tej wyżyny, na przestrzeni kilkunastu wiorst kw. , mają swe źródła dopływy Dniepru, Rastawica; Bohu Desna i Postołowa; Teterowa Hujwa i Hnyłopiat, Wyżyny tej najwyższy punkt między Niemierzyńcami a Tuczą wznosi się 150 sąż. npm. Czarnego. W biegu swym II. rozlewa się w mnogie stawy. Przepływa przez w. Kasperówkę, Piatyhorkę, Kamienie, Chałaimgrodek, gdzie stanowi granicę pomiędzy gub. kijowską i wołyńską i gdzie dalej u wsi Pawełek wpływa do tej ostatniej i już przez Andruszówkę, Starosiele, Kotelnię i Skomorochy w kierunku północnozachodnim zdąża do rz. Teterowa i nieopodal wsi Rudni łączy się z tą ostatnią rzeką. Do H, wpadają też Pustocha i Kodenka. Na brzegach H. w wiek miej scach dostrzegać się dają obnażenia skał gra nitowych, jako to we wsi Kamieniach, Chałaimgródku, Andruszówce, Kotelni. Granity tutejsze zawierają w sobie turmalin. W sta rym dokumencie z 1611 r. czytamy, że w miej scu, gdzie przytok Hujewka wpada do Hujwy, przy uroczysku Kamienna skała, znajdują się kamienie nie proste, w różnych kolorach do szlifowania sposobne, owszem jakby już szlifowane. We wsi zaś Kasperówce cały staw na rz. Hujwie ma za grunt kryształy ob. Rys Ukrainy zachodniej. Pierwszy odkrył był je i zauważył Wacław Borejko, świa tły obywatel Wołynia, i doniósł o tem Tadeu szowi Czackiemu; jakoż w liście Czackiego pi sanym do tegoż, pod datą 1805 r. z Porycka, czytamy następne wyrazy Przypominam Pa nu obiecane zwiedziny miejsc ciekawych i do stanie kryształów z dóbr Tyszkiewicza Kasperówki. O granitach rz. H. czytaj Geołog, geognosticzeskij oczerk wołyńskiej gub. przez Gotfryda Ossowskiego, Żytomierz 1867. Por. Głuchowice i Berdyczów. E. R. Huk, rzeczka, powstaje na pograniczu pow. brodzkiego z Wołyniem, w obr. gm. Milna, z dwóch potoków polnych; płynie po południo wej stronie wsi Milna, a poniżej przez Podliski, przysiołek tejże gminy, tworząc tutaj ob szerniejszy staw; poczem przechodzi w obr. gm. Blicha, gdzie zmienia kierunek zach. na południowy, przerzyna obszerno mokradle załozieckie nad Seretem. Wpada do Seretu z lew. brz. Na mapie Galicyi Kummersberga, sekcya 23, mylnie napisano Hluk. W Podliskach porusza dwa młyny. Długość biegu U kil; źródła na wys. 350 m. ; zwierciadło wody na połączeniu się obu potoków polnych 342 m. ; ujście 314 m. pom. wojs. . Br. G. Hukałowce, wieś, pow. złoczowski, o 7. 7 kil. od Olejowa; przestrzeń dwor. 719, w tem 341 m. lasu; włośc, 985 m. Ludność rzym. kat. 235, należąca do par. Olejowie, gr. kat. 399 należąca do parafii w Perepelnikach. Szkoła filialna należąca do rady szkolnej okrę. w Złoczowie. Właśc. więk. pos. Kazimierz hr. Wo dzicki. B. R. Hukau, rz, , dopływ Prutu na Bukowinie, ma ujście pod Bojanem. Huki, wieś, pow. jaworowski; przestrzeń dwor. 995, w tem 957 m. lasu; włośc. 219 m. ; ludność rzym. kat. 10, gr. kat. 455, jedni drudzy należą do parafii w Krakowcu, miasteczku o 8, 5 kil. oddalonem. Właśc. więk. pos. Adam ks. Lubomirski. Huków, wieś, pow. kamieniecki nad Zbruczem, mie3zk. 896, w tej liczbie 170 jednodworców; ziemi włośc. 620 dzies. , dworskiej 2138 dzies. Cerkiew św. Michała liczy 1266 parafian i 37 dzies. ziemi. Jest tu komora po graniczna. Należała do Jaszowskich, Sadow skich, dziś Dwernickich. Huków, przys. Bojana. Hukowe Sioło, wś w zach. stronie powiatu słuckiego, w okolicy Gościłowicz, miejscowość poleska, osad 12. Al. Jel. Hulajgród, Hulajhorodek 1. , niewielka wioska, pow. czerkaski nad rz. Taśminem, naprzeciw wioski Neczajówki, o 15 w. odl. od Białozierja; mieszk. 624 wyzn. prawosł. należą do par. Neczajówki, zarząd zaś gminy we wsi Czerniawce, policyjny w m. Smile; ziemi 1058 dzies. piaszczystej, własność Nejmana. 2. H. , mała wioska, pow. czerkaski, nad rzeką Taśminem, o 3 w. odl. od wsi Hołowiatyna, do którego gminy i parafii należy, mk. 179 wyzn. prawosł. , ziemi 820 dzies. czarnoziemu; własność Nejmana. Por. Czerkasy. Kl. Przed. Hulajka, ob. Kobrynowa. Hulajpol, Hulajpole, in. Berebiesy, duża wć, pow. zwinogródzki, nad rz. Tykiczem, o 10 w. odl. od m. Ekaterynopola Kalnibłot, mk. 929 wyzn. prawosł, ; cerkiew paraf. i szkółka, ziemi 1576 dzies. czarnoziemu; zasługuje na uwagę we wsi duża mogiła nazywana Wyzyrską, okazująca że tu musiały stać lub też przechodzić wojska tureckie; wioska założona około r. 1760 Baliński Starożytna polaka, str. 1387. Zarząd gminny w tejże wsi, policyjny w m. Kalnibłotach; należała niegdyś do starostwa zwinogródzkiego, obecnie do rządu. Por. Brodeckie, 2. H, nad Wysią, pow. czehryński, ob. Janopol Hulajpol. Pod tem imieniem znane są dwie obszerne osady w gubernii ekaterynoslawskiej, słynne z jarmarków. 1. Pierwsza leży w pow. wierchniednieprowskim i ma 6 jarmarków dorocznych każdy z nich po 3 dni trwający; główne towary przywozowe składają się z wyrobów żelaznych, towarów łokciowych i korzennych, naczyń porcelanowych i szklanych, oraz ze zboża; nadto przypędzają tu znaczną ilość bydła. 2. H. znajduje się w pow. aleksandrowskim; tu ma miejsce jarmark wozdwiżeński, dnia 14 września v. s. przypadający;

Huk

Huk

Hukałowce

Hukau

Huki

Huków

Hukowe

Hulajgród

Hulajka

Hulajpol