewskaho uczebnaho okruga, Kijów, 1851. Kamienny Bród, wieś nad Zgniłym Tykiczem, pow. zwinogródzki, par. Łysianka, o 8 w. od Łysianki, ma 1241 mk. , brzegirzeki skaliste. Część wsi na brzegu lewym zowie się Frantówką. Cerkiew Wniebowzięcia N. P. M. , około 1750 r. nowowzniesiona, drewniana; ziemi posiada 48 dzies. Do tej parafii należą też wsie Redkoduby i Pohyblak. K. B. należy do dóbr Państwa, dawniej do Branickich. Kamienny Bród, wś, pow. bałcki, nad rz. Sinicą, w płn. zachod. części tegoż powiatu, ma 90 dm. , 663 mk. , 1284 dzies. ziemi włośc, 1879 dzies. dworskiej. Par. katol. Hołowaniewskie, gm. Daniłowa Bałka. Własność dawniej Koniecpolskich i Potockich; w ostatnich czasach Marya z Potockich Strogonowa sprzedała ją departamentowi dóbr państwa. Dr. M. Kamiennybród, niem. Steinfurth, wś, pow. inowrocławski, 22 dm. , 175 mk. , wszyscy ew. , 59 analf. Poczta najbliższa w Witkowie stacya kolei żel. w Mogilnie. Kamienny horodek, dziś osada sioło Kamiennoje, znajduje się w gubernii Charkowskiej; leży na prawym brzegu rzeki Psioła, powyżej miasta Hadziacza gubernii półtawskiej. Należał dawniej do Putywla; w r. 1658 Kamienny gródek zdobyty i spustoszony został przez hetmana kozaków Wyhowskiego. Kaniiennyłoh, wś włośc, zaśc, dwa folw. , pow. wileński, 5 okr. adm. , o 35 w. od Wilna, o 14 od Oszmiany, 10 dra. , 178 mk. , z tego 16 prawosł. , 153 katol, 9 izrael. 1866. Była to druga za Rukojniami st. poczt. przy b. trakcie WilnoMińsk, nad rz. Słomianką, Byłe dobra stołu biskupiego wileńskiego. Biskup Kamienny Kamienny Kamienny Brod Kamienny bród Kamienny Bród Kamiennybród Kamienny horodek