stronie Dźwiniacza górnego w powiecie turczańskim. Lu. Dz. Jamielne, ob. Jamielno. Jamielnica al. Jamielnica, po rusku Jamełnycia, wś w pow. stryjskim, 34 km. na płd. zach. od Stryja, 16 km. na płn. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Skolem. Na zach. leżą Urycz i Podhorodce, na płd. zach. Podhorodce, na wsch. Synowódzko wyżne, na płn. wsch. i płn. Orów w pow. drohobycktm. Wieś cała leży w dorzeczu Stryja w Podhorodcu. Płn. zach. granicy wsi dotykana kro ciutkiej przestrzeni Stynawka, również do pływ Stryja. Zabudowania wiejskie lożą w w dolinie potoków 570 m. na płn. i 462 m. na płd. . We wschod, stronie wsi wznosi się, na granicy Orowa Równa góra do 766 m. , na płd. od niej Kobura do 773 m. , a jeszcze dalej na płd. opada Czupryna do 652 m. Niższy cokolwiek jest obszar zach. wznosząc się naj wyższym punktem do 729 m. Własność większa ma roli ornej 41, łąk i ogr. 12. , pastw. 190, lasu 273; własn. mniej, roli ornej 765, łąk i ogr. 1553, pastw. 443, lasu 4 mor. Wedle spisu z r. 1880 było mk. 650 w gm. , a 43 na obrz. dwor. , wedle szematy. z r. 1881 mk. ob. rzym. kat 3, gr. kat. 663. Par. rzym. kat. w Skolem, gr. kat. w miejscu, dek. Skole, archydyec. Lwów. We wsi cerkiew i szkoła etat jednoklasowa. Lu. Dz. Jamielnica, potok, lewy dopływ Baczko wej, nad którą rozłożyła się wieś Jamielnica, w pow. stryjskim, tworzy granicę między Jamielnicą a Podhorodcami. Wypływa z połd. zach. stoku gór bezleśnych, tak zwanego działu orowskiego, z pod Kobury 773 m. z kilku silnych górskich źródlisk. Płynie popod Czu prynę 652 m. ku połud. zach. Długość bie gu 3 kil. i pół. Br. G. Jamielnik 1. folw. , pow. łowicki, gm. i par. Nieborów, o 4w. od Nieborowa, 18 mk. kat. 2. J. , pow. łukowski, gm. Prawda, par. Tuchowicz. W 1827 r. było 27 dm. i 181 mk. , Spis urzędowy zamieszczony w Pamiatnej kniźce gub. siedleckiej z r. 1877 nie wymienia miejscowości. 3. J. , rumunek, pow. mławski, gm. Turza, par. Bogurzyn. Jamielnik 1. albo Jamielniki, wś, pow. lubawski, kolej żel. toruńskowystrucka, przechodzi tu, 1 milę od stacyi kolei w Biskupicach, Obszaru mórg 3261, budynk. 119, dm. 94, kat. 387. Parafia Radomno, szkoła w miejscu, poczta Iława. Z wizytacyi kanonika Strzesza z r. 1669 dowiadujemy się, że w J. kiedyś istniał kościół. R. 1669 świadczyły o nim dobrze jeszcze zachowane fundamenta i mury cmentarza. Kamień do święconej wody dosyć wielki i gustownie wyrobiony, niedawno temu zawieziono do Radomna. Kiedy się pytano ludzi starych, nikt już kościoła nie pamiętał; nie wiedzieli też gdzie się włóki plebańskie podziały i jaki był tytuł kościoła. Zapewne w tej okolicy staczane bitwy z Krzyżakami położyły koniec kościołowi w J. 2. J. , niem. Jamielnik wś i folw. , pow. brodnicki, w okolicy lesistej, 1 4 mili od Lidzbarka. Obszaru liczy mr. 2303, budynk. 66, dm. 29, kat 192, ew 78. Parafia, szkoła i poczta Lidzbark. Jako w J. istniał dawniej kościół katolicki, okazywały jeszcze w r. 1670 dobrze zachowane fundamenta i mury cmentarza. Kamień do święconej wody dość wielki i gustowny, niedawno temu zawieziono do Radomna. Kiedy się pytano ludzi starych, nikt już kościoła nie zapamiętał; nie wiedzieli też, gdzie się włóki plebańskie podziały. Zapewno częste w tej okolicy staczane bitwy z Krzyżakami położyły koniec kościołowi. Jamielno, Jarmelne, wś, pow. łukowski, gm. Prawda, par. Stoczek. W 1827 r. było tu 39 dm. , 230 mk. , obecnie 30 dm. , 864 mk. i 1214 mr. obszaru. Jamieniec, dwie sąsiednie wyspy piaszczyste, lagrem porosłe, wśród bagien olbrzymich na zachodnio północnym krańcu pow. pińskiego, rozciągających się pomiędzy Obrową, Świętą Wolą, Glinną i Ktelnem. Każda z tych wysp ma mniej więcęj długości okało wiorst 3 i szerokości około 1 i pół wiorsty. Nieopodal ku południowi rozlewa się duże, dzikie jezioro Hoszcza. Jest to całkiem bezludny zakątek pińszczyzny. Jamiki, ob. Jamki. Jamin, ob. Jamy. Jamińsk albo Jaminek, dwie wsie w pobli żu siebie leżące, w zachodniej 0tronie powiatu bobrujskiego, na zapadłem polesiu, przedzie lone bagnistą rzeczką Plusną, w 3 okr. poli cyjnym hłuskim. Mały Jamińsk posiada 28 osad, drugi zaś tak zwany Wielki Jamińsk ma osad 48. Lud trudni się rolnictwem, hodowlą bydła i jest zamożny, czego za dowód służy fakt, że gdy w r. 1873 sąsiednie dobra tegoż nazwiska były wyprzedane, 12u włościan za kupiło je za gotowe pieniądze w ilości 3834 morgów i wszyscy zostali zaliczeni urzędowo do liczby zasobniejszych obywateli ziemskich mińskiej gubernii. Wymienimy nazwiska tych nowych dziedziców Wołodkiewiczów 3, Wołotowski, Płyszewskich 2, Stetkiewicz, Syćko, Giszkiewicz, Szymański, Michniewiczów 2. Grunta w J. są piasczyste, łąk błotnych obfitość, lasu także. Al. Jel. Jamińsko, pustkowie, należące do wsi Łagiewniki Małe, pow. lnbliniecki. Jamińszczyzna, wś, pow. biłgorajski, gm. Wola Rożaniecka, par. Tarnogród. Jaminy, wś rządowa, pow. augustowski, par. Jaminy. Leży śród błot i lasów, o pół mili od Sztabina o 23 w. od Augustowa, nad Jamielne Jamielne Jamielnica Jamielnik Jamielno Jamieniec Jamiki Jamin Jamińsk Jamińsko Jamińszczyzna Jaminy