stantynowski, powyżej wsi Niemierzyńce, łą czy się z Bohem w lityńskim pow. , około mia sta Sieniawy nowej. Nad nią leży Stara Sieniawa i Pilawce. Według W. Pola rzeka ta I. wschodnia ma źródła we wsi zwanej Werchniaki; na wierzchowinie swojej od doliny Słuczy nieznacznym tylko grzbietem oddzielona, pły nie z zachodu ku połudn. wschodowi, tworząc 15 stawów na przestrzeni 8 mil. Wpada poni żej Nowej Sieniawy do Bohu; przyjmuje kilka potoków, odlewających 10 stawów. Poniżej jej ujścia wpada z osobna struga Moczychwost zwana, i na ujściu obu leżą w dolinie Bohu podmokłe łąki. Br. G. , Dr. M. Ila, rz. , przyjmuje rz. Irsinę i wpada do rz. Gauja ob. z lewego brzegu. Ilaszówka, Ilatka, ob. pod Ilia. ., Ilaudszen lub Ilauszen niem. , wś, powiat ragnecki, st. p. Szillen. Ilbiaź, ob. Lubiaź, Lbiaź. Ilbrantowa, prawdopodobnie dzisiejsza Librantowa w pow. sandeckim. To nazwisko po wtarza się w sądeckich aktach miejskich z XV w. ; mianowicie Władysław Jagiełło nadaje klasztorowi premonstratensów w Nowym Są czu Ilbrantową mniejszą z pięciu łanami, bez karczem, zagród i młynów, i II. większą z sześciu łanami i datkami w jajach, kurach, se rach, z robocizną, powabą, osepem, karczmami i zagrodami, ale z wyłączeniem dziesięciny kmiecej, którą płacono biskupowi krakowskie mu Długosz Lib. benef. III, 83. Po utwo rzeniu kolegiaty w Nowym Sączu 1448, prze nosi Zbigniew Oleśnicki biskup krakowski, dziesięcinę motyczną, którą dotychczas płaco no do kościoła w Podegrodziu, na utrzymanie wikarych w N. Sączu Morawski Sądeccz. II 189, 199. Zamiana na Librantową była tem łatwiejszą, że rodzina Librantów często jest wymieniana w aktach miejskich sandeckich. Mac. Ilburg, niem. Eilenhurg, m. w Saksonii pruskiej, nad rz. Mulda, w pow. delickim Delitzsch, fabryczne i handlowe, 15000 mk. Ilcia, rzeką górska, wypływa w Beskidzie lesistym, na dziale czarnohorskim, w obr. gm. Żabiego, w powiecie kosowskim, w północnej jej części, z pod góry Hordie zwanej 1478 m, szt. gen. . Płynie na płd. i niezadługo z lew. brz. zasila się silnym potokiem Wołowym, płynącym z pod Menczelika 1300 m. szt. gen. ; poczem zwraca się nieco na połudn. wschód, zasilając się z lew. brz. licznymi potokami, Kamienistym z pod Rokity Serednej płynącym, Krza i Czarnym z pod Hegi gaboryańskiej 1442 m. szt. gen. . Z prawego zaś brzegu przyjmuje silny dopływ Krywec zwany, następnie Hodak i liczne inne pomniejsze. Płynie ona około 15 kil. wsią Żabiem i wpada z lew. brz. do Czeremoszu czarnego. Obfituje zawsze w wodę, gdyż dostarczają jej tak po toki poboczne, jakoteż dwa wodozbiory, czyli klauzy po huculsku hat. Płynie więcej po łożeniem równo pochylonem na południe, tu i owdzie po piasku i kamykach dro bnych, obraca kilka młynów, ma także miej scami głębokie koryto. Przy deszczu powol nym nie robi szkody, ale po ulewnym i rapto wnym deszczu staje się dla przechodniów nie bezpieczną, bo tu i owdzie nader zakrzywione koryto przy wezbraniu wody wylewa na ogrody. Jest ona rybniejszą niż Czeremosz, bo ma załomy. Obejmuje przestrzeni więcej niż 160 morgów. Ryby w niej zachodzące są baba, hołowatycia, Men len, marana, struh pstrąg i śliż. Br. G. Ilcussium, łac. nazwa Olkusza. Ilemie al. Ilemnia, po rusku Iłemie, wieś w pow. doliniańskim, 18 kil. na płd. zachód od Doliny, a 7 kil. na płd. wschód od st. poczt. w Wełdzirzu. Na półn. leży Grabów, Łopianka i Spas, na w schód Łuhy i Suchodół, na zachód Lolin, na płd. Perehińsko, oddzielone Arszycą. Zabndowania wsi i przysiołka Płoskie rozłożyły się w płn. stronie obszaru, w dolinie Ilemki i jej dopływu Maciuły. Przez środek wsi płynie na półn. wschód Ilemka, powstająca na półn. stoku Arszycy z 2 potoków Lisna z pot. Sciło od pr. brz. i Wołoska a zasilana następującymi znaczniejszymi dopływami od prawego brzegu Trostowania, Rozkilce, Mezericze i Czerteż, od lew. brzegu Pohorecki potok i Maciuła z Rudą od lew. brz. . Na płn. krawędzi nastaje tutaj pot. Maniawka i płynie na półn. do Grabowa. Od prawego brz. zasila go Rzeczka, tworząca na małej przestrzeni granicę między Ilemiem a Grabowem. Najwyżej wznosi się w płd. kończynie wsi płn. zach. ramię Arszycy i skalisty Gorgan Ilemski, 1589 m. wys. Na półn. Wschód od Arszycy zniża się obszar wioski i tutaj leżą w dorzeczu potoków tworzących Ilemske lesiste góry Sciło ze szczytem 1191 m. wys. i połoniną Kruhła 1081 m. . Roztoka. Słobusznica ze szczytem 1290 m. wys. , Magura ze szcz. 1164 m. wys. , Wołoska las i połonina. Na prawym brzegu Ilemki znajdują się Trostowania, las mieszany; Stouba, las mieszany i połonina ze szczytem 1082 m. ; Tokarnia, las i połonina, ze szczytem 809 m. ; Rozkilce, połonina; Zielonków, las mieszany ze szczytem 861 m. ; Polanka, lesista góra 766 m. i Czerteż, polanka, 784 m. ; Pasieczy werch ze szczytem 587 m. Na lewym brzegu Ilemki leżą od płd. ku półn. Rozkołyska 1060 m. lesista góra z połoniną Kiernoryszką 686 m. ; Magura ze szczytem 1137 m. ; Poharce, las mieszany i połonina; Kiernorocha, las i polana; Medulczyna lesista góra; Sosnów i Łazok, mieszane lasy z połoninami; dalej niwy Klewa 686 m. na Słownik GeograficznyZeszyt 28, Tom III 17 Ila Ila Ilaszówka Ilaudszen Ilbiaź Ilbrantowa Ilburg Ilcia Ilcussium Ilemie