Folw. do 1874 r. wchodził w skład dóbr Bolimów. R. O. Humińce, wieś, pow. kamieniecki, gm. Ma ków, po obudwu stronach rz. Mukszy, przy trakcie pocztowym prowadzącym do Uszycy, o 10 w. od Kamieńca, gm. Maków, poczta i par. Kamieniec. Mieszk, ze Słobódką Huminiecką 1042, w tej liczbie 101 jednodworców. Roku 1493 miały 16 dom. , ziemi włośc. 900 dzies. , dworskiej 1900 dz. Grunta górzyste, kamień zdatny na wapno. W r. 1881 inżynier Żebro wski odkrył pokłady węgla kamiennego. Jest tu cerkiew murowana Wniebowstąpienia po siadająca 52 dz. ziemi. H. nabył w 1574 r. Marcin Kalinowski, później należały do Witosławskich, Sarneckich, obecnie Józefa Ochoc kiego. Jeżeli pokłady węgla okażą się znaczne, będzie to miało wielki wpływ pod względem ekonomicznym, gdyż ilość lasów w tym kraju co rok znacznie się zmniejsza. Dr. M. Humino, ob. Umin. Humlin, wś, pow. włocławski, gm. Smiłowice, par. Kruszyn. Do r. 1832 był to folw. dóbr rządowych Brześć Kujawski. Hummel niem. , ob. Gawrony. Hummelmujźa, ob. Humelmujża. Hummer niem. , wś, pow. średzki, 7 dom. , 67 mk. , wszyscy kat. , 22 analf. Poczta w Zaniemyślu Santomyśl, st. kolei żel. najbliższa w Środzie. W okolicy rozkopano wielkie cmentarzysko, z którego wydobyto młotki i siekier ki, także z krzemienia; brązowe naszyjniki i naramienniki; mały gliniany róg, korale z brą zu, szkła i bursztynu; 2 małe ręczne kamienie młyńskie, ustawione w formie daszku dla ochronienia urny. M. St. Humniska 1. wś nad Stobnicą, pobl. Sanu, w pow. brzozowskim, mą parafią rzym. katol. , założoną przez Bonka z Żabokruk w r. 1409 a odnowioną przez Stanisława z Tarnawy Tarnowskiego w r. 1556. Dzisiejszy kościół drewniany pochodzi z r. 1556. Z 1378 mk. wyznaje religią rzym. kat. 1189, reszta gr. kat. W tej wsi znajduje się szkoła ludowa jednoklasowa i kasa pożyczkowa z funduszem 3001 zł. wa. Większa pos. Łuc. z Górskich Cybulska wynosi 444 m. n. a. roli, 129 m. łąk i ogr. , 37 m. past. i 485 m. lasu; mniejsza pos. 1078 m. roli, 172 m. łąk i ogr. , 154 m. pastw. i 61 m. lasu. Wieś ta należała do Giżyckich, o których pisze Paprocki, ze z ich domu byli dwaj męże sławni za panowania Kazimierza W. i z męztwa wielkie imię mieli. W Węgrzech się wychowawszy, otrzymali od króla na granicach węgierskich opatrzenie. Ci mało nie wszystki powiat sanocki osadzili, pisali się de Humniska. Nazywali się ci bracia Piotr i Paweł sterilis. Piotr zostawił syna Jerzego, kasztelana sanockiego, który z Dębieńską ze Szczekocina, kasztelana krakowskiego córką, spłodził Jakóba; z drugiej żony, Jarosławskiej Prus, miał synów Rafała i Jana; ci już pisali się Humińscy r. 1511. 2. H. z Czuczmanami, wś, powiat Kamionka Strumiłowa, o 9. 5 kil. od Buska oddalona, przestrzeń dwor. 1809, w tem 1293 m. lasu, włośc. 2304 m. Ludnośó gr. katol. 561, parafia w miejscu należąca do dekanatu oleskiego dyecezyi lwowskiej, obejmuje filią Wierzbiany z 658 gr. kat. ; rzym. kat. 35 należących do parafii w Basku. Szko ła filialna należąca do rady szkolnej okręg. w Sokalu. Kasa pożyczk, z kapitałem 189 zł. a. w. Właśc. więk. pos. Henryk hr. Mier. 3. H. , wś, pow. trembowelski, o 4 kil. na zachód od Trembowli, leży nad Seretem dopływem Dnie stru. Ludność gr. katol. posiadająca parafią w miejscu należącą do dekanatu trębowelskiego dyecezyi lwowskiej, wynosi wraz z miejsco wościami Semenów i Matów; razem 1158 dusz, rzym. kat. 130 należących do par. w Trembo wli. Szkoła filialna należąca do rady szkolnej okręg. w Trembowli. Właśc. więk. pos. Florentyna z hrab. Dzieduszyckich księżna Czar toryska. B. R. Humniszcze, Humny, ob. pod G. Humora, wś, klasztor w pow. suczawskim na Bukowinie, o 5 kil. od Gurahumory, ma kościół paraf. gr. nieunicki. Wieś należy do par. gr. kat. Kaczyka. Humora, rz. , lewy dopływ Mołdawy. Humula, ob. Homula. Huncericy, niem. Güthersdorf, wieś na sas kich Łużycach, w pow. budyszyńskim; w roku 1875 domów 25, mk. 128. W połowie nie miecka, w połowie serbska. A. J. P. Huncowce, węg. Hunfalu, niem. Hunsdorf, wieś w hr. spiskiem Węgry, w dystrykcie wielickim, na południowywschód od Kiezmarku, w odległości 4 kil. , na prawym brzegu Popradu, przy gościńcu wiodącym z Lubowni przez Kiezmark do miasteczka Popradu; w miłem położeniu, z pięknym widokiem na Spiskie Tatry. Początkami swymi sięga XII w. , gdyż w r. 1247 istniał tu już parafialny kościół p. w. św. Krzyża. Metryki pochodzą z r, 1675. Parafia łacińska obejmuje wsi Łomnicę wielką KakasŁomnicz z filialnym kościołem p. w. św. Katarzyny Panny i folwark Maklar. Żnajduje się także filialny kościół ewangelicki, przynależny do macierzy w Łomnicy Wielkiej; również jest tu bóźnica. Szkoła katolicka i ewangelicka. Huncowce należały w 13 wieku wraz z Łomnicą Wielką i Staroleśną do dóbr Kokosza mistrza, protoplasty rodziny Berzewiczych. W spiskiej kronice jest wzmianka, że w Huncowcach Hundsdorf zbudowano r. 1222 klasztor. Protestanci przychodzą tutaj w drugiej połowie XVI w. Pomiędzy kaznodziejami tegoż wieku byli Lorenz Ritter 1575, Jerzy Kuncsek 1580, Jan Corvinus, Humińce Humińce Humino Humlin Hummel Hummelmujźa Humniska Humniszcze Humora Humula Huncericy Huncowce