nodzieja w Bertcołowcu Berthót; 4 1619 Sa muel Fröhlih; 5 Paweł Simonides, później kaznodzieja w Brutowcach Brutócz; 6 Mel chior Brusz, zmarł tu r. 1629; 7 Jan Kapilińi z Trzoiany na Orawie, był tu nauczycielem od r. 1629 1632; potem kaznodzieją w Sz. Imre Szaryskie; 8 Łukasz Urbanides; 9 1641 Jakób Culicius, w r. 1642 kaznodzieja w Hranownicy; 10 Izak Urbani z Dubowy, hr. solskie; 11 1664 Adam Rosiński z SiedlaczkiDubowoj w Orawie, później kaznodzieja w Orszowcu Orsócz w szaryskiem; 12 Jan Chałupka r. 1663. Ob. Viktor Hornyańszky. Beiträge zur Gesch, evangelischer Gemeinden in Ungarn. Peszt 1863 Prof. Runny, Die Familie Gorgey v. Gorgö oder Garg, w Oester. Ztschft f. Geschichte und Staatskunde III Jahrg. Wien. 1837. Harhów liczy 801 mk. , między nimi 621 rz. kat. , 4 gr. kat. , 14 prot. , 59 ży dów, a 103 szyzm. Do parafii należą wsi Domaniowce z fil. kościołem św. Stefana, Roszkowce z kaplicą N. M. P. , Dolany z Kończanąmi, z kaplicą św. Michała, Kolczów z koś ciołem p. w. Narodzenia N. M. P. , wreszcie przysiołki Odoryca i Pisatowce Piszaróz; ra zem w całej parafii jest rzym. kat. 1718, gr. kat. 8, prot. 18, żydów 89, szyzm. 290 ogó łem 2123 dusz Szem. dyec. spiskiej z r. 1878. Ost. p. Lewocza. Br. G. Haria, ob, Harrya. Harikócz węg. , ob. Harychowce, Harjen niem. , ob. Harrya, Harkabus, węg. Harhahisz, wś w hr. orawskiem Węg. , na granicy Galicyi, 394 mk. , w tem 366 polaków. Harkawiczc, wś w pow. sokóbkim gub. grodź. , o 12 w. od Sokółki, chat 51. Harklowa 1. w dokumentach z XV wieku i późniejszych Harthlowa lub Hartiowa zwana, wś w pow. nowotarskim, u południowych stóp Gorców ob, po prawym brzegu Dunajca, między nim a drogą NowytargCzorsztyn, na zach. od Nowego targu 10 kil. , graniczy od półn. z Knurowem, od wschodu z Dębnem ob. , od zach. z Łopuszną, a od południa przypiera do granicy Węgier Śpiża, a zwłaszcza z NowąBiałą UjBela. Wzniesienie wsi 550 m. 1 Tracz na płn. brz. Dunajca tuż poniżej Kłudki, 546 m. ; 2 Grabka, karczma przy drodze czorsztyńskiej, na granicy Łopuszny 571 m. szt. gen. ; 3 Wschodni narożnik boru harklowskiego, przy zetknięciu się jego z drogą czorszt. , cegielnie, 569 m. ; 4 kaplica, przy drodze czorsztyńskiej, 551 m. ; 5 na borze, zabudowania na brzegu nieopodal boru, 565 m. ; 6 narożnik boru półn. , nieopodal granicy Dębno, 556 m. , 7 Tracz po półn. brzegu Dunajca, od poprzedniego na wschód, przy granicy knurowskiej, 541 m. ; 8 młyn i inne zabudowania, po stronie półn. drogi czorsztyńskiej 300 m. od granicy Dębna, 537 m. ; 9 zetknięcie się granicy Harklowy i Dębna z granicą węg. na wsch. brzegu boru harklowskiego, 578 m. Południową część obszaru harklowskiego zajmuje las, zwany Borem harklowjskim, mający w obwodzie 10 kil. , którego połudn. część należy do Nowej Białej na Śpiżu. Kościół drewniany pod wezwaniem Narodzenia N. M. P. , założony r. 1354; metryki zaś sięgają r. 1732. Wieś ta wspominana jest pod nazwą Harthlem w przywileju z 2 lutego 1335, mocą którego Loszko czy Jeszko Leszkicki Piotr, Marcin i Jerzy bracia, synowie Zbigniewa z Swyrzyc, nadali Urbanowi z Grywałdu dziedziczną posiadłość swoją Dambnem z przyległym lasem do wykarczowania i osadzenia na prawie magdeburskiem. Ob. Dębno. W r. 1519 feria saluti post festum Epiphaniae. Dom. prot. , sprzedała Harklowe cum omni iure et toto dominio Zofia Lipska, córka Stanisława Stadnicka, a żona Andrzeja Lipskiego, szlachetnemu Andrzejowi Rogowskiemu de Rogi za sumę 90 grzywien communnis pöcuniae na wieczne posiadanie. Do obszaru H. należały Szlembark i Knurów, które również przeszły w posiadanie tegoż Rogowskiego. Z końcem zeszłego wieku właścicielem tych ziem był Stanisław Radecki. Tenie roku 1797 92 lipca wystawił nową szkołę obok plebanii. Gminy Harklowa, Szlembark i Knurów oświadczyły się z gotowością płacenia z każdego gospodarstwa na roli siedzącego po 1 złp. , a od zagrodnika gr. p. 15, aby organista uczył, gdyż osobnego nauczyciela nie są w stanie utrzymane. A że każda z tych gmin li czyła wówczas po 32 gospodarzy, a H. 20 zagrodn, Szl. 8, Kn. 18, przeto miały płacić temuż organiście za naukę 29 złr. 75 cen. Oprócz tego dziedzic przyrzekł dać gruntu pod 3 korce wysiewu, drzewo na opał, sprzęty szkolne i inne potrzeby, aby tylko nauka się rozpoczęła 1 października 1793. Organista jako taki pobierał od gmin rocznie 6 korcy żyta, 8 owsa, z kościoła zaś część jurium stola. Przed Stanisławem Radeckim należały te dobra do Justyny Cisowskiej, która za niego wyszła była. W r. 1777 H. liczyła dm. 53, mk. 249, żydów 9; w r. 1799 dm. 61, mk. 335, żydów nie było; r. 1824 dm. 66, mk. 422, żydów 16. Od r. 1865 właścicielem jest Elektor i Antonina Krobieccy; po nich nabyli włościanie. Dziś obszar większej posiadłości liczy roli ornej 173, łąk i ogr. 9, pastw. 115, lasu 695; mniejszej posiadłości roli ornej 446, łąk i ogr. 110, pastw. 193, lasu 24. Domów według obliczenia z 1869 r. 75, a mk. 508 257 mężczyzn, 251 kob, . Według szem. dyecezyi tam. z r. 1880 dusz rz. kat. 498, a że do par. łac. należą gm. Knurów i Szlembark, przeto cała parafia liczy 1009 katolików a 25 Haria Haria Harikócz Harjen Harkabus Harkawiczc Harklowa