Żelaskowo. 3. J. , niem. Hirschkrug, karczma, pow. średzki. Jelonek 1. pow. kartuski, ob. Jelonko. 2. J, pow. brodnicki według Kętrzyńskiego. 3. J. , por. Ilonko, Jelonek prawdopodobnie, Gallonek mylnie, ob. Lelonek niem. , pow. lubliniecki. Jelonek, jez. , ob. Gniezno, t. II, 630. Jelonka, słobódka żeniszkowiecka, pow. latyczowski, gm. Żeniszkowce, par. WońkowceŻeniszkowce. R. 1868 miała 45 dm. Jelonka, ross, Elenka, rz. , dopływ Narewki z prawej strony i drugi z lewej. Jelonke, Jelonken niem. , ob. Jelonka, Jelonki 1. al. Jelonek, wś, pow. warszawski, gm. Blizne, par. Babice, między Włochami a Odolanami. Jest tu cegielnia Bogumiła Sznajdra z produkcyą na 150, 000 rs. rocznie. 2. J. , folw. i osada w dobrach Żytniów ob. , pow. wieluński. 3. J. , wieś kościelna i folw. do dóbr Jelenie należący, na 11 wiorście szosy od Ostrowia do Ostrołęki, pow. ostrowski, gm. Komorowo. Kościół drewniany pod blachą, pod wezwaniem św. Anny, erygowany w roku 1500, przez Górskich fundowany, poświęcony przez sufragana płockiego Marcina Załuskiego w 1702 r. ; parafia dawniej dekanatu mławskiego ma 3434 dusz; z dawnego probostwa rozległego do 200 mr. , po oddzieleniu w skutek ukazu z 1866 r. 4 mr. na użytek proboszcza utworzonofolwark poduchowny. Dzięki staraniom i pracy miejscowego proboszcza ks. Józefa Korolca na gruncie lekkim, jak w ogóle w tej okolicy, zaprowadzono na probostwie rozległy bo 4morgowy ogród zasadzony wyborowymi gatunkami wszelkiego rodzaju owocowych drzew i krzewów. Ogród ten nie tylko że twórcy swojemu dziś już poważne przynosi korzyści lecz jest zarazem rozsadnikiem na okolicę wyborowych szczepów i nasion. Folwark Jelenie z wsiami Jelenie, Jelonki i JelonkiPrzyjmy. Rozl. mr. 1356, grunta orne i ogrody mr. 470, łąk mr. 67, pastwiska mr. 127, lasu mr. 666, nieużytki i place mr. 26. Budowli drewn. 14. Wieś Jelenie osad 36, z gruntem mr. 259; wieś Jelonki osad 4, z gruntem mr. 68; wś JelonkiPrzyjmy osad 14, z gruntem mr. 356. 4. J. włókl, wś, pow. ostrowski, gm. Komorowo, par. Jelonki. Jelonki, wieś w zachodniej stronie powiatu mińskiego, na samej granicy pow. wilejskiego, nad strumieniem tak zwanym Steckim, wpada jącym do Berezyny Niemnowej, a odgranicza jącym tu dwa powiaty; ma osad 13. Okr. policyjny rakowski. Al. Jel. Jelonko, Jelonek, niem. Jelonken, folw. do Tuchlina, pow. kartuski, par. i poczta Sierakowice, szkoła Tuchlin; odległość od Kartuz 3 i pół mili. Jolonowate, szczyt w Karpatach lesistych, nad dopływem Stryja Jabłonką, 730 m. wys. Jelowa, ob. Jałowa. Jelsk, inaczej Karolin, małe starożytne mia steczko i wielkie dobra ziemskie, we wschodnio południowej stronie powiatu mozyrskiego, przy głównym gościńcu pocztowym, wiodą cym z Mozyrza do Owrucza, o wiorst 30 od powiatowego miasta odległe. Jelsk w staro słowiańskich czasach musiał być dzielnicą książąt waregskieh, kiedy znajdujemy u dzie jopisarzy kniaziów piszących się z Jelska, er go Jelskich, już wygasłych; atoli na początku XVI w. Jelsk stał się własnością starej rodzi ny Spadów, z Francyi podczas prześladowań religijnych przybyłej, która, osiadając, jak pi sze Kojałowicz, w różnych miejscowościach korony i Litwy, od tych nazwiska przyjęła. J. zatem jest gniazdem Jelskicih, pochodzących od Spadów, herbu Pielesz, jak o tem świadczą dokumenta wywodowe. Jeszcze w końcu XVII i w początku XVIII stulecia J. należał do te go nazwiska, a Józef Stefanowicz Jelski był w tym czasie starostą mozyrskim. Miaste czko posiada 50 osad i stacyą pocztową, leży w I okr. policyjnym skryhałowskim. Bobra dziś stanowią własność familii Anzelmów, ma ją obszaru około 14, 000 mr. w glebie lekkiej, propinacye i arendy wynoszą przeszło 1, 000 rub. Miejscowość poleska. Al. Jel. Jelsk, folw. , pow, trocki, par. starotrocka. R. 1850 własność Jelskich. Jelsza, rz. , lewy dopływ Meży, ma źródło w pow. porzeckim gub. smol. , na przestrzeni 9 i pół w. rozgranicza gub. witeb. od smol. a uchodzi do Meży w pow. wieliskim. Por. Dołżyca, Jelszawa, węg. Jolsva, niem. Eltsch, po łac. Alnovia, mko nad potokiem t. n. w hr. gömörskiem Węg. , wspominane w dyplomie króla Beli IV już w 1243 r. Kościół paraf. katol. i ewang. , stacya pocztowa i telegr. , dwa pałace, wielu rękodzielników, średni grunt, ożywiony handel żelaza, jarmarki, kopalnie rudy i białego marmuru, podobnego do kararyjskiego; 3076 mk. Por. Dluha Luka. H. M. Jeltsch, ob. Jalec. Jełań, wieś w północnej stronie pow. rzeczyckiego nad rzeczką Swiedź, prawym ostatnim dopływem Berezyny, przy lichej drożynie wiodącej ze wsi Sławań do Jakimowskiej Słobody, w gminie jakimowskiej, ma osad 20. Jest to głuchy bezludny zakątek polesia rzeczyckiego. JełańZagacz, ob. EłańZagacz. Jełanica, mała bagnista rzeczka w północnym krańcu pow. rzeczyckiego, ma początek przy granicy pow, rohaczewskiego, w bagnach kotliny Berezyny, ubiegłszy w kierunku wschodniopołudniowym około półtorej mili Słownik geograficzny Zeszyt 32, Tom III, Jelonek Jelonek Jelonka Jelonke Jelonki Jelonko Jelowa Jelsk Jelsza Jelszawa Jeltsch Jełań Jełanica