także Raab zwany 1610. Do r. 1853 uczęszczali protestanci tej wsi do kościoła ewang. w Łomnicy Wielkiej. W r. 1851 w święto św. Trójcy założyła gmina kamień węgielny pod kościół, który poświęcony został 16 stycznia 1853. Według szemat. dyec. spiskiej 1878 było w H. dusz rz. kat. 413, protest. 562, żydów 551, nieunitów 40, razem dusz 1566. W całej parafii dusz rz. kat. 828, Prot. 1573, żydów 570, nieunitów 78, razem 3049. Ostatnia poczta Łomnica wk. Kachelman w swojej Geschichte der ungar. Bergstädte II, 72 wywodzi nazwę wsi od psów gończych, których używali królewscy myśliwi. Br. G. Huncza, wś nad Werbiczem, pow. hajsyński, gm. Granów, przy samej granicy kijowskiej gub. ; mk. 804, ziemi włośc. 431 dzies. , dworskiej 673 dz. , 128 domów. Należała do Potockich do klucza chaszczewatowskiego, w ostatnich czasach do Lisowskich i Sznejder, obecnie Kosikowskiego. Jest tu cerkiew św. Kosmy i Damiana z 889 par. i 63 dz. ziemi. Hunczericy łuż. , niem. Günthersdorf, ob. Huncericy. Hundefier niem. , król. leśnictwo do nadleśn. Schönthal, parafia Sypniewo, szkoła Szwecya, poczta Schönthal; budynków 4, kat. 2, ewang. 3. Hundermarkt niem. , ob. Hodermark. Hundern niem. , ob. Kurzątków i Psary. Hundertmark niem. , wś, pow. gdański, st. p. Pruszcz. Hundeshagen, leśnictwo, pow. szamotulski, ob. Biezdrowo. Hundsberg niem. , wzgórze i szczyt na północnyzachód od Lendaku, a po wschodniej stronie drogi do Ździarów, nad doliną potoku Białej Spiskiej; należy do działu górskiego, Magórą Spiską zwanego. Wziesienie 1074 m. Północny stok lesisty zowie się Hubą. Hundsdorf niem. , ob. Hunstrow, Hundsfeld niem. , ob. Psiepole, dom. , pow. krotoszyński i na Szląsku. Hunfalu węg. , ob. Hunstrow. Hungerwerder niem. , folw. , pow. wyrzyski, 2 domy, 73 mk, 13 ew. , 60 kat. , 22 analf Poczta w Wyrzysku Wirsitz, st. kol. żel. najbliższa Wysoka Wissek. Por. Schoenwerder. Huniatycze, ob. Honiatycze. Hunicze, wś, pow. owrucki, z kaplicą kat. parafii Owrucz. Hunjow, niem. Uhna, wieś serbska na saskich Łużycach, dzieli się na Delni H. i Horni H. , Niederuhna i Oberuhna. Hunka, Huńki, wś, pow. bracławski, par. Niemirów, przy trakcie pocztowym prowadzącym do Winnicy. Należy do klucza niemirowskiego, dawniej Potockich, dziś Maryi Strogonów. Z Turą i Bondarówką liczy 400 mk. i 595 dzies. ziemi włościańskiej. Hunkoc, wieś w hr. szaryskiem Węg. , kościół filial. gr. kat. , dobre pastwiska, lasy, 435 mk. Hunkocz, ob. Chonskowci. Hunstrow, po węg. Hunfalu, niem. Hunsdorf, łac. Hunisvilla, wś w hr. spiskiem Węg. , nad rz. Popradem w pobliżu Kesmarku, kościół par. katol. i ewang. , boźnica żydowska, płóciennictwo, uprawa roli, handel winem, młyn wodny, 1566 mk. Huncowce. Huntau, al. Huntenau niem. , ziemia u pogańskich prusaków, teraz w Prusach wschodnich, ob. Honeda. Huntenberg niem. , wś, pow. braniewski, st. p. Braniewo. Hupałówka, potok, powstający we wsi Hrusiatyczach, w pow. bobreckim, z kilku strug, jednej napływającej od północy, a Struhą zwanej, a drugiej od płd. wschodu. Tak powstały potok płynie na zachód łączkami hrusiatyckiemi i leszczyńskiemi. Opływa wś Leszczyn od południa i na gruntach Łuczan wpada z wsch. brzegu do łuczańskiego stawu. Długość biegu 7 kil. Br. G, Hupka, pojedyńcza osada, pow. ostrzeszowski, należy do dom. i gm. Podzamcza. Hupków, ob. Hubków. Hurba, mały zaśc. poleski w najgłuchszym zakątku pow. borysowskiego, ma jednę osa dę. Tu bierze początek mała rzeczka t. n. , któ ra, ubiegłszy milę w kierunku płd. bagnami, wpada de rzeki Pieszczanki razem z rzeczką Spaską zwaną. Al. Jel. Hurby, wś czyli osada czynszowa, zamieszkała przez b. szlachtę, nazywaną w okolicy budnikami, pow. dubieński. Składa się z 48 domów należących do dóbr mizockich, własność Józefa hr. Dunina Karwickiego. Odległe od Mizocza o 18 w. a od zarządu gm. w Buderażu o 10 w. Tu się znajduje parowa smolarnia i fabryka suchej dystylacyi smoły. Główny zarząd leśny dóbr mizockich. Położona śród lasów, dobrze zakonserwowanych, podzielonych na sekcye, mające przestrzeni do 10000 mr. , z których do 500 mr. świerków ogromnych rozmiarów jedynych na całem Wołyniu. W lasach tych odkryto w 1872 r. pokłady kamiennego węgla, lignitu, nie eksploatowanego dotąd dla braku studyów geologicznych a szczególniej dla niskich w tej okolicy cen na drzewo opałowe, z którem niewiadomo czy węgiel może konkurować. J. D. K. Hurdziewce, wś w gm. Wawerka, powiat lidzki, odl. od Lidy w. 24, od Wasiliszek w. 8, 4 okr. adm. , dm. 5, mk. 69, w tem prawosł. 13, rz. kat. 56 1866. Hureczko, zwane także Hurho małe po rusku Wiroczko, wś w pow. przemyskim, 6 kil. Huncza Huncza Hunczericy Hundefier Hundermarkt Hundern Hundertmark Hundeshagen Hundsberg Hundsdorf Hundsfeld Hunfalu Hungerwerder Huniatycze Hunicze Hunjow Hunka Hunkoc Hunkocz Hunstrow Huntau Huntenberg Hupałówka Hupka Hupków Hurba Hurby Hurdziewce Hureczko