osad 75, miejscowość wzgórkowata, bezleśna. Kąjtarnia, nazwa jaskini znajdującej się o 1 4 mili od Olsztyna śród tamecznych skał. Star. Polska II, 118. Kąjtoruny, wś rządowa nad jez. t n. , pow. święciański, 1 okr. adm. , mk, kat. 108, starowierców, 11, mahometan 10, dm. 14 1866. Kajtry 1. Wielkie, jez. w pow. dyneburskim, 52. 78 dzies. rozl. , własność rządowa. 2. K. Małe, jez. tamże, 4. 60 dzies. rozl, także rządowe. Fr. Gl. Kajty, ob. Holąd Pruski, tom III, 96. Kąjzerowizna, os. , pow. kolski, gm. i par. Chełmno, odl od Koła 15 w. , ma dom 1, mk. 8. Kąfzerówka, osada włośc, pow. kozienicki, gm. i par. Kozienice. Ma 1 dom, 37 mr. obszaru. Kakalin, wieś, blisko Małej Wełny, powiat wągrowiecki, 18 dm. , 204 mk. , 185 ew. , 19 kat. , 56 analf. Poczta w Skokach Schoken o 8 kil. , st. kol. żel. Rogoźno Rogasen o 24 kil. M. St. Kakasfalu węg. , ob. Kakaszowce. KakasLomnitz węg. , ob. Łomnica Kokoszowa. Kakaszowce, węg. Kakasfalu, wś w hr. szaryskiem Węg. , kościół katol, paraf. , ka nał wodny, którym spławiają drzewo do żup solnych w Szorwarze, 632 mk. H M. Kakawa, nazwa rzeczki, podana w dokumen cie z 1283 r. Watlenhach, Codex diplom. Silesiae, tom II, 79 dała zapewne początek nazwie wsi Baudouin de Courtenay Drewn. polsk. Jazyk. W da wnym języku używany był wyraz kawić mącic, prze szkadzać, kawy, kawka nazwa ptaka, w nazwie Kakawa możnaby dopatrywać śladu reduplikacyi, wła ściwej prastarym językom aryjskim. Br. Ch. Kakawa 1. wś, pow. częstochowski, gm. Mykanów, par. Borowno. W 1827 r. było tu 25 dm. , 144 mk. Obecnie grunta dworskie zostały rozdzielone na kolonie, i już nazwa ta nie istnieje w spisach urzędowych. Spis miejsc. gub. piotrk. z 1882. Wspomina tę wieś Długosz III, 334. i Łaski I, 521. 2. K. , wś, folw. i osada leśna nad rz. Prosną i strum. Zapławią, pow. kaliski, gm. i parafia Godziesze; odl. od Kalisza w. 19; wś ma dm. 29, mk. 390; osada dm. 3; folw. dm. 8, mk. 16. Folw. K. graniczy na południe z wielkiem ks. poznańskiem. Rozl. wynosi mr. 2055, grunta orne i ogrody mr. 736, łąk mr. 110, pastwisk mr. 2, lasu mr. 1105, nieużytki i place mr. 102. Bud. mur. 16, drewn. 8, płodozmian 9polowy. Folw. powyższy oddzielony od dóbr Wola Droszewska. 3. K. , Kakawskie Holędry, kol. , pow. kaliski, gm. i par. Godziesze; odl. od Kalisza w. 20; dm. 24, mk. 224. KakiMroczki, wś i folw. , pow. przasnyski, gm. i par. Krzynowłoga mała; odl. o 12 W. od Przasnysza, ma 25 dm. , 247 mk. , 1101 mr. gruntu dobrego, 18 nieuż. Włośc. mają 188 mr, gruntu. Kakischken niem. , wś w Kurlandyi, powiat grobiński, par. Grobin. Kaklanka, albo Kakłanka, mała rzeczka w powiecie bobrujskim, ma kierunek północny, płynie odludnemi moczarami około mili i pod miasteczkiem NoweDorohi ob. wpada do rz. Żeleźnicy, prawego dopływu Ptyczy. A. J. Kakonin, wś, pow. kielecki, gm. i parafia Bieliny. W 1827 r. było tu 29 dm. i 189 mk. Kakos węg. , ob. Łomnica. Kakupis, rz. , dopływ z prawej strony 8auzdrawy, która do Minii wpada. Kakurka, przys. Rokitna, pow. gródecki, w płn. stronie obszaru wiejskiego, nad Mły nówką, płynącą wzdłuż wschodniej granicy wsi. Lu. Dz. Kal. .. ., . ob. Kał. Kal, niem. Kahlen, wś, pow. węgoborski, na półwyspie wielkiego jeziora Mamry Mauer See i jez. Swiętajt, na polskopruskich Mazurach. Jako dawniej jez. Mamry znacznie mniejsze było, z tego wynika, że ludzie do kościoła w Węgielsztynie chodzili drogą kamieniami wyłożoną, które teraz dość głęboko są w wodzie; kiedy woda opadnie, widać jeszcze tę kamienną drogę. Pierwszy znany przywilej dany tej wsi r. 1478; włók było wtedy 5 więcej niż teraz, które wezbrana woda jeziora Mamry zalała. O strasznej legendzie teraz jeszcze opowiadają. Za wsią na polu znajdowała się jak zwykle dawnemi czasy mała buda czyli szałas dla pasterzy, do którego młodzież schodziła się potajemnie na hulankę. Tak też czworo ich przybyło w święto Niewiniątek, ale wtedy czart ich wszystkich porwał z mocy Bożej i okropnie pomordował. Wiele osób ciekawych przychodziło oglądać to miejsce. To się sprzykrzyło gburom i chcieli budę przenieść podłożyli kloce i drągi, ale nie mogli ruszyć; trwogą opanowani uciekli i domek z podłożonemi drągami zostawili. W takim stanie oglądał go jeszcze r. 1573 znany pruski historyk Henneberger. Z czasem jednak domek zapadł, a na pamiątkę postawili w tem miejscu murowaną kolumnę, na której w czterech językach, polskim, niemieckim, litewskim i łacińskim okropne owo zdarzenie opisali. Mówią, żo kiedy kolumny nie było, płaczliwe, głośne narzekania i skomlenie wciąż słyszano. O tej legendzie pisali zdawna Vinc. Barfus, Vera historia de calamitoso et horrendo quatuor personarum interitn, furoribus diabolicis e medio sublatorum, Dantisoi 1593, Henneberger 166, Werner, historia de columna Kelnensi w Königsb. wöchentl. Nachr. 1741 Nr. 48, 1748 Nr. 49, Wollweber w Preuss. Archiv 1791 str. 379, Tettau i Temme, VolksSagen und Märchen in Masuren 122. Kś. F. Słownik Geograficzny Zeszyt 33, Tom III. 43

Kajtarnia

Kajtry

Kajty

Kakalin

Kakasfalu

Kakas

Kakaszowce

Kakawa

Kaki

Kakischken

Kaklanka

Kakonin

Kakos

Kakupis

Kakurka

Kal