jej dopływu Czarna Łoza. Najwyższe wzniesienie czyni 317 m. 3. J. , las w pow. drohobyckim, w płn. stronie wsi Sniatynka i Wacowice. Najwyższe jego wzniesienie czyni 321 m. Na wschód łączy się on z lasem Pohiboliwskim, na zachód z Krzywym lasem. Wody z płn. jego stoczystości płyną do Niedźwiedzicy kilkoma małemi strugami. 4. J. , las w pow. Samborskim, w płd. wsch. rogu wsi Bukowa, wciskającym się między Lutowiska a Sąsiadowice, ze szczytem 349 m. wys. Wody z jego zach. stoku uchodzą w kilku strugach do potoku płynącego przez Bukową do Błożewki. 5. J. , las w pow. staromiejskim, w płd. stronie Wołczy dolnej i Błożwi górnej, przechodzący poza granice tych wsi do Słochyni, gdzie się zwie Zagumienki, i do Grodowic. Najwyższe wzniesienie czyni 367 m. w Wołczy. Wody z jego płn. stoku płyną do Błożewki za pośrednictwem nastających tutaj potoków Zwineczny i Pietnicki, płynących na płn. , i za pośrednictwem małych strug płynących na wschód do Koniówki dopływu Błożewki. 6. J. , lesista góra w pow. stryjskim, w płd. stronie gminy Sopot. Wsch. jej skrzydło dochodzi 896 m. i tutaj łączy się ona z Jasieńcem ob. , na płd. wzbija się na granicy do 1108 m. i łączy się z lasami Czumba i las Hromowy; na skrzydle zach. wzbija się na granicy w Szerokim Werchu do 1181 m. Na płn. jej stoku nastaje potok Sopot. 7. J. , lesista góra w Libuchorze, w pow. turczańskim, na płd. wschód od wsi. Na granicy Husnego wyżnego wznosi się najwyższy jej szczyt do 944 m. Na płn. zachód leży góra Tysowa opadająca ku dolinie Libuchory 704 m. , na płd wschód łączy się z Prypirem 916 m. i opada ku dolinie pot. Husnego 734 m. . Na płn. wschód opada wzgórzem 773 m. Wysokiem ku dolinie Leszczaka dopływu Libuchory a na płd. zachód ku dolinie pot. mohylskiego dopływu Libuchory. Jedlinka 1. , wieś, pow. przasnyski, gmina BugzyPłońskie, par, Krzynowłogawielka, odl. o 31 w. od Przasnysza, liczy 18 dm. , 128 mk, 233 mr. gruntu dobrego, 52 nieuż. Niezamieszczona w spisie z 1827 r. ni też w Skorowidzu Zinberga a tylko w spisie urzędowym wsi i osad gub. płockiej z 1881 r. 2. J. , kol. , pow. przasnyski, gm. Bugzy Płaskie, par. Duczymin. Należy do dóbr Duczymin ob. . Jedlinka, wieś w hr. szaryskiem Węgr. , kościół filialny gr. kat. , 278 mk. Jedlinka, las w pow. Samborskim, w płd. zach. kończynie Czukwi. Na płn. jego stoku nastaje potok Oreb i płynie przez wieś ku płn. wsch. do Dniestru. Lu. Dz. Jedlinki, wieś, pow. biłgorajski, gm. i par. Potok górny. W 1827 r. było tu 21 dm. , 135 mieszk. Jedlinki, przys. Brzysk, pow. jasielski na lew. brz. Wisłoka, na płd. od Kołaczyc. Jedlinowo albo Strug, mały folwark w powiecie mińskim, gub. mińskiej, ma obszaru około 7 włók; własność Jaźwikiewiczów. Jedlińsko, Jedlińsk, dawniej miasteczko dziś osada, pow. radomski, własność prywatna Seweryna Trzcińskiego, założone zostało przez Mikołaja Jedlińskiego herbu Nabram, dziedzica obszernych włości, który zyskał pozwolenie od Zygmunta I króla polskiego w r. 1530 wydane w Piotrkowie, na założenie miasta, i takowe w tym roku założył na gruntach swoich dziedzicznych. Wyrobił dla niego przywilej, że się rządziło prawem magdeburskiem i posiadało prawo miecza. Odbywały się w niem targi w każdą sobotę i dwa jarmarki na św. Urban i na św. Idzi. Odległe jest od miasta gubernialnego Radomia o wiorst 12, a przez nie przechodzi trakt główny warszawskokra kowski, po drodze bitej szose. Pod miastem od południa płynie rzeka Radomka, a druga od wschodu rzeczka Tymiana, które łącząc się z sobą w Jedlińsku, wpływają pod miastem Ryczywołem do Wisły. Na Radomce do r. 1855 był młyn zwany Lisówek w obrębie miasta do dziedziców jego należący, lecz gdy rzeka Radomka zmieniła swoje koryto, młyn upadł, bo nie miał wody. Przywileju lokacyjnego to miasto teraz nieposiada, gdyż w czasie napadu szwedzkiego w r. 1655 całe ogniem spłonęło i przywileje zgorzały. Pamiętne jest szkołą aryan, którzy, zająwszy miasto i kościół katolicki, utrzymywali się tu od r. 1560 do 1630. Aryanie wystawili tu domy murowane, założyli szkołę, biorąc do niej nauczycieli z miasta Rakowa. Stanisław z Popowa Witowski, kasztelan brzeziński, kupił dobra J. w r. 1630. Aryanów usunął, miasto i kościół im odebrał, parafią katolicką na nowo utworzył, a w ich domach założył w Jedlińsku szkołę wyższą Lyceum i oddał ją pod dozór akademii krakowskiej, która tu przysyłała swoich baccalaureatów, czyli mężów uczonych magistrów. Z nich wymieniają akta kościelne Sebastyana Fafrowicza 1640 r. , Fabiana Czaplica 1646 r. , Wojciecha Zabłockiego 1648 r. , Jana Złomańskiego 1650 r. Szkołę tę szwedzi w r. 1655 zniszczyli. Po zniszczeniu w J. szkoły wyższej przez szwedów, niczem się już to miasteczko nie odznaczyło, było zawsze małe, ubogie, nieludne, dopiero po ostatniej pogorzeli w roku 1841 i 1842 zaczęło się budować porządnie, przemysł się ożywił i ludność się zwiększyła. Przez J. na wiosnę w r. 1794 przechodził Tadeusz Kościuszko do Warszawy, i na polach jedlińskich obozował z wojskiem narodowem. J. pamiętne jest także potyczką polaków z austryakami w miesiącu czerwcu 1809 roku zginęło tu paruset austryaków, węgrów i ty Jedlinka Jedlinka Jedlinki Jedlinowo Jedlińsko