stego grzbietu od półn. wsch. , którego koniec tuż nad dworem zakopiańskim zwie się Boconiem, a od południa i południowego zachodu przepaścisty grzbiet Gładkiego jaworzyńskiego ob. . U wnijścia do doliny wytryskają z wsch. boku w lesie obfite źródła, przyczyniające potokowi, jak się górale wyrażają, godnie wody. Nieco wyżej przy samej drodze wytryska z boku zachodniego kilka skąpych źródełek. Bok zachodni doliny jest lesisty, wschodni Bocoń zaś goły, drobnym piaskiem wapiennym zasypany, jałowy. Tu i owdzie sterczy skała zwietszała, podarta, rozpadająca się. Poniżej szop i szałasu na polanie potok Jaworzyński niknie. Szopy na polanie rozrzucone są porządnie utrzymywane; leżą przy drodze do Kasprowej doliny. Ponad polaną, na wschod. boku znajduje się źlebek zwany Czerwoną Glinką; tu nieco lasu, a dalej bok ten znowu goły. Tutaj rozdziela się dolinka na dwa ramiona, południowo zachodnie pod Magórę i północnowschodnie ku Kopie Królowej. Grzbiecik rozdzielający oba ramiona doliny zwie się Siodłem a południowozachodni bok dolinki, porosły lasem, zwie się Limbowem. Może tu ongi rosły limby. Powyżej skrętu drogi ku kopalniom, ze żlebu płynie potoczek wody, która powyżej drogi ku kopalniom niknie w piasku. Skręciwszy na drogę ku kopalniom obchodzącą w około podnóże grzbietu dzielącego oba ramiona doliny, wychodzimy na piękną płasienkę Wyszniem zwaną a okoloną z trzech stron lasem i tylko ku Magórze rozwartą. Dawniej miała ona być okrytą pięknym murawnikiem. Teraz przymulona jest drobnym żwirem, naniesionym od kopalń. Po obu stronach tej rówieńki prowadzą drogi ku Baniom ob. . Pod samą Magórą widać tutaj kosodrzewinę, smreki karłowate, od północy obeschnięte, obumarłe i konarów pozbawione. Gdyby tę płasienkę zabezpieczono od zasypywania żwirem, co ułożeniem powyżej na poprzek doliny wału z kamieni i wykopaniem ścieku dla wody z łatwością dałoby się osiągnąć, gdyby wreszcie i od Magóry zapuszczono las, ponad który sterczałyby turnie Magóry z swemi świeżemi upłazkami, dolinka ta należałaby do najpiękniejszych w bliskości Zakopanego. Powyżej płasienki szumi woda w źlebie i wkrótce ginie. Potok Jaworzyński, mający tu swe źródliska, w całym górnym swym biegu niknie w drobnym odłoku skalistym. Zabiera on także wody deszczowe spływające pochyłościami tak z jednej jak z drugiej strony, i wpada naprzeciw Kuźnic zakopiańskich do Bystrego. Wzniesienie polana nad potokiem, wyźnie szopy 1125 m. od Kuźnic czyni 1130, 2 m. Loschan; wyżni koniec doliny przy rozszczepieniu się potoku 1158 m. szt. gen. , 1132 m. Kolbenheyer; źródełka przy wejściu do doliny 867, 05 m. Zejszner, Ich temperatura 5, 6 C 31 lipca 1840, 5, 55 C 2 sierpnia 1840 podług Zejsznera. Ob. Gładkie jaworzyńskie i Magóra. Czyt. W. Eliasz. Przew. do Tatr. Kraków. 1881, str. 111. Br. G. Jaworzyska lub Olchowiec, szczyt w Beskidach wschodnich, w dziale między Konieczną a przesmykiem dukielskim, 741 m. wys. Jawrow, ob. Jaurów. Jawry 1. zaśc. szlach. , nad jeziorem Biebrusy, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 56 w. od Wilna, 1 dom, 9 mk. kat. 2. J. , zaśc. rząd. , nad jez. Butrynis, pow. święciański, 2 okr. adm. , o 12 w. od Swięcian, 1 dom, 7 mk. kat. 1866. Jawsiewicze, wś włośc, pow. lidzki, 1 okr. adm. , o 12 wiorst od Lidy, 24 dm. , 183 mk. 1866. Jawteryszki, wś rząd. , gm. przegrodzkiej, pow. dzisieński, 3 okr. adm. , o 58 w. od Dzisny, 11 dm. , 51 mk. , z tego 25 kat. , 26 star. 1866. Jawty, niem. Jauth, 2 posiadłości, powiat suski, 3 4 mili od Susza, nad okolicą bagnistą. 1 J. wielkie, niem. Gr. Jauth, rycer. dobra, obszaru liczą mr. 6273, budynk. 55, dm. 20, katol. 5, ew. 382. Parafia i poczta Susz, szkoła w miejscu. 2 J. małe, niem. Kl. Jauth, dobra, obszaru mr. liczy 2467, budynk. 11, dm. 3, katol. 2, ew. 105. Parafia, szkoła i poczta, jak wyżej. Jawulka, os. , pow. , warszawski, gm. Cząstków, par. Łomna. Jaxen niem. , dobra, pow. fyszhuski, st, p. Laptau. Jaxonovo, dziś Jackschoenau niem. , wieś, pow. oleśnicki, par. kat. Lossen, par. ewang. w miejscu. Jaybutten niem. , wś, pow. niborski, st. p. Nibork. Jaykowice, ob. Jajkowice. Jaykowo, ob. Jajkowo. Jaytawy, ob. Jajtawy. Jaz, była to grobla lub płot z trzciny i wikliny, zachodzący w rzekę lub jezioro dla odwrócenia jej nurtu i skierowania w potrzebnym kierunku ku mły nowi lub tartakowi; a pierwotnie ochraniano prawdopo dobnie jazami mieszkania nawodne od naporu nurtów wody. Br. Ch. Jaz, przys. Niepołomic, pow. bocheński, nad Wisłą. Jazdajcie, dobra, pow. telszewski, parafia płungiańska, własność familii Swistunów. Jazdów, al. Jastew ob. . Jazdowice, wś i folw. nad rz. Nidzicą, pow. miechowski, gm. Nieszków, par. Działoszyce, Leży tuż pod Działoszycami, na granicy pow. pińczowskiego. W 1827 r. było tu 10 dm. , 96 mk. ; obecnie 19 dm. , 171 mk. 77 męż. , 94 kob. , ziemi dworskiej 326 mr. , włośc. 63 mr. , osad 19. Do wsi tej należy karczma Owsiana

Jaworzyska

Jaworzyska

Jawrow

Jawry

Jawsiewicze

Jawteryszki

Jawty

Jawulka

Jaxen 

Jaxonovo

Jaybutten

Jaykowice

Jaykowo

Jaytawy

Jaz

Jazdajcie

Jazdów

Jazdowice