szna i horiszna, wś w pow. turozańskim, 4 km. na płn. wsch. od urzędu poczt, i sądu po wiat, w Turce. Na płn. wsch. leżą Isaje, na wsch. Jasionka stęciowa, na płd. zach. Turka i Szumiąca, na płn. zach. Rozłucz i Wołosianka mała. Przez środek wsi prawie płynie Stryj. Wchodzi on tutaj z Turki, a płynąc od płd. na płn. tworzy kilka zakrętów i przyjmu je kilka dopływów z prawego i lewego brze gu. W dolinie największego z tych dopły wów, płynącego od płn. zach. , leżą zabudowa nia wiejskie J. górnej nad górnym biegiem, a J. dolnej nad dolnym biegiem i na lewym brz. Stryja. Na lew. brz. Stryja leży w doli nach kilku potoczków przysiółek Studiwka. Na prawym b. Stryja leży w stronie zach. las Sołtanów, a wzdłuż granicy wsch. ciągnie się pasmo lesiste ze szczytami od płd. ku płn. Grób 908 m. , Studena góra 530 m. , Zi mna góra 765 m. . Na zachód opada to pa smo ku dolinie Stryja 539 m. Na lew. brz. Stryja wznosi się Petryków ze szczytem 732 m. wys. , słabo zalesiony, na płn. zach. od nie go ciągnie się wzdłuż granicy pasmo lesiste ze szczytem 893 m. wys. , opadające na płn. wsch. lasem Cerenia 646 m. i Kiozurką 620 m. ku dolinie największego z dopływów Stry ja. Wzdłuż lew. b. tegoż dopływu ciągnie się równolegle z dopływem nagie pasmo górskie. Zaczyna się ono w płn. zakątku wsi Zakopańcem 747 m. , wznosi się szczytem Kijowieo do 685 m. , a następnie opada ku dolinie Stry ja. Na płn. jego stoku, na płn. od Kijowca leży mały las Hozowski. Przez płd. zach. obszar wsi idzie gościniec staromiejsko turczański od płn. zach. na płd. wsch. przez górę Petryków, z której śliczny przedstawia się wi dok na krętą dolinę Stryja i Słobodę, przysió łek Turki, osadzony jakby na półwyspie przez załomy rzeki utworzonym. Własn, większ. ma roli ornej 294, łąk i ogr. 111, pastw. 269, lasu 1236; własn, mniej, roli or. 1901, łąki o. 307, pastw. 804, lasu 571 mor. Wedle spisu z r. 1880 było 1163 mk. w gm. , 10 na obsz. dwor. , wedle szemat. z r. 1881 mk. obrz. rzym. kat. 21, gr. kat. 1220. Par. rzym. kat. w Turce, gr. kat. . w miejscu, dek. starosamborski, dyec. przemyska. We wsi dwie cer kwie. Ztąd pochodzą Jaworscy h. Sas. Duńczewski pisze, że Wład. Jagiełło nadał w r. 1431 Wanczałuchowi z Węgier dobra na Rusi, nad Stryjem, na 3 mile rozległe Jawora, Ilnik i Turka. Potomstwo jego spolszozczałe, dobrami podzielone, dało początek trzem do mom Jaworskich, Unickich i Turskich, teraz Zacharowskich. Lu. Lz. Jawora, niem. Jauer, wieś w zniemczonej części dolnych Łużyc, w pow. kalawskim. Tegoż nazwiska wieś serbska na saskich Łużycach w pow. kamienieokim. W r. 1875 domów 19, mieazkańcówj 106, wtem Serbów 102. A. J. P. . Jaworec, gora w pow. turczańskim, w płd. stronie Jabłonki niźnej, 753 mr. wys. Wody jej uchodzą do dopływów Jabłonki. Lu. Dz. Jaworek 1. wś i folw. , pow. węgrowski, gm. Ossowno, par. Wierzbno, ma 25 dm. , 192 mk. , 1152 m. ziemi. Pozycya 6falista, grunt żytni, serwituty zmienione. Około r. 1820 ówczesny właściciel Hryniewicz zaczął budować śród lasu obszerny pałac, po którym dziś ślady fundamentów w polach pozostały. R. 1827 J. miał U dm. , 124 mk. 2. J. , osada, pow. włodawski, gm. i par. Chodecz, 1 dm. , 9 mk. , 5 m. gruntu. 3. J, kol. i os. , pow. wieluński, gm. i par. Czastary, odl. od Wielunia 20 w. ; kol. ma dm. 18, mk. 162; os. dm. 1, mk. 8. 4, J. folw. nad str. Jaworkiem, pow. wieluński, gm. i par. Rudniki; odl. od Wielu nia 30 w. , dm. 1, mk. 12, Należy do dóbr Rudniki. 5. J. , wś, pow. makowski, gm. Sielc, par. Lubiel. Br. Ch. Jaworek, przys. Żarek, pow. chrzanowski, nad Chechłem ob. . Jaworek, ob. Jeworki Jaworeńka, lesista góra w Llpowicy, w pow. doliniańskim, na płd. W8ch. ode w i, między dopływami Czeczwy. Na płn. łączy się ona z Tołoczną i Kiczerą, poczem w dolinę przechodzi. Na płd. łączzy się ze Swinnym i Jawornikiem. Lu. Dz. Jaworina, ob. Jaworzyna. Jaworinka, ob. Jaworzynka na Szlązku austr. Jaworka, szczyt w odnodze wschodnich Beskidów, między rzekami Białą i Kamienicą, obok Boguszy, 876 m. wys. Jaworka, ob. Szczara, Jaworka, rz. , ob. Krępianka. Jaworki, wś w dolinach potoków górskich nad rz. Ruską, wpadającą z lew. brzegu do Dunajca w pow. sądeckim, przy granicy węgierskiej. Wieś leży na zachód od Szczawnicy i Szlachtowy, 575 met. npm. , otoczona od południa górą Wysokie skałki, 1052 m. npm. a od północy Jasinem Wierchem, 896 met. npm. Ta wioska ma paraf. gr. kat. i szkołę ludową jednoklasową. Mieszkańców ma 802 gr. kat. wyznania. Jest to najbardziej na zachód wysunięta osada pusta. Większa pos. Edwarda hr. Stadnickiego wynosi obszaru 55 m. past. i 505 m. lasu. ; pos. mniej. 860 m. roli, 85 m. łąk i ogr. , 417 m. past. i 166, m. lasu. Cerkiew parafialna murowana nieposiada żadnego uposażenia w roli i tylko przyłączone do parafii gminy dają proboszczowi 6 kóp i 12 koroy owsa, 14 zł. w, a. i 39 sztuk opałowego drzewa, resztę zaś dopłaca fundusz religijny w kwocie 567 zł. w. a. Lasy są świerkowe, gleba owsiana. Parafia należy do dyec. prze Słownik Geograficzny Zeszyt 31, Tom HI. 33

Jawora

Jawora

Jaworec

Jaworek

Jaworeńka

Jaworina

Jaworinka

Jaworka

Jaworki