wsch. stronie Suchodołu, pow. dolimański, na płn. od wzgórza Helebartyn. Wody z Jego wsch. stoku płyną do Czeczwy. Lu. Dz. Kamieniczka, w dokum. Camenitzka, Kamienitzha, jez. , pow. bytowski, przy wsiach Ciemne i Tuchomiu; przez jez. przechodzi stru ga Kamienica, która między temi wsiami aż do jez. K. tworzyła granicę. Kś. F. Kamieniczki, kol, pow. włocławski, gm. i par. Kowal. Kamieniczko, niem. Kamenz al. CamenzSee, w dokum. Kamenyzno, Camenyzno, jezioro, pow. człuchowski, zachodzi w dokum. r. 1313 jako wtedy pograniczne między ziemią krzyżakom podlegającą a słupską; brzeg należał do Słupska, jezioro do krzyżaków. Kamienie, wś nad rz. Hujwą, pow. berdyczowski, między Białopolem a Chałaimgródkiem, o 5 do 6 w. od każdego z nich. Ma 300 prawosł. , 10 kat. i 10 izr. mieszk. Ziemi 1789 dzies. K. wraz z Browkami należą do Abramowiczów, Cerkiew pod wezw. Narodz. M. B. , drewniana, z r. 1747, ma 42 dz. gruntu. Do parafii należą Browki i Mała Piatyhorka. Kamienie kotowe, ob. Kamień kotowy, pow. lipnowski. Kamienie al. Wójcice ob. , niem Steindorf, pow. olawski. Kamieniec 1, wś, pow. kutnowski, gmina Wojszyce, par. Bedlno. Liczy dm. 6, mk. 105, ziemi do włościan należących mrg. 42. Folw. K. ma 1 dm. , 28 mk. ; ziemi orn. mrg. 214, łąk m. 6. 2, K. , wś, pow. nieszawski, gm. Bądkowo, par. Łowiczek. 3, K. , folw. i wś, pow. nieszawski, gm. Czamanin, par. Świerczyn, ma kantorat ewang. Folw. Kamieniec z dezertą Kamieńczyk, osadą młynarską Olszak i wsiami Kamieniec, Kamieńczyk, rozl. m. 649, grunta orne i ogrody m. 459; łąk m. 97; wody 80; nieużytki i place m. 13; bud. mur 7, drew. 2. Płodozmian 10polowy, pokłady torfu i glinki Małej. Osada młynarska Olszak, mająca przestrzeni m. 83, w r. 1880 odprzedaną została Wieś Kamieniec osad 25, z grun. 182 m. , wś Kamieńczyk osad 3, z grun. 308. 4. , K. , folw. , pow. gostyński, gm. Szczawin Kościelny, par. Trębki, przy szosie żychlińskogombińskiej, między trzema cukrowniami, o 5 w. od Żychlina, o 8 wiorst od Pniewa. Ma 17 i pół włók gleby pszennej, od r. 1874 własność Piotra Zakrzewskiego. Dawniej należał K. do par. Żychlin Łaski, Lib. benef. II, 496. Wś K. ma os 19, rozl. mr. 27. 5. K. , al. Kamionka, kol. , pow. kolski, gm. Kłodawa, par. Bierzwienna, odl. od Koła w. 18, ma dm. 7, mk. 51. 6, K. , folw. , pow. kielecki, gm. Piekoszów, par. Strawczyn. 7, K. , folw, , pow. jędrzejowski, gm. Mierzwin, par. Imielno. Należy do dóbr Imielno ob. . 8, K. , wś nad rz. Pokrzywianką, przy ujściu jej do Wisły, pow. opatowski, gm. Iwaniska, par. Mydłów. Odl 14 w. od Opatowa. Jest tu młyn wodny. W r. 1827 było 10 dm. , 75 mk. ; Obecnie 11 dm. , 88 mk. ; 299 mrg. ziemi dwor. i 82 mrg. włośc. Należy do dóbr Przepiórów. W 15 w. K. należał do Jana z Oleśnicy h. Dębno Dług. I 321. 9, K, Wisłocki, wś, nad rz. Wisłapow. sandomier ski, gm. Koprzywnica, par. Skotniki. Odl. 13 w. od Sandomierza. W 1827 r. było tu 18 dm. , 96 mk. Obecnie 16 dm. , 96 mk. Rozl folw. wynosi m. 282; grunta orne i ogr. mrg. 140; łąk mrg. 50; pastwisk mrg. 39; wody mrg. 2; nieużytki i płaco mrg. 49. Bud. drew. 15. Rzeka Wisła stanowi granicę wschodnią a Koprzywianka północną. Wieś Kamieniec Wisłocki osad 13, z gruntem mrg. 99. 10. K. albo Kamienice, wś włośc, pow. sandomierski, gm. i par. Połaniec. Odl. 45 w. od Sandomie rza. W r. 1827 było tu 21 dm. i 146 mk. 21 dm. , 136 mk. i 296 mrg. obszaru. 11, K. , wś i folw. , pow. siedlecki, gm. i par. Wody nie. W 1827 r. było tu 27 dm. i 220 mk. Obec nie 35 dm. , 238 mk. Folw. Kamieniec od st. Mrozy w 10; rozl. wynosi mrg. 1400, grun. orne i ogr. mrg. 605; łąk mrg. 132; pastw. mrg. 58; lasu mrg. 570; nieużytki i place mrg. 35. Bud. drew. 17; płodozmian 6 i 9polowy, pokłady torfu. Wieś Kamieniec osad 32, z gruntem mrg. 465. W r. 1875 od dóbr tych odłączoną została nomenklatura Lucynów z przestrzenią mrg. 360. A. Fal Kamieniec Mazowiecki, ob. Kamieńczyk. Kamieniec Camencia, Camencium, Camenecum, Klepidava, Petridava, K. Podolski, stolica dawnego wojewódz. podolskiego i b. pierwszorzędna forteca polska na skale oblane rz. Smotryczem, otoczona spadzistemi skałami, z natury więc obronna i potężna. Widokiem swoim wzbudzała podziwienie; nazywano ją basztą ręką Boga zbudowaną, przedmurzem Chrześciaństwa, bramą do Polski. Kto zbudował Kamieniec i jego fortecę, niewiadomo; to tylko pewna, że sięga bardzo dawnych czasów. Podanie Stryjkowskiego karta 376, jakoby ks. Koriatowicze, polując w okolicach Smotrycza, doszedłszy do skały oblanej rzeką i zachwyceni tą miejscowością, pierwsi założyli tu fortecę, zdaje się mylne, gdyż jeszcze na planach robionych za Ptolemeuszów, miejsce to gdzie stoi obecnie Kamieniec miało się nazywać z początku Klepidava klepsis, złodziej i Petridava petraskała. Klepidawą nazywali ją bezwątpienia Dakowie i Grecy, mieszkający za Dniestrem; miejscowość ta, obronna z natury, otoczona nieprzebytemi puszczami, mogła być dogodnem schronieniem dla złodziei. Petridawą zaś mogli nazywać go wygnańcy rzymscy, obywatele Wołoszy i Multan, od opoki, skały,

Kamieniczka

Kamienie

Kamienie kotowe

Kamieniec