nad rzeką Łuknieją z prawej strony położone; niegdyś jaki cała Słacczyzna dziedzictwo kniaziów Olekowiczów, od połowy wieku XVII Radziwiłłów, zaś od drugiej ćwierci wieku bieżącego książąt Wittgenstejnów. Iwań ma ob szaru około 5900 mr. , w glebie żyznej, i słynął z jedynej w powiecie fabryki cukru; atoli fabry ka od lat kilku już nieczynna. Al. Jel. Iwan, jez. w pow. newelskim, o 10 w. od Newla, długości ma 8 wiorst, powierzchni 18. 3 w. kw. Na niem ze 20 wysepek. M. K. Iwan Pop, ob. Pop Iwan. Iwan Św. , ob. Ilnik. Iwańce, mały zaścianek w pow. ihumeńskim, o wiorstę na zachód od m. Ihumenia, nad rzeką Ihumenką położony, ma osadę jedne, miejscowość dzika poleska. Al. Jel Iwancewicze 1. , ferma rządowa, powiat wilejski, o 36 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm, , przy drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 1 dom, 4 mk. prawosł. 2. I. folw. pryw. nad strumykiem i rz. Pienią, pow. wilejski, o 5 w, od m, Wilejki, 2 okr. adm. , 1 dom, 22 mk; młyn wodny. 3. I. , wś nad rz. Pienią, pow. wilejski, o 5 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm, , przy drodze pocztowej z m, Dołhinowa do m. Wilejki, 9 dm. , 113 mk. , kaplica prawosławna drew. 1866. Iwanczany, ob. Iwaniczany. Iwańczyce, wieś, pow. piński, gm. Morocz. na, nad rzeką Styrem, o milę w stronie północnej od miasteczka Pohosta Zarzecznego, w miejscowości bardzo obfitej w łąki i ryby. Ma osad 26. Lud trudni się rybołówstwem i flisa ctwem najbardziej; okr. policyjny III płotnicki, mieszk. 93, ziemi 834 dz. Własność dawniej Szyrmów, potom Zubkowskich, obecnie Kitycyna. Pod I. od Styru oddziela się ramię Prostyrem zwane. Iwańczyce, wś, pow. łucki, ma kaplicę katolioką parafii Łuck. Iwańczyk, las dębowy, pow. lipowiecki, należy do dóbr cybulowskich Rohozińskiego i do wsi Kniażyków Rościszewskich. Przez ten ks idzie trakt handlowy z Lipowca do Humania; 800 mr. rozl Iwandar, dobra, pow. czerykowski, własn, Hołyńskich, Parafia katol dekanatu czerykowsko czausowskiego, dusz 606. Kościół Wniebowzięcia N. M. P. , zbudowany 1849 kosztem Ign. Hołyńskiego. Kaplice w Błudzimlu, Skalinie i filialna w Hajdukówce. Iwanden, ob. Edsen. Iwandziad, zagroda górska pow. koneckiego, gm. i par. Miedzierza. Od zarządu gminnego w. 7, od powiatowego 21 w. odległa. Gruntu mórg 123, bud. mieszk. 13, mieszk. 55. Iwangród lub Dęblin, forteca przy ujściu rz. Wieprza do Wisły, pow. nowoaleksandryjski, gm. Irena. Odl od Warszawy 96 wiorst, od Kowla 218, połączona z Brześciem Litewskim linią drogi żel łączącej się w Łukowie z drogą żel warsz. terespolską a z Warszawą linią dr. żel nadwiślańskiej. która w Kowlu łączy się z drogą żel brzeskokijowska. Założoną została w 1842 r. na gruntach wsi Modrzyce. W1844 r. zajęto pod obszar fortecy grunta włościańskie wsi Dęblina i ztąd forteca sama nosi zwykle miano Dęblina. St. p. I leży o 3 3 4 w. od st. dr. żel Z rozpoczęciem budowy twierdzy, wieś Modrzyce przeniesiono o 2 wiorsty na północowschód do wsi Rycice. Pod tąż wsią dziś znajduje się dworzec stacyi kolci nadwiślańskiej Iwangród. Terytoryum, na którem wzniesiono twierdzę, należało do dóbr dęblińkich ob. Dęblin, będących własnością książąt Jabłonowskich, od których dobra te r. 1836 nabył rząd na własność a r. 1842 przez cesarza Mikoła nadane zostały Jako donacya księciu Iwanowi Paszkiewiczowi, namiestnikowi Król Pol Na punkt ten w czasie kampanii 1812 szczególną uwagę zwrócił cesarz Napoleon I a to ze względu na strategiczne położenie. Bagna rozciągające się po nad Wieprzem i Wisłą, punkt styczny dwóch rzek w którym wznosi się środek twierdzy, czynią ją niedostępną, aczkolwiek dziś przy dalekonośnych działach znaczenie samej twierdzy iwangrodzkiej jako twierdzy na wartości bardzo wiele straciło. R. 1842 położywszy kamień węgielny, rozpoczęto budowę twierdzy podług planów generała inżynieryi Avreggio; budową twierdzy kierował pułkownik Rydzewski, Nowobudującą się twierdzę z rozkazu cesarza Mikołaja nazwano Iwangród od imienia feldmarszałka Paszkiewicza. Pierwotnie twierdza składała się jedynie ze środka, zbudowanego podług systemu Vaubana na prawym brzegu Wisły, i dwóch fortów, jednego nad Wieprzem a drugiego od wsi Młynki. W następstwie, na lewym brzegu Wisły, naprzeciw środka twierdzy, wzniesiono fort nazwany Gorczaków, położony na trakcie głównym gub. radomskiej. Por. 1855 na wniosek generała Todlebena postanowiono twierdzę iwangrodzką zamienić na obóz oszańcowany, rozszerzywszy rejon forteczny i wzmocniwszy gc naprzód wysuniętemi fortami, które, tworząc w odległości dwóch do trzech wiorst od środka twierdzy pas obronny, dałyby mu możność zgromadzenia w tym punkcie armii 100, 000. Na zasadzie też tego projektu, roku 1879 przystąpiono do wznoszenia nowych fortów na prawym brzegu Wisły i Wieprza, na gruntach stężyckich pod wsią Młynki, w odległości pół wiorsty od stacyi kolei nadwiślańskiej, pod wsią Mierzwiączka, między torami kolei nadwiślańskiej prowadzącemi do Lublina i Łukowa i pod folwarkiem dęblińskim na drodze prowadzącej do osady Bobrowniki. Na lewym brzegu Wieprza a prawym Wisły, na Iwan Iwan Iwan Św Iwańce Iwancewicze Iwanczany Iwańczyce Iwańczyk Iwandar Iwanden Iwangród