zachódnią część powiatu. Brak środków komu nikacyjnych i większych miast utrudnia roz wój przemysłu fabrycznego i handlu. Niewielka liczba zakładów fabrycznych, bardzo drobnych zresztą rozmiarów, produkuje na miejscowy przeważnie zbyt. W całym pow. istniało w 1879 r. 5 gorzelni, 3 brow. , 5 olejarni, 7 garbarni; 1 krochm. , 1 fabryka octu, 1 młyn parowy, 35 młynów wodnych, 22 wiatraków, 1 fabryka fajansów, 4 cegielnie, 6 wapniami i 3 zakłady żelazne. Przemysł garncarski od wielu wieków tu utrzymujący się ma swe ognisko w Iłży. Ludność powiatu wynosiła w 1867 roku 68, 938, w 1870 wzrosła do 74, 769. Miast większych niema wcale w powiecie, tyl ko 10 osad miejskich byłych miasteczek; wsi i osad wiejskich 438, domów mieszkal nych 11, 461. Szkół średnich niema wcale, po czątkowych 15. Stacyj pocztowych 4. Pod względem kościelnym dekanat iłżecki obejmu je 23 parafij Bałtów, Chybice, Chotcza, Cie pielów, Grabowiec, Iłża, Kazanów, Krępa ko ścielna, Krzyżanowice, Lipsko, Mirzec, Paw łów, Rzeczniów, Sienno, Solec, Świętomarz, Skarzyska, Tarczek Tarłów, Wąchock, Wierzbnik, Wielgie, Zemborzyn. Pod względem sądowym dzieli się na 7 okręgów sądów gmin nych Iłża, Sienno, Kazanów, Lipsko, Tarłów, Wąchock, Rzepin. Pod względem administra cyjnym na 24 gmin Chotcza Chybice, Dziurków, Iłża, Krzyżanowice, Łaziska, Lipsko, Lubienia, Miechów, Mirzec, Pawłowice, Piętkowice, Rzeczniów, Rzepin, Sienno, Skarzy sko, Solec, Tarczek, Wielkawieś, Wierzbnik, Wierzchowiska. Br. Ch. Iłżanka, Iłża, rzeka, dopływ Wisły, po wstaje z połączenia wielu strug między Szydłowcem a Wąchockiem, poczyna się w lesie gmi ny Mirzec, w miejscowości zwanej Świńskie wody, przepływa przez bory leśnictwa iłżeckiego, Seredzice, Iłżę, Jedlankę, Kowalków, Rudę, Dobiec, Kazanów, Kroczew, Gardzienice, Ciepielów, Rekówkę, Kawęczyn, Zającz kow, Niemierynów, Chotczę górną i uchodzi do Wisły pod Chotczą dolną, między Kamienną i Radomką. Rzeka ta ma trasy nazwiska; od źródła do wsi Białej w gm. Błaziny zowie się Białką; od Iłży do Rekówki Iłżanką; od Rekówki do ujścia Chotczanką. Przyjmuje rzeki Szczyp, Wielickę i Ostrówkę. Pod Osuchowem przyjmuję Modrzejówkę. Na przestrzeni mię dzy Kazanowem a Ciepielowem tworzy rozle głe błota, pod Rekówką rozległe jezioro. Długość jej od źródeł do złączenia się z Chotczą wynosi 84 wiorst. B. Ch. Iłża, rz. , ob. Ewersmujża. Imalit, Wana, ob. Wenta. Imberwalde niem. , dobra, pow. labiewski, st. p. Goldbach. Imblerkowo lub Imbirkowo, wś włość. , pow. rypiński, gm. Sokołowo, par. Ruże. Odl. 22 w. od Rypina, 4 dm. , 60 mk. , 143 mr. obszaru i 4 mr. nieużytków. Imbierowo, folw. , pow. obornicki, 1 dom, 17 mk. , należy do dom. Zielątkowa. Imbory, wś nad rz Blędzawą, pow. telszewski, okr. polic. szkudzki, o 44 w. od Telsz, 18 dm. , 170 mk, młyn wodny 1859. Imbram lub Imram, dawne imię i nazwisko zarazem podobno przekształcenie imienia Abraham, stanowi źródłosłów nazwy Imbramowice lub Imramowice por. StadniekiPrzyczynek do heraldyki pol skiej str. 37 i 33. Br. Cl. Imbramowice, Imramowice 1. , wieś nad rz. Dłubnią, pow. olkuski, gm. Jangrot, par. Imbramowice. Posiada kościół par. murowany i klasztor etatowy norbertanek. W 1827 r. było tu 70 dm. , 426 mk. , w 1860 r. liczono 76 dm. i 249 mk. Par. I. dek. olkuskiego dawniej skalskiego liczy dusz 246 W r. 1228 założył tu kościół, pod wezw. św. apostołów Piotra i Pawła, Iwo Odrowąż, biskup krakowski, przy którym panny norbertanki osadził i hojnie uposażył. Kościół ten tatarzy pod dowództwem Nogaja zburzyli w 1260 r. a kiedy następnie nie mógł być należycie podźwignionym, król Władysław Jagiełło za zezwoleniem stolicy apostolskiej, przeniósł w r. 1415 zakonnice do Buska, mury zaś czas niejaki stały pustkami. Po pewnym lat upływie norbertanki wróciły do swej pierwotnej siedziby, objęły zarząd Imbramowic i mieszkały dopóty, dopóki ich supresya tego rodzaju zgromadzeń klasztornych w r. 1818 ztamtąd nie wyrugowała. W 16 lat później rząd wyjął z pod supresyi klasztor imbramowicki, zakonnice na nowo wprowadził, stałą im na utrzymanie wyznaczywszy pensyą. Najpiękniejszą ozdobą tej wsi jest wspaniały i obszerny kościół panien norbertanek, nie jest on już fundacyi biskupa Iwona; gdy bowiem tamten pogorzał w roku 1710, przyprowadził go do należytego stanu Dominik Lochman, kanonik krakowski, na nowo zaś poświęcił biskup Łubieński; ale starożytny wyraz pierwotnej onego budowy w tak licznych przerabianiach całkiem utonął. W nim leży serce Doroty Gęmbickiej starościny nakielskiej złożone w roku 1730, co stosowny napis poświadcza. Na przeciwległem wzgórzu stoi kaplica nie mało to miejsce ozdabiająca. Prócz tego istnieje w Imbramowicach inny parafialny kościół pod wezw. św. Benedykta, który założyła Zofia Grotówna, k8iem tutejsza, w r. 1755, a w rok później poświęcił ks. Michał Kunicki, sufragan krakowski. Ekonomia I. podług opisu z r. 1833 stanowiła własność funduszu ogólnego religijnego, składała się z folw. i wsi I. z klasztorem i kościołem, wsi Małyszyce, folw. i wieś Zagórów, folw. i wś Tarnów, folw. i wś Glanów z realnością Pustkowie, fol. Trzyciąż czyli Długie pole zwany, wieś Trzy Iłżanka Iłżanka Iłża