Budowle były ubezpieczone na rs. 121, 000. Podług wiadomości z r. 1830 rozl w gruntach, łąkach i pastwiskach wynosiła m. 16260 i pod lasem m. 11000. 3. l. wś nad rzeczką Dłubnią, pow. miechowski, gm. i par. Iwanowice. Leży w stronie połud. zachodniej od Słomnik, w odległości 8 wiorst, od miasta powiatowego wiorst 22. Wr. 1827 miała ludności 370 głów, dom. 54; obecnie ludnośc tej wsi wynosi 601 głów, dom. murowanych 16, drew. 61; osad włościańskich 69, z przestrzenią gruntów mr. 721 pr. 36; grunta w posiadaniu duchowieństwa będące zajmują mr. 7 pr. 199. Dobra I. składają się z folwarków I. , Krasieniec, Poskwitów i Widoma Iwanowicka; ogólna przestrzeń tych dóbr wynosi mr. 2005. Jest tu zarząd gminny i szkółka elementarna, młyn, tartak i. gorzelnia największa w gubernii, która w 1876 r, wyrobiła 670493 czyli 16762 wiader okowity. W r. 1869 z gruntów poplebańskich powstała wieś Wysiołek Iwanowicki nazwana; składa się z 10 domów drew. , ludności ma 39 głów, osad włośc. 23, z przestrzenią gruntów mr. 50 pr. 194. Najpierwszą wzmiankę o wsi I. znajdujemy u Szymona Staro wolskiego, który mówi, że w r. 1293 Prokop, biskup krakowski, na wstawienie się dziedzica tej majętności, fundował tu kościół i dziesięcinami od stołu biskupiego zaopatrzył Szymon Starowolski Tita Antistitum Oracoviensium 1658 r. pag. 72, lecz ktoby był tym dziedzicem nie wiemy. W XV wieku L stanowiły własność Jana Pieniążka herbu Odrowąż, który to ród oddawna w tutejszej okolicy posiadał wiele włości. W połowie zeszłego wieku majętność ta należała do ks. Augusta Aleksandra na Klewaniu i Żukowie Czartoryskiego, wojew. ruskiego; w r. zaś 1792 dobra te były w posiadaniu Michała i Salomei Walewskich, następnie Tekli z Walewskich Walewskiej, a po jej śmierci w roku 1862 przeszły na syna Stanisława Walewskiego, który w r. 1866 sprzedał je Wilhelmowi Zawadzkiemu. Długosz, który tak dokładnie opisuje uposażenie każdego kościoła dyecezyi krakowskiej, nie wymienia jednak I. pomiędzy parafiami, a tylko wyliczając dziesięciny dla klasztoru norbertanek w Ibramowicach, mówi, że w I. znajduje się kościół parafialny; w innych zaś miejscach wymienia wsie Poskwitów, Damice, Biskupice, Maszków i Przestańsko, jako należące do par. iwanowickiej Lib. benefic. t. III, str. 86, 99, 107, 109, 111, 112, 332, 333. Do dóbr L, jak wyżej nadmieniliśmy, należą folwarki Krasieniec, Widoma Iwanowicka i Poskwitów, z których dwóch pierwszych wsi nie znajdujemy woale w księdze uposażeń Długosza, ostatnia zaś pod nazwą Poskytków, wymieniona jako należąca do Jana Pieniążka h. Odrowąż, którego takie Gywanowskim Iwanowskim nazywa, i Jana Oraczewskiego ze Szreniawitów; wnosić więc wypada, że wsie Krasieniec i Widoma w późniejszych już czasach powstały. Kościół tutejszy, pierwiastkowe, jak wyżej przytoczyliśmy, był założony około r. 1293, lecz dzieje tego pierwotnego kościoła niewiadomo. W r. 1408 wystawił tu nowy drewniany kościół i uposażył go, Mikołaj Pieniążek, ówczesny dziedzic L; po śmierci którego zajęty i zniszczony został przez inowierców, jak tego ślad znajdujemy w aktach kościelnych. Z tychże akt widzimy, że na drugiej stronie w chórze mnieiszym był napis MDCXXIV. Joan. .. cios D. Martinus Szyszkowski Episcopus Cracoriensis hanc Ecclesiam de novo per pravitatem Hereticorum desolatam et turpissirae profanatam, ad Honorem et Gloriam Dei per Reyerendissimum D. Thomam Oborski Suffraganeum suum et Canonicum reconciliaTit et altaria in hac Ecclesia oonsecravit Napis powyższy poucza, że kościół tutejszy po zniszczeniu przez innowierców na nowo był restaurowany i poświęcony w r. 1624. Obecnie istniejący kościół, również drewniany, ufundowany został w r. 1745, ukończony następnego roku; owczesny dziedzic dóbr Iwanowice książę August Aleksander Czartoryski, dał na budowę kościoła pierwiastkowe dukatów 150, następnie dodał 2000 złp. na prośbę plebana tutejszego ks. Kazimierza Bodurkiewicza, który daleko większą snmmę wyłożył na ten cel z własnych funduszów. Nowo wzniesiony kościół poświęcony w r. 1749 przez Jędrzeja Stanisława Załuskiego, biskupa krakowskiego. O uroczystości poświęcenia pisał Kurjer Polski N. 664 dnia 8 czerwca 1749 roku. świątynia ta, z drzewa wzniesiona, do obecnych przetrwała czasów; otacza ją cmentarz, murem w r. 1859 obwiedziony. Przywchodzie są dwie wieże drewniane, a nad Wielkiemi drzwiami od strony zewnętrznej, jest wyryty na drzewie napis Hoc opus constructum A. D. 1745. Sufit kościoła zdobią malowania na drzewie, przedstawiające w części kapłańskiej, śś. Trójcę, a w głównej nawie Nsjświętszą Maryą Pannę Niepokalanego Poczęcia, po bokach zaś godła sprawiedliwości, wiary, nadziei i miłości. Ołtarze są cztery wielki ołtarz, z dawnego kościoła pozostały, z obrazem Wszystkich ŚŚ i św. Trójcy. W tymże ołtarzu jest wizerunek Ukrzyżowanego Pana Jezusa, w zagłębieniu umieszczony. Z pomników znajdują się tu tylko z prawej strony wielkiego ołtarza tablice grobowe poświęcone pamięci Michała i Salomei Walewskich, dziedziców dóbr. Nareszcie wspomnieć wypada o dzwonie z r. 1525, z napisem In honorem Sanctissimae Trinitatis et gratiam Sanctorum. Kościół w r. 1865 nowym dachem gontowym pokryty, w dobrym znajduje się stanie. Par. I. dek. mie

Iwanowice