mk. i 22 mr. W 1827 r. wszystkie trzy części liczyły 14 dm. i 108 mk, J. dolne zwane dawniej mniejsze miały już w XV w. koso. drewniany i należały do Andrzeja Marczuszewskiego h. Lewart Dług. I, 449. Par. J. dek. radomskiego 530 dusz. Od r. 1824 par. J. przyłączona faktycznie dla braku fund. do par. Przytyk. Niegdyś należała do dek. iłżeckiego. 2. J. , wś, pow. stopnicki, gm. i par. Tuczępy. W 1827 r, było tu 18 dm. , 148 mk. W XV w. należały do Jana Szczepieckiego h. Janina Długosz II, 447, dziś do S. Bronikowskiego. Folw. J. z wsią, od Kielc w. 50, od Stopnicy w. 8. Rozl. wynosi m. 609, grunta orne i ogrody m. 243, łąk m. 46, pastw. m. 49, nieużytki i place m. 256, bud. mur. 1, drew. 11, płodozmian 6i 8polowy. Wieś J. os. 17, z gruntem m. 171. Br. Ch. , A Pal. Jaroslawice po rusku Jarosławyczy, wś w pow. doczowskim, 21 kil. na płd. wschód od Złoczowa, 10 kil, na płd. od urzędu poczt. , stacyi kolejowej i sądu powiatow, w Zborowie. Na płn. leżą Hukałowce, na wschód Moniłówka, na płd. Kudobińce i Kabarowce, na zachód Kabarowce i Wołczkowce. Wzdłuż granicy zach. płynie Strypa od płn. na płd. i zabiera od lew. brz. potok, w którego dolinie leżą zabudowania wiejskie. Cerkiew leży 396 m. npm. , w stronie płn. wznosi się punkt graniczny do 412 m. a w stronie zach. do 414 m. Nad ujściem potoku czyni wzniesienie 356 m. , w stronie płd. 393 m. Własn. więk. ma roli orn. 576, łąk i ogr. 74, pastw. 16 własn. mniej. roli ornej 1144, łąk i ogr. 63, pastw. 17 mr. Wedle spisu z r. 1880 było 651 mk. w gminie, 59 na obszarze dwor. ; wedle szematyzmu z r. 1881 mk. obrz. rzym. kat. 22, gr. kat. 654. Par. rzym. kat. w Zborowie, gr. kat. w miejecu z filią w Moniłówce. Obie parafie należą do dekanatu zborowskiego, archidyecezyi lwowskiej. We wsi cerkiew, prywatna kaplica, gdzie się czasem msza odprawia i szkoła etatowa jednokl. Dokument z r. 1469 odnośny do pobierania da w J. przez Jana Swinkę z Pomorzan, ob. Akta grodz. i ziem. t. 6 str. 112 i 113. Lu. Dz. Jarosławicze 1. , wś, pow. dubieński, okr. polic, ołycki, gm. J. , o 16 w. od Łucka, przy trakcie z Łucka do Dubna, starożytna ruska osada, w 1519 r. nadana Bohuszowi Bohowitynowiczowi przez Zygmunta I, pierwej należała do Niemirów. W r. 1706 stał tu obozem Karol XII 2. J. w 1620 r. miasteczko starostwa owruckiego. Jarosiawiec 1. , wieś, pow. hrubieszowski, gm, Jarosławiec, par. Uchanie. Jest tu cerkiew dla ludności rusińskiej, b. filia gr. katol. parafii Uchanie, erygowana 1640 r. przez Władysława IV. Sąd gminny okr. I. Wieś ta należy do Towarzystwa rolniczego hrubieszowskiego ob, Hrubieszów i wchodziła w skład dóbr Staszyca. Posiada 1292 mr. roli i 3238 mr. lasu. W 1827 r. 47 dm. i 356 mk. Gm. J. należy do s. gm. okr. I. w miejscu, st. poczt. w Wojsłowicach, ma 16502 mr. obszaru i 6460 mk. 1867. 2. J, wś i folw. , należący do dóbr Horyszów polski ob. , pow. zamojski, gm. Zamość, par. Sitaniec. Leży przy trakcie zamojskohrubie szowskim, na wschód od Zamościa o w. 7. Z tej to wsi, liczącej obecnie dm. dwor, 5, włośc. 40, mk. katol. 335, prawosł. 32, razem 367 dusz i posiadłości włośc. 1014 mr. , pisał się poeta polski Karol Baliński. T, Żuk. Jarosiawiec, ob. Jarosław. Jarosiawiec 1. , dom. , pow. średzki, 2522 mr. rozl. ; 2 miejsc a J. ; b folw Urniszewo; 17 dm. , 207 mk. , wszyscy katol. , 45 analf. Poczta, telegr. i st. kolei żel. w Srodzie, o 4 kil. Własność hr. Zamojskiej. Wykopano w okolicy złotą monetę rzymską. 2. J. , kolonia, powiat poznański, należy do gm. Rosnowa; 4 dm, , 45 mk. , ob. Rosnowo, M, St. Jarosławiszki, zaśc. rząd. , pow. trocki, 4 okr. adm. , 49 w. od Trok, 1 dom, 11 mk. kat. 1866. Jarosławka 1. , wioska, pow. zwinogródzki nad zbiegiem rzek Stepowego i Zgniłego Tołmacza, blisko granicy chersońskiej gubernii, o 21 w. od m. Szpoły. Mieszk. 619 wyzn. prawosławnego. Cerkiew parafialna i szkółka. Ziemi 1854 dzies. Zarząd gminny we wsi Tołmaczu, policyjny w m. Szpole. Dawniej własność Kukol Jasnopolskiego, od którego 1833 r. kupił Iwan Podoliński, znany rosyjski poeta. 2, J. , wioska, pow. berdyczowski, nad bezimienną rzeczką wpadającą do Rastawicy, położenie ma nadzwyczaj górzyste, odległa o 3 wiorsty od wsi Niehureć, a o 10 w. od m. Biełopola. Mieszk. 931 wyzn. prawosŁ Cerkiew parafialna i szkółka. Ziemi 1420 dzies. gliniastej. W 1740 r. Jarosławka należała do Kaspra Ponińskiego, w 1780 r. do Hulnickich, w 1821 r, do Dyonizego Iwanowskiego, córka którego w 1840 r. wniosła ją posagiem w dom Rzewuskich. Jarosławka 1. , wś rządowa nad strumieniem Żyteczką, dopływem Bożka, pow. latyczowski, gm. i par. Międzybóż, o kilka wiorst od Międzyboża; ma 124 dm. , 620 mk. , 1866 dzies. ziemi, młyn. Dawniej należała do klucza międzyboskiego ks. Czartoryskich, po skonfiskowaniu którego przez pewien czas była kolonią wojenną posielenije. Jest tu cerkiew Narodzenia Chrystusa Pana, do której należy parafian 1072 i 57 dzies. ziemi. 2. J. , mała wioska z kilku chat złożona, nad rz. Zbruczem, pow. kamieniecki, par. Zbrzyź. Należy do Żabiniec. Jest tu pograniczny posterunek. Jarosławki 1. , wś, dom. i gm. , pow. śremski, dom. 1480 mr. rozl. ; 2 miejsc a J. wieś;

Jarosławice

Jaroslawice

Jarosławicze

Jarosiawiec

Jarosławiszki

Jarosławka

Jarosławki