aktów kościelnych miał korzystać z nich w r. 1633 biskup przemyski H. Firlej, a Visitatio Szambekiana z r. 1722 wspomina o tych źródłach następnie W granicach parafii iweniekiej znajdują się źródła mineralne lecznicze bardzo skuteczne, których woda jest podobna do deszczówki wystałej, ma zapach spalonego bursztynu, zmieszanego z naftą, i dla tego zapalona prochem strzelniczym. lub papierem łatwo się zajmuje tak, że chcąc płomień ugasić, potrzeba wiele pracy i długo uderzać gałęzią jodłową Ta woda ma bardzo wielką siłę leczniczą i bardzo jest pomocną, wzmacnia żołądek i wraca apetyt. Z tego powoda gromadzi się u tych źródeł bardzo wielkie mnóstwo ludzi prawie z całej Polski i innych krajów, a najwięcej z Węgier, tak jak do wód Siloe lub stawnych miejsc kąpielowych probatica piscina Później niewiadomo jakiego powodu zaniedbano te kąpiele zupełnie, aż znów podniosły się w naszych czasach. W zakładzie znajduje się kaplica, w której się nabożeństwo w porze kąpielowej odprawia. We wsi I. znajduje się kościół drewniany, filialny do parafii w Rogach. Niewiadomo kiedy założono najdawniejszy kościół w Iw. , ani też kiedy utworzono parafią, gdyż podczas napadu Tatarów spłonęły wszystkie akta; musiał jednak istnieć już w XV wieku gdyż czytamy w aktach, że go biskup przemyski Mikołaj Błażejowski w r. 1464 pod tyt. W W. ŚŚ. poświęcił. Ludność pochodzenia niemieckiego okazała się gorliwą i wytrwałą w wierze, albowiem gdy właściciel Iwonicza Zbigniew Sienieński socynianin chciał tam osadzić kaznodzieję i parafialne grunta zagrabił, nie tylko nie dali się żadnemi obietnicami od wiary katolickiej odwieść, ale utrzymywali składkami księdza, a wreszcie złożyli dziedzicowi znaczny okup pieniężny, ażeby od swego zamiaru odstąpił. Iw. ma 1927 mieszk. rzym. kat. i 60 izraeł. szkołę ludową jednoklasową. kasę pożyczkową gmin. z kapit. 941 zł. w. a. i źródła nafty. Obszar większej posiadłości hr. Michała Załuskiego wynosi 659 mor. roli, 112 mor. łąk i ogr. , 38 past. i 600 mr lasu; posiadł, mniejsza 1632 m. roli, 153 mr. łąki ogr, 218 mr. pastw. i 25 mr. lasu. Piękny pałac. Opis Iwonicza z ryciną. Lwowianin, 1840 str. 222; Przyjaciel ludu, 1840, str. 33 i 41; dokument z r. 1520 odnośny do Iwonicza. ob. dod. Gazet. lwow. 1856 Nr. Nr. 25 i 28. Iwonicz p. Chłędowskiego, Tyg. ilustr. XIV. 1866, str. 66. Chemische Untersuchungen der Heilwasser v. Iwonitz V. Aleksandrowicz, Verhandl. der geol. Reichsanst. 1867 p. 385. Opis I. z ryciną, Strzecha z r. 1869 i z r. 1878; Mrówka z r. 1870. Die bromund jodhaltigen alkalinischen Heilquellen v. Iwonitz v. Dr. Barach, Lemberg, 1841. Torosiewicz Die brom, u. jodhaltigen Heilquellen v. I Wien 1839 Torosiewicz O wodzie iwońskiej Roczn, wydz. lek. uniwersyt. jagielońskim VI, odd. II str. 299 307. Kraków 1843. W. M. Woda iwonicka tamże III, 2, str. 309, 329 i VI. 2. str 298, Iraków 1840 i 43. Z Iwonicza Nowiny, Lwów 1855 p. 199. Wody iwońskie Dziennik literecki, Lwów, 1857 p. 364. Opis 24godzinnego pobytu w I. Gaz. lwow. dodat. Lwów, 1844, Nr. 2. Dr. J. Saschkin, , Censura o wodzie iwonickiéj r, 1630 zapisek z dawnego rękopisu p. Dr. J. Majera ogłoszony w, ., Roczn. wyd. lek. w uniw. jagieł. 1841, IV. 2. p. 371. O źródłach alkalicznych brom. i jod zawierająch i o wodzie żelaznej w I. bez miejsca i roku. Ilustrowany przewodnik w podróży do I. p. Zieleniewskiego Kraków, 1869. Dietl, Zdroje iwonickie Kraków 1866. Dietl Źródła lekarskie w I Kraków 1858 odbitka z dzieła, , Uwagi nad zdrojowiskami krajo. Czelakowski, ; Arztliche Beobachtungen über die Wirkungen der Iwoniczer Heilwasser Wien, 1876. Czyrniański, . Sposoby wyrabiania ługu, soli i mułu z wody iwońskiej Roczn. Tow. nauk. Kraków t. 27 r. 1860. str. 271 274. Monezański Wody iwonickie, sprawozdania z lat 1857 do 1867, Kraków. Bośniacki Iw. w czasie pory kąpielowej r. 1870, 71 i 73, Kraków. Aleksandrowicz Rozbiór chemiczny wód lek. w I. Roczn. Tow. nauk. Kraków t. 12 rok 1867 str. 13. Dr. KL Dębicki wydał 1879 Lwów, Wild broszurkę o Iwoniczu; podobnąż 1880 81. Dr. Adam Swirski. Czyt. też Tygodnik illustrowany 1866 N. 359 i Kłosy t. XIV p. 404. Iwonie 1. wś i fol. nad rz. Pisią, pow. sie radzki, gm. i par. Wierzchy. Odl. 30 w. od Sieradza. W 1827 r. było tu 18 dm. i 133 mk. Zarówno wś jak i folwark i. rozdzielone są na trzy części lit. A. B i C. i liczą razem trzy wsie, 27 dm. 217 mk. , trzy folw. zaś 5 dm. ; 26 mk. Iwonie lit. A i Ustronie, rozl. wynosi mr. 259; folw. Iwonie lit. A. grunta orne i ogrody mr. 100, łąk mr. 37, nieużytki i place mr. 2, razem mr. 139; bud. 6; folw. Ustronie grunta orne i ogrody mr. 76; łąk mr. 7, pastwisk mr. 21, lasu mr. 15; nieużytki i place mr. l. razem mr. 120; bud. dr. 3; Iwo nie lit. B. rozl. wyniosi mr. 254, grunta orne i ogrody mr. 171; łąk mr. 45; pastw. mr. 27; lasu mr. 3; bud. drew. 10; folw. Iwonie lit. C. wynosi mr. 231, grunta orne i ogrody mr. 164; łąk mr. 32; pastw. mr. 28; nieużytki i place mr. 7; bud. drew. 7. A. Pal. , Br. Ch. Iwonińce, wś, pow. latyczowski, gm. Susłowce, par. Latyczów. Ma 61 dm. , 360 mk. , 475 dzies, ziemi włośc, i 1410 dzies dworskiej. Należała do stwa latyczowskiego. W czasie lustracyi 1629 36 władał nią Adam Złoczew

Iwonie

Iwonie

Iwonińce