w pow. władysławowskim z lewego brzegu do Wysokiej. Długa 30 wiorst, J. Bl. Jura stara, rzeczka w dawnej ziemi wiskiej, słynęła z połowu pstrągów. Wspomina ją Swięcicki w opisie Mazowsza z początku XVII w. Kwartalnik Kłosów, tom I, 109. Obecnie pod tą nazwą znana jest struga płynąca w pow. kolneńskim koło wsi Dobrzyjałowo a biorąca początak w lasach na płn. tej wsi pod wsią Jurzec, od której zapewne wzięła swą nazwę; ob. Bronówka. Br. Ch. Jura, rz. , dopływ Niemna z prawej strony. Jej lewe dopływy Ejżerupis, Kirsznia, Degowo, Ajtra, Wieża, Łokista, Iłgota, Żyrżmota, Okmiana, Szunia, Szeczuwa; prawe dopływy Grawmiena, Bykowa, Giermontyszka, Alanga, Jeziorupa. J. ma źródła niedaleko Retowa, ujście pod Schreitlaugken. Juraciszki, miasteczko i folw. nad stawem, pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany o w. 53, od Dziewieniszek 35, dm. 23, mk. kat. 100, prawosł. 97, cerkiew paraf. 1866. Niegdyś własność Kopciów, potem Kościałkowskich i Rodkiewicza. Zarząd gminy liczącej 424 dm. , 4969 dusz. Dziś mko ma 244 mk. Juragiszki, zaśc. rząd. , pow. święciański, 2 okr. adm. , o 30 w. od Swięcian, 1 dom, 13 mk. katol. 1866. Jurahowo, po łotew. Juragowa, wieś pow. dyneburskiego, par. indryckiej, własność Wincentego Jurahy. Jurąjtyszki, wś, pow. maryampolski, gm. Freda, par. Poniemoń. Odl. 44 w. od Maryampola, ma 3 dm. , 17 mk. Por. Isłauż. Jurańce, wś włośc, nad rzeką Rawdańką, pow. lidzki, 5 okr. adm. , od Lidy w. 36, od Ejszyszek w. 16, dm. 2, mk. kat. 13 1866. Juranowa góra, w Tatrach, ob. Furkaska. Juraski, błoto w pow. dorpackim, parafia Harjel. Jurasze, wś w pow. sokólskim, gub. grodz. , o 14 w. od Sokółki. Jurasze, zaśc. pryw. , pow. wilejski, o 46 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze poczt. z m. Sosienki do granicy pow. borysowskiego, 1 dom, 5 mk. prawosł. Juraszów, przys. na lewym brzegu Soły, na płd. od Żywca, przy gościńcu z Zywca na Szląsk. Juraszowa, wś, pow. sądecki, par. Pode grodzie, o 11. 3 kil. od st. p. Stary Sącz, rozl. 249 m. , 134 mk. , 20 dm. , własność funduszu religijnego. M. Ż. S. Juratyszki, mko, pow. oszmiański, własność Giedymina Rodkiewicza, ob. Juraciszki, Jurażelis, zaśc. rząd. nad jez. Jurażelis, pow. trocki, 1 okr. adm. , 24 w. od Trok, 1 dom, 13 mk. kat. 1866. Jurażyszki, folw. nad jez. Dudajce, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 49 w. od Wilna, 1 dom, 18 mk. kat. 1866. Jurborg, Jurburg, miasto, zwane też Jurbork, Jurbark, Jurburk, niem. Georgenburg dawniej, leży w pow. rossieńskim, o 6 mil od Rossien, nad samą granicą Królestwa Polskiego, niedaleko granicy pruskiej, o 131 w. od Kowna, o 42 w. od Taurogenu. Jedno z najstarożytniejszych miast żmudzkich, nazywające się w krajowym języku Jurbarkas. Zabudowane na obszernej dolinie nad Niemnem, ma przyjemny widok przed sobą. Przez miasto płynie rzeka Imstra, a za miastem rzeka Mitwa. Obiedwie wpadają do Niemna, płynącego tu szerokiem korytem. J. ma kilkanaście domów murowanych, należących do prywatnych właścicieli, synagogę żydowską rysunek w Tyg. illustr. 1872, nr. 225, także murowaną, ekspedycyą pocztową stacya poczt. przy trakcie z Rossien do Taurogenu, między Bardziami a Ejczami, o 22 i pół w. od Ejcz, przystań i stacyą obserwacyjną na Niemnie, komorę celną, aptekę itd. Na małem wzgórzu stoi kościół katolicki parafialny, drewniany, dalej cerkiew prawosławna także drewniana, a za miastem dwór należący do majoratu J. i Taurogi książąt Wasilczykowych. Ludność miejska, składająca się z żydów, niemcow i krajowców, dochodzi do trzech tysięcy dusz, lecz element żydowski przewyższa element chrześciański. Już w XI wieku, według kronikarzy, mieszkał tu na zamku Gimbut, władca ziemi jurborskiej i wojownik żmudzki. Ślady zamku są bardzo mało dziś znaczne; wznosił się on za miastem nad rzeką Imstrą, na górze zwanej przez krajowców Wiszpilis, co oznacza sypaną górą. Niemcy zowią tę górę Szlosberg czyli górą zamkową. Kto był pierwszym założycielem tego zamku dzieje nie wskazują; to tylko pewna, że do czasu przybycia Skandynawów w te strony była już w tem miejscu osada żmudzka, dla obrony której Skandynawowie zbudowali warownię na wyż rzeczonej górze. Jakiemu losowi ulegał ten zamek do 1290 r. , jak długo książęta żmudzcy mieli go za swa stolicę i czy ciągle w nim mieszkali, o tem wszystkiem nic dzieje krajowe nie wspominają, W 1290 r. krzyżacy oblegając zamek Koliniany zapewne Kałnienaj niżej Jurborka na prawym brzegu Niemna leżący i nie mogąc go zdobyć, podstąpili pod Jurborg; jednakże na ten raz zostawili tę warownię nietkniętą i dopiero znowu 1316 r. przystąpili do jej zdobycia. Po upadku zaś twierdzy krzyżackiej Christmemla dzisiejszy Skirstymoń 1328 r. rycerze uznali potrzebę mocniejszego obwarowania Jurborga, zatem na miejscu dawnego zamku zbudowali nowy. R. 1382 Kiejstut zdobywał go bombardami prochowemi bezskutecznie, bo komtur Jan Meldingen tak się mężnie bronił, iż doczekał odsiew Jura Jura Juraciszki Juragiszki Jurahowo Jurańce Juranowa Juraski Jurasze Juraszów Juraszowa Juratyszki Jurażelis Jurażyszki Jurborg