tam na łowy. Do początku XVIII w. , Joniec wraz z całą królewszczyzną był własnością ro dziny Sobieskich. Prowizyą z dóbr tych po bierał królewicz Jakób aż do śmierci t. j. do r. 1737. R. 1776 Joniec przeszedł w ręce Micha ła Poniatowskiego prymasa. . W tymże czasie na miejscu spalonej drewnianej kaplicy z XIV w. parafianie zaczęli budować kościół murowa ny. Do składek ich dołożył znaczną sumę ksią żę prymas, nadając zarazem erekcyą i zakłada jąc szkółkę. R. 1862 kościół odnowiony. W dzwonnicy jest wmurowana tablica z abeca dłem drukowanem, liczbami i wierszem następującym Czytać, pisać, rachować, uczcie się z tej tablice, Pomogą ei do tego proboszcz, pan, rodzice. Chceszże dokładniej poznać tę naukę walną, Wraz z inszemi książeczkę masz parafialną. Korzystaj z daru któryć czyni rząd krajowy, Będziesz z niego majętny, porządny i zdrowy. Proście Boga za króla, ojczyznę, pa nów i dobrodzieja, Oraz za biskupa ks. Ponia towskiego autora tej tablicy. Rok 1784. Jo niec od czasu Sobieskiego osiadły jest przez gospodarzy włościan, ma urząd gminny, karcz mę, 53 dm. , 503 mk. , 881 mr, gruntu. R. 1827 było 39 dm. , 270 mk. Par. J. ma 2400 dusz katol. Z. M. Jonienen niem. , wś, pow. ragnecki, st. p. Ragneta. Jonik, os. leśna, pow. ostrowski, gm. Komorowo, par. Jelonki. Jonikani niem. , wś, pow. holądzki, st. p. Schlobitten. Jonikaten niem. al. Lukoscheiten, wś i dobra, pow. tylżycki, st. p. Stonischken. Jonino, jez. rządowe w pow. dyneburskim, 4. 15 dzies. rozl, Fr. Gl. Joniny z Lipiem, wś nad dopływem Biały z praw. brzegu, na zachód od Tuchowa, w okoli cy pagórkowatej, 296 m. npm. , w pow. tarnow skim, należy do parafii rzym. kat. w Ryglicach, ma 866 mieszk. rzym. kat. Większa pos. ma 346 m. roli, 23 m. łąk i ogr. , 37 m. past. i 318 m. lasu; pos. mniejsza 802 m. roli, 73 m. łąk i ogr. , 112 m. past. , 134 m. lasu. Ta wieś ma kasę pożyczkową gminną z kapitałem 469 zł. wa. Mac. Jonischken niem. , dobra, pow. szyłokarczemski, st. p. Kukoreiten. Joniszki, os. , pow. władysławowski, gm. Szyłgale, par. Syntowty. Odl. 18 w. od Władysławowa, ma 1 dom, 5 mk. Joniszki, oh. Janiszki Jonka, niem. Jonke Fl. , struga w Prusach zachodnich, w starych dokum. Jana, Jane, Jania. Początek bierze w jańskich i rynkowskich borach, w pobliżu folwarku Długoleszcz i Grabowieo w pow. kwidzyńskim. Płynie licznemi zakrętami, przeważnie ku północy. W Jasach jańskich zaledwie pół mili od źródła uszedłszy, pędzi młyn Słuchacz. Wzmacnia się potem do pływem po prawej stronie zpod Kopytkowa, mija dobra Stara Jania przy bitym trakcie skurczewskoczerwińskim, dalej zaraz Kościel ną Janię. Przyjmuje po lewej strugę zpod Mirotek. Tworzy granicę pow. starogródzkiego i kwidzyńskiego, mija folw. Kornatki, gdzie przedtem młyn pędziła ob. mapę wojskową. W dalszym biegu obraca młyn w Lipiej górze, przyjmuje po lewej stronie znaczny dopływ Liszki, dawniej w dokum. Mielcucha, zpod Wielbłądowa, obraca młyn w Pile, Przechodzi ztąd do starogródzkiego powiatu, pędzi młyn w Olszówce, dalej nieco w Królówlesie, gdzie przed wsią kolej żel. bydgoskotczewską mija. Płynie między kościelną wsią Dzierząźnem i Morzeszczynem. Zaraz poza ostatnią wsią przyjmuje po lewej strugę Bachę zpod Olszów Wolsze i Nowej cerkwi. Tworzy ponownie granicę pow. kwidzyńskiego i starogródzkiego i uchodzi nieco powyżej wsi Brody w powiecie starogródzkim do Wierzycy Ferse FL. Dłu gość Jonki wynosi w zakrętach około. 5 mil. Tylko przy źródle i przy ujściu płynie śród la sów, zresztą przez pola uprawne. Wody nie zbyt wiele pędzi latem, Zato po zimie i po ule wach z brzegów występuje i łąki naokoło za lewa. Brzegi ma często górzyste i piaszczyste. Z powodu miałkiej wody o letniej porze mało rybna. Kś. F. Jonken niem. , osada do wsi Zychce, pow. człuchowski, ob. Niepszczolony i Janki, Jonkendorf, wś kościelna, pow. olsztyński, ob. Jonkowo. Jonki, niem. Jonken, osada do wsi Zychce, pow. człuchowski, ob. Niepszczolony. Jonkowitz niem. , ob. Jankowice, powiat pszczyński. Jonkowo, niem. Jonkendorf, wieś kościelna paraf. , pow. olsztyński, na polskiej. Warmii, około 2 mile od Olsztyna. J. należało oddawna do dóbr stołowych warmińskich biskupór, którzy ją potem ustąpili wraz z cała tą okolicą na uposażenie kapitule. R. 1345 biskup warmiński Herman wystawił lszy przywilej na tę wieś, którą miano dopiero założyć w ziemi in terra Gudikus przy bagnisku Mosebruch przy granicy Gritegrucz. Nazywać się miała z woli biskupa po niem. Hogenbruch. Co się jednak nie stało, tylko nazwana została według 1go sołtysa Joneko ze wsi Bartłomieja Jonkowo, Wspomniony sołtys brał cały dochód z sądów mniejszych i 1 2 z większych. Sądy, które wykonywał, odnosiły się, , usque ad collum et manum. Prawo było nadane chełmińskie. Za sołectwo odbierze Joneko włók 6 wolnych i innych 6 z łaski, za które nam będzie służył z koniem w wojnie. Także nam da na uznanie panowania naszego od włók niesołtyskich 1 talent wosku i 1 denar koloński Jonienen Jonienen Jonik Jonikani Jonikaten Jonino Joniny Jonischken Joniszki Jonka Jonkendorf Jonki Jonkowitz Jonkowo