Huelfenhof niem. , folw. , pow. morąski, st, p. Maldeuten Huenern niem. , ob. Kurzątków, powiat olawski. Huening, albo Riesenberg niem. , góra w kurlandzkiej parafii Tukkum, 390 st. reńskich wysoka. Po łotewsku zowie się Milsukalns. Huettchen niem. , 1. wś, pow. czamkow ski, 19 dm. , 153 mk. , 120 ew. , 33 kat. , 40 analf. Poczta, i kol. żel. w Trzciance Schönlanke. 2. H. , leśnictwo, pow, gnieźnieński, ob. Szydłowiec. M. St. Huette niem. 1 ob. Huta, 2. H. , dwa fol. pow. suski, do Stenkendorf, poczta Iława, i do Jakubowa, poczta Susz. 3. H, Alte H. , folw. , pow. darkiemski, st. p. GrossKarpowen. Huetten niem. 1. ob. Huta, 2. H. , 2 posiadłości, pow. człuchowski, dobra do wsi Rittersberg, parafia Fersztnowo, poczta Czarne; folw. do wsi Richenwalde, parafia i poczta Czarne. Huetten niem. , ob. LiwoHutta. Huettendorf niem. , powiat opolski, ob. Lasy. Huettenfeld niem. , wś włośc. do Przywidza należąca, powiat kartuski, ob. Katrynki Wielkie. Huettenhauland niem. , olędry i gm. , powiat obornicki; 2 miejsc 1 H. ; 2 Hutta pusta, folw. ; 11 dm, ; 128 mk. , 88 ew. , 40 kat. , 75 anal. Poczta w Murowanej Goślinie o 5 kil. , st. kol. żel. w Poznaniu o 16 kil. 2. H. , ob. Zachadzkie olędry, olędry. pow. międzyrzecki. Huetung niem. , wś, pow. chełmiński, ob. Pastwisko. Hugenberg niem. , folw. , pow. stołupiański, st. p. Piilupoehnen. Hugline, niem. Orgeln, wieś w zniemczonej części dolnych Łużyc, w pow. gubińskim. Hugocolonie niem. , kolonia pod Siemianowicami, par. Michałkowice, pow. bytomski. HugoGrube niem. , ob. Kochlowice. Hugohuette niem. , huta cynkowa obok Antonienhütte, pow. bytomski. Huhrenkampf niem. , probostwo, pow. obornicki, ob. Kurwiarola. Huja, ob. Huje. Hujcze, wś, pow. Rawa ruska, o 14 kil. od Rawy oddalona, przestrzeń dwor. 1369, w tem 805 mr. lasu; włośc. 3716 mr. Ludność rzym. kat. 27 nal. do par. w Rawie ruskiej, gr. kat. 1630 mających parafią w miejscu; należącą do dekanatu potylickiego, dyecezyi przemyskiej; obejmuje fil. Zaborze z 823, razem 2455 gr. kat. Wieś ta miała być założoną za króla Stefana Batorego przez Wołochów; na miejscu, na którem obecnie stoi kamienny krzyż, miała stać dawniej wołoska cerkiew. Po Wołochach pozostała część ubrania zwana huńką, którą noszą także w Wołkach i niektórych innych gminach dekanatu uhnowskiego. Akt funda cyjny parafii w Hujczu pochodzi z 1718 a w Zaborzu z 1739 roku. Szkoła etatowa o 1 na uczycielu, należy do rady szkolnej okręgowej w Żółkwi Właściciel wik. posiadłości Zyg munt Wiszniewski. B. R. Huje, Huja, lub Karlinsberg, Karlsberg, do bra w pow. mińskim, własność najpierw Bereźnickich, potem Hlebowiczów, nareszcie Ra dziwiłłów, od których nabywają Józef i Karo lina z hr. Brzostowskich Wołodkowiczowie, marszałkostwo szlachty gub. mińskiej. , którzy i przezwali H. Karlinsbergiem. A. K. Ł. Hujewka, ob. Hujwa, Hujka, rz. , dopływ Lipieniówki czyli Wiązynki w pow. wilejskim, uchodzi pod Radoszkowicami. Hujkowice, dawna nazwa dzisiejszych Ujkowic ob. . Hujsko po rusku Hijsko, Huysko, wieś w pow. dobromilskim, 8 kil. na półnzach od Dobromila a 6 kil. na płd. zachód od st. poczt. , i kol. w Niżankowicach. Na półn. odeń leży Falkenberg, na wschód Przedzielnica, na płd. Hubice, na zachód Nowosiółki dydyńskie. Półn. część wsi leży w dolinie rozłożonej między Wiarem a rzeką Wsiową i dochodzi 264 m. , część południowa jest pagórkowata, lesista i wznosi się do 321 i 342 m. Własność większa rządowa obejmuje roli ornej 1, pastwisk 1, lasu 370; własn. mniej. roli ornej 281, łąk i ogr. 78, pastwisk 343 mr. Wedle obliczeń z r. 1869 było dm. 106, mk. 602 w gminie a 2 dm. , 12 mk. na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z r. 1881 jest 644 mk. obrz. gr. kat. , 55 rzym. kat. , 2 wyzn. mojż. Par. gr. kat. w miejscu, należy do dekanatu dobromilskiego i ma filie w Falkenbergu, Nowosiołkach dydyńskich, Pacławie i Truszowicach. Par. rzym. kat. w Kalwaryi Pacławskiej. We wsi jest cerkiew pod wezwaniem św. Grzegorza. Z kopii erekcyi danej przez króla Jana Kazimierza w Warszawie r. 1665 okazuje się, że parafia ta istniała już dawno przed r. 1665. W kopii tej czytamy także in villa Wujsko. Była to zatem dawna nazwa Hujska, a napis znajdujący się na drzwiach kościoła niżankowickiego potwierdza również, że wieś ta zwała się w r. 1615 Wijsko. H należało niegdyś do starostwa przemyskiego; w dziale Koniecpolskich, w r. 1480, dostało się Jakubowi, kasztelanowi przemyskiemu. R. 1787 przyłączono wieś do klucza dobromilskiego. Była ta do 1788 warzelnia soli. Głębokość studni czyniła 60 sążni, a w niej głębokość wody słonej 26 sążni. We wsi jest browar fabryczny. Hujwa, dawna nazwa Koziatyna. Hujwa, rz, mylnie Hulwa, zaczyna się na gruntach wsi Koziatyna pow. berdyczowski, spływa z pod wyżyny Holędrów w obwodzie Huelfenhof Huelfenhof Huenern Huening Huettchen Huette Huetten Huettendorf Huettenfeld Huettenhauland Huetung Hugenberg Hugline Hugocolonie Hugo Hugohuette Huhrenkampf Huja Hujcze Huje Hujewka Hujka Hujkowice Hujsko Hujwa