r. wymienione są jeszcze J. Kikoły v, Kikolskie 9 dm. , 52 mk. i J. Samsony 15 dm. , 79 mk. 3. J. , ob. Faszcze, P. Łuk. Jabłoń, niem. Jablonnen, wś, pow. jańsborski, st. p. Jańsbork. Jabłoń, niem. Gablenz, wś na dolnych Łu życach w pow. chociebuskim. A. J. P. Jabłoń albo Pniewska struga, albo Ślina, albo Gać, ob. Jabłonka. Jabłońc, niem. Gablenz, wieś serbska na pruskich górnych Łużycach, w pow. rozbórskim, kościół parafialny ewang. A. J. P. Jabłońce, wś rząd. , pow. wilejski, o 62 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. wołkołacka, 14 dm, , 125 mk. kat. 1866. Jabłończ, wś, pow. bytowski, okr. reg. koszalinski, st. poczt, 600 mk. Jabłonica 1. , wś i. os. leśna, majorat, nad rz. Jabłonicą pow. konecki, gm. Chlewiska, par. Borkowice, o 38 w. od Końskich, o 7 od Chlewisk. W 1827 r. było tu 18 dm. , 123 mk. , obecnie liczy 28 dm. , 239 mk. , 194 mr. ziemi dworsk. i 315 mr. włoś. Osada leśna posiada rządowy zakład żelaza i 2 mr. gruntu. Grunta dworskie wsi J. stanowią majorat generała Sierzputowskiego. J. należała dawniej do klasztoru wąchockiego Dług. III, 147. 2. J. , wś nad rz. Radomką, pow. radomski, gm. i par. Wieniawa, o 25 w. od Radomia, o 1 w. od Wieniawy. W 1827 t. było tu 20 dm. , 133 mk. , obecnie liczy 27 dm. , 219 mk. , 570 mr. ziemi dworskiej i 347 mr. włośc. 3. J. , wś, pow. stopnicki, gm. Kurozwęki, par. Kotuszów. Jabłonica 1. , wieś rozrzucona na urodzajnych północnych stokach góry Ryczaka, między Ropą a Wisłokiem, na zach. od Kołaczyc w pow. jasielskim, parafii rzym, kat. w Bączalu; ma 317 mk. rzym. kat. Graniczy od północy z Czerminem, od zachodu ze Swięcanami, od południa z Lisowem a od wschodu z Bączalem. Obszar większej pos. należy do Karola Klobasy i wynosi 124 m. n. a. roli, 12 m. łąk i ogr. , 9 mr. pastw. i 335 m. lasu przeważnie jodłowego; mniej. pos. ma 308 m. roli, 28 m. łąk i ogr. , 97 m. pastw. Ta wieś ma kasę pożyczkową gm, z kapitałami 143 zł. w. a. 2. J. polska z Budzyniem, wieś w pow. brzozowskim, po obudwu brzegach potoku wypływającego z góry Bucznika 436 m. npm. a wpadającego z lewego brzegu do Wisłoka. Wieś jest wzniesioną 298 m. nad p. m. , ma kapelanią gr. kat. , i jest przyłączoną do parafii rzym. kat. w Komborni. Oddalenie od urzędu poczt. w Jasienicy wynosi 9 kil. Z 904 mk. jest 479 rz. kat. , 420 gr. kat. i 5 izrael. J. ma szkołę etatową i kasę pożyczkową gminną z kapitałem 284 zł. wa. Cerkiew gr. kat. murowana stoi w południowej stronie wsi. Ludność trudni się obok rolnictwa tkactwem, jako przemysłem domowym. Kapelania należy do. dyec. gr. kat. w Przemyślu i obejmuje 9 miejscowości z ludnością gr. kat. 207 osób. Na zachód od J. krzyżują się drogi z Kroscienka i Jaćmierza. Obszar większej pos. ma 233 m. roli, 23 m. łąk i ogr. , 27 m. pastw. i 306 m. lasu; mniejszej pos. 699 m. roli, 92 m, łąk i ogr. i 54 m. pastw. Właścicielka większej własności jest hr. Zofia Załuska. 3. J. ruska po rusku Jabłonycia ruskaja, wieś w pow. dobromilskim, 48 kil. na płn. zachód od Dobromila, 3 kil. na płd. wschód od st. poczt. w Niewistce, na zach. krańcu powiatu. Sąd powiatowy w Birczy. Na płn. leży Niewistka i Wola Wołodzka przysiołek Wołodza, na wschód Hroszówka, na płd. Temeszów, na zachód Krzemienna i Obarzyna. Wzdłuż granicy płd. płynie San od wsch. na zachód, następnie przybiera kierunek płn. i tworzy granicę zach. Od pr. brz. wpadają do Sanu liczne dopływy; najważniejszy z nich płynie przez środek obszaru od wsch. na zachód a w jego dolinie leżą. zabudowania wiejskie. Dolina Sanu 266 m. przy wnijściu rzeki do wsi zajmuje zachodnią część obszaru i opada ku płn. 257 m. w połowie biegu. Na wsch. leżą wzgórza po części lesiste, z których najwyższe 470 m. na płn. granicy. Na płn. od wsi dochodzi jedno wzgórze 331 m. , na płd. 360 m. wysokości. Własn. większa ma roli orn. 317, łąk i ogr. 15, pastw. 46, lasu 189 mr. ; własn. mniejszej roli ornej 256, łąk i ogr. 20, pastw. 64, lasu 10 mr. Wedle spisu z r. 1880 mk. 462 w gminie, 34 ma obszarze dworskim; wedle szematyzmu z r. 1881 mk. obrz. gr. kat. 417, rzym. kat. 62. Par. rzym. kat. w Dydni; gr. kat. w miejscu, dekan. birczański, dyecezyi przemyskiej. We wsi cerkiew pod wezw. Kozmy i Damiana. Władysław książę opolski nadał tę wieś Przemysławowi, synowi Phala z ziemi łęczyckiej, aktem wydanym w Sanoku 31 maja 1373 r. Ob. Akta ziem. i grodz. t. VII str. 15. 4. J. z Pałonicą popowicką, wś, pow. nadworniański w górach karpackich nad pot. Jabłonica, dopływem pobliskiego Prutu, na samej granicy węgierskiej, śród gór i lasów, wieś rozrzucona na ogromnej przestrzeni po parowach nad potokami, które śród wsi tworzą Jabłonicę; na wsch. te wsi wznosi się szczyt Magura 6672 nad pow. morza; na zachód na samej węgierskiej granicy szczyt Bukowina 5467 przez tę wieś prowadzi gościniec z Delatyna na Dorę Jamną, Mikuliczyn, Jabłonicę do miasta Szigeth w półn. Węgrzech i tu łączy się z gościńcem węgierskim oraz z koleją żelazną. która wSzigecie się kończy. Przestrzeni dwor. 10965, w tem 10722 m. lasu; włośc. 6875, w tem 1256 m. lasu; ludność gr. kat. 1190, parafia w miejscu na leży do dek. nadworniańskiego dyecezyi lwow. , rzym. kat. 21 należących do par. w oddalonym o 5 kil. Delatynie; sąd pow, , no

Jabłoń

Jabłoń

Jabłońc

Jabłońce

Jabłończ

Jabłonica