obfitują w zwierzynę, liczne stada dzików a często i wilki się pojawiają. Niegrodowe starostwo jabłonowskie według Wejnerta znajdowało się w wdztwie ruskiem, w ziemi halickiej, na Pokuciu. W r. 1771 składało się z miasteczka Jabłonowa nad rzeką Łuczką i wsi Celej owa i Uwista. Przed zajęciem go przez rząd austryacki było w posiadaniu Teresy Lipskiej, po zajęciu zaś w roku 1786 całe to ststwo oddano spadkobiercom Tadeusza hr. Dzieduszyckiego, jako częściowe wynagrodzenie za dziedziczne dobra kossowskie z przyległościami, zajęte przez rząd na saliny. B. R. Jabłonów 1. także Jabłunów. węg. i niem. Almas, wś w hr. spiskiem Węgry, nad poto kiem Hermanowym, nieopodal połączenia się jego z Łuczańskim pot. , w dorzeczu Hornadu, na północny zachód od spiskiego zamku Kirchdrauf, w odległości 3 kil. Kościół kat. filialny pod wezw. św. Maryi Magdaleny. Dwa mły ny, niżny i wyżni. Liczy 971 dusz rzym. kat. , 6 gr. kat. , 6 żydów, 35 nieun. Razem 1018 mk. 1878 r. . Wzgórze na południe od górne go końca wsi 544 m. szt. gen. . W Prodromie Beli na str. 120 czytamy Jabłonowa, jako nazwę tej wsi. Wieś ta istniała już w XIII w. Pod r. 1249 i 1274 przytacza ją Fejer w Cod. dipl. Hung. IV, 46 i V, 231. 2. J. , weg. Almamezö, wś w hr. bereskiem Węgry, lasy, 63 mk. Br. G. Jabłonów, las w pow. dobromilskim. Zaj muje on wsch. kraniec Paportna, a zach. kra niec Łącka i Hubic ob. . Wody jego spły wają za pośrednictwem Szlamówki i innych dopływów do potoku Rybiska, uchodzącego do Wiaru. W zach. stronie lasu wznoszą się wzgó rza do przeszło 500 m. n. p. Glinianka, Wy soka góra; wsch. część lasu opada do 412 i 403 m. Lu. Dz. Jabłonowce, pow. lityński, ob. Jabłonówka. Jablonowica, wioska, pow. lipowiecki, nad rz. Skibą, która na polach tutejszych ma swe źródła i wpada do Sobu. O 6 wiorst odległa od wsi Babina, a o 13 w. od m. Iliniec. Mk, 984 wyzn. prawosł. ; cerkiew parafialna zbudowana w 1746 r. Wizyty tetyjowskiego dekanatu za rok 1748. Północna część wioski nosi nazwę Skibina i zasiedlona prawie zupełnie przez szlachtę tak zw. dawniej jednodworców, osiedlającą się tu na prawach wolnych czynszowników. Ziemi 1214 dzies. wybornego czarnoziemu, lecz grunta dworskie, znacznie wyniszczone przez plantowanie do pobliskiej balińskiej cukrowni, nie mogą się obejść bez sterkoryzacyi. J. dostała się ob. Dańkówka synowcowi Antoniego Jaroszyńskiego Antoniemu, po śmierci którego bracia jego Jan i Aleksander sprzedali Jabłonowicę Oktawianowi Jaroszyńskiemu, b. marszałkowi gubernii kijowskiej. Od tego nabył rodzony brat Józef Jaroszyński. Paraf. kat. i zarząd polic. w Ilińcach, gm. w Babinie, Jabłonowiec 1, wieś, pow. garwoliński, gm. Trojanów, par. Maciajowice. Liczy 24 dm. , 208 mk. i 494 mr. obszaru. 2. J. , folw. , pow. Janowski, gm. Chrzanów ob. , par. Goraj. W r. 1879 oddzielony od dóbr Chrzanów Szlachecki, ma rozległości m. 1010, grunta orne i ogrody m. 731, łąk m. 52, pastw. m. 2, lasu m. 176, nieużytki i place m. 49, bud, drew. 8. Pokłady kamienia wapiennego. Jabłonowiec, ob. Kaniów. Jabłonówka 1. . wieś, pow. latyczowski. gm. i par. Deraźnia, o 7 w. od Derażni ma 657 mk. , w tej liczbie szlachty 14, mieszczan 3, izraelitów 15, reszta włościanie. Domów 100, ziemi włościan 688, dworskiej 924, młyn. Cerkiew św. Michała, do której należy 32 dz. ziemi. J. należała do ststwa barskiego, do tak zwanych wsi bojarskich. R. 1616 władali mą Podczascy cum conditiono wyprawiania w cza sie trwogi po dwa konie na służbę wojenną ze ststą barskim. Następnie J. należała do Macewiczów, dziś do Koźmińskich. 2. J. lub Jabłonowce, wś, pow. lityński, na pograniczu Wo łynia, par. Kumanowce, ma 620 mk. , 70 dm. , 891 dzies. ziemi włościan. Należała do Szaszkiewiczów, dziś do Scipionów de Campo, 280 dzies. gruntu. Oprócz tego niewielkie działy Bydłowskich i Baranowskich. Ziemia czarna, urodzajna; lasu niema. Dr. M. Jabłonówka, wieś, pow. nowogradwołyński, gm. berezdowska; włościan dusz 60, ziemi włościan. 455 dzies. , ziemi dworskiej 705 dz. Niegdyś należała do dóbr berozdowskioh ks. Jabłonowskich, od tych nabyta przez Mikuliczów i jest w ich władaniu. L. R. Jabłonówka 1, duża wś, pow. wasylkowski, przy ujściu rz. Skwirki do rz. Rosi. Mieszkańców 1472, z tych wyznania katolickiego 47, reszta prawosł. Cerkiew parafialna zbudowana w 1731 r. Wizyty białocerkiewskiego dekanatu za r. 1740. Ziemi 2116 dzies. wybornego czarnoziemu. Wioska należała niegdyś do starostwa białocerkiewskiego, obecnie do hr. Branickiego. Zarząd gminny w tejże wsi, policyjny w m. Białocerkwi 2. J. ,, duża wś pow. czerkaski nad rzeką Taśminem, o 2 wiorsty od wsi Smilanki, a o 4 w. od miasta Smiły. Mieszk. 1408 wyzn. prawosł. Cerkiew parafialna i szkółka. Ziemi 3714 dzies. , czarnoziem z glinką i iłem. We wsi znajduje się duża cukrownia, wyrabiająca rocznie do 150000 pudów mączki cukrowej Statystyka cukrownictwa, St. Petersburg 1879 r. . Należała niegdyś wraz z całą Smilańszczyzną do ks. Lubomirskich, obecnie do hr. Bobryńskiego. Zarząd gminny i policyjny w m. Smile, 3. J. , wś, pow. kaniowski, położona po prawej stronie rz, Rosi, o 4 W, poniżej m. Steblowa, zało Jabłonów Jabłonów Jabłonowce Jablonowica Jabłonowiec Jabłonówka