Kallusen, ob. Kalhusen niem. . Kallwaiten niem. , dobra, pow. tylżycki, st p. Willkischken. Kallweitschen niem. 1. al. Misczischken, Missischken, wś, pow. gołdapski, st. p. Mehlkehmen, nad jez. wisztynieckiém. 2. K. , wies, pow. stołupiański, st. p. Stołupiany. Kallwehlen, Kallwellen niem. , podobno Kalwiszki, wś, pow. ragnecki, st. p. Schmaleningken. Kallwellen niem. , 1. wś, pow. ragnecki, st. p. Budwethen 2. K. , os. leśna, pow. piłkalski, st. p. Lasdehnen. 3; K. , os. , powiat nizinny, st. p. Seckenburg. Kallwellischken niem. , dobra, pow, szyłokarczemski, st. p. Szyłokarczma. Kallwen niem. 1. wś, pow. tylżycki, ma st. p. , 431 mk. 2. K. , al. ChatoullScheer, al. NeusassScheer, wś, pow. szyłokarczemski, st. p. Jugnaten. 3. K. , por. Kalwen. Kallweninken niem. 1. wś i leśnictwo, pow. labiewski, st. p. GrossBaum. 2. K. , wś, pow. labiewski, st. p. Mehlawischken. Kallwischken niem. 1. wieś, pow. darkiemski, st. p. Sodehnen. 2. K. , wś, powiat kłajpedzki, st. p. Lankuppen. 3. K. , wieś, pow. wystrucki, st. p. Aulowoehnen. Kallyava węg. , ob. Kaliawa. Kalmaczka, Kalnaczka, rz. , poczyna się w pow. bialskim, wypłynąwszy z łąk pod Kopytowem, płynie z północy ku południowi, równolegle z Bugiem, okrąża Kodeń od zachodu i południa, potem zwraca się ku północy i od wschodniej strony tejże osady wpada z lewego brzegu do Bugu; nadto ma drugie ujście o 13 wiorst dalej ku południowi pod Liszną, płynąc ciągle równolegle do Bugu. Długa 18 w. Kalmbornia, ob. Kombornia. Kalmke niem. , ezęść wsi Kąty, powiat sycowski. Kalmuetzen al. Wesdereitischken niem. , wś, pow. ragnecki, st. p. NeuEggleningken. Kalmuzy, podobno Kałamusy, niem. Kałmusen, dobra, pow. grudziąski, przy bitym trakcie grudziąskokwidzyńskim, w okolicy lesistej. Obszaru liczy mr. 697, bud. 8, dm. 3, kat. 8, ew. 39. Parafia Rogoźno, szkoła Slemno, poczta Gardeja. K. należały za polskich czasów do starostwa czyli raczej ekonomii król. rogozińskiej. Nowo założona ta osada dopiero około r. 1740; wtedy jeszcze zwykłych dziesięcin kościołowi nie opłacała; była wydana w dzierżawę. Roku 1794 dotychczasowy dzierżawca prezydent Schröter przejął te dobra na swoje własność włók liczono wtedy 22, rocznej kontrybucyi dawał tal. 9 gr. 77, kanonu rocznego tal. 23 gr. 72, owsa kor. 12, siana centn. 12, snopów słomy 30 i t. d. Roku 1805 jako spadek otrzymała K. córka jego zamężna Bequiguolle. R. 1820 Gustaw Zokern nabył te dobra. Należał wtedy do wsi zna czny ks i daleko większe pokłady torfu. Aże by mieć pożytek większy ze sprzedaży torfu. nowy nabywca około 40 mr. lasu wytrzebił i osadził w to miejsce 12 czynszowników, z obowiązkiem torf z bagien kopać i suszyć. No wą takim sposobem powstałą osadę na grun cie K. nazwano Herminendorf ob. Frölich, Gesch, des Graudenzer Kreises. Ks. F. Kalna, wieś w pow. doliniańskim, 15 kil. na zachód od sądu powiatowego w Dolinie, 13 kil. na płd. zachód od stacyi kol. i poczt. w Bolechowie. Na płn. wschód leży Witwica, na płd. wschód Mizuń, strona płd. zach. przypiera do Różanki wynej i Libochory w pow. stryjskim, na płn. zachód zaś leżą Brzaza, Luszki, Lipa i Roztoczki. Okszar wsi ma kształt podługowaty, ciągnący się od granicy pow. stryjskiego w kierunku płn. wsch. na przestrzeni 27 kil. Szerokość obszaru wynosi 2 do 5 kil. W płn. części obszaru rozłożyły się w dolinie Hawryłowca ob. zabudowania wiejskie 451 m. a dokoła nich orne pola i pastwiska. Tutaj wznoszą się na granicy półn. zach. Jaroszyny do 601 m. , a między potokiem Putna i Hawryłowiec Łazok do 594 m. Całą resztę obszaru zajmują góry Beskidu lesistego, im dalej na płd. tem wyższe, poprzerzynane dolinami licznych potoków, płynących przeważnie od płn. zach. na płd. wschód. Na płd. wsch. od zabudowań rozłożył się las Mahinka między Putną a Hłubokim ywirem dopływem Hawryłowa, płynącym od płd. na płn. Na płd. wschód od Mahinki leży lesista góra Kiczera 901 m. a z półn. jej stoku płynie prócz Hłubokiego ywiru potok Sołotwina dopływ Roztoczek na płn. a potem wzdłuż granicy na płn. wschód. Na lewym brzegu Sołotwiny wznosi sią Luta Roztoka 929 m. , na płd, od niej Leksor 1016 m. , a na płd. od niego na granicy Mizunia Za polowatym 1038 m. . Od tego szczytu na płd. zach. loży niższe wzgórze graniczne Przysłóp 1012 m. a w połowie drogi między obu przełęcz wzniesiona 837 m. npm. W tem miejscu wypływa Roztoka, dopływ Lipy uchodzącej do Łużanki, ostatni z potoków płynących na płn. zach. Wszystkie inne płyną z płn. zach. na płd. wschód do Mizuńki lub Sobola, jej dopływu. Soból powstaje w płd. krańcu obszaru i płynie ciągle wzdłuż granicy wsi na płn. wschód aż do złączenia się z Mizuńką; stąd począwszy tworzy granicę Mizuńka, płynąca również na płn. wschód. Do Mizuńki uchodzą ze znaczniejszych dopływów idąc od płn. ku płd. Bystry, Hłuboki, do Sobola Sobolica, Maguryniec, Tichy. Między Bystrym a Hłubokim leży las Jaworyny, ze szczytem t. nazwy na granicy płn. , 1134 m. wysoki, zniżający się w połowie przestrzeni do 909 m. i opadający Kallusen Kallusen Kallwehlen Kallweninken Kallwischken Kallyava Kalmaczka Kalmbornia Kalmke Kalmuetzen Kalmuzy Kalna