przeto togo rodu osiadła góry Pokucia, a druga przerzuciła się nawet na Bukowinę górzystą. Najwyższym punktem na obszarze posad huculskich jest Czarnohora, ztąd też nazywają siebie niekiedy z dumą Czarnohorcami, lubo i nazwisko Hucuła mają za zaszczytne; o ile Bojki nie są lubieni na przyległym obszarze równej Rusi i Bukowiny, o tyle lubionym przeciwnie jest Hucuł i w pieśniach ludu odgrywa on podobną Kozakowi rolę. Wsie, które osiedli, są następujące Zełena, Pasieczna, Bytków, Pniowie, Nadworna, Strymba, Łojowa, Delatyn, Łuh, Zarzecze, Dora, Mikuliczyn, Jamne, Worochta, Jabłonica, Białe Osławy, Czarne Osławy, Czarny Potok, Berezówwyższy, Berezów niższy, Tekucza, Bania Świrska, Jabłonów, Utoropy, Akreszory, Kosmacz, Brustury, Szeszory, Prokurowa, Pistyń, Rzyczka, Jaworów, Sokołówka, Babin, Kossów, Monastersko, Moskalówka, Horod, Żabie, Krzyworównia, Jasienów górny, Krasnoiła, Hołowy, Tereskula, Hryniawa, Jabłonica, Dołhopole, Polanki, Stebne, Perechresne, Berwinkowa, Uścieryki, Białobereczka, Chorojowa, Roztoki, Rożen wielki, Tjudjów, Rożen mały, Szypot, Izwor, Seletyn, Baltyn, Nesepitul, Ulma, Ruska, Ropoczeł, Płoska, Stroniec, Putyla, Szypot, Bursekuj, Dychtyniec, Mareniczeny, Ujść, Putyla, Spertyniec, Jabłonica, Koniatyn, Spytki, Stebne, Dołhopól, Pietroszeny, Rostocze, Meżybród, Zacharecz. Pierwszą wiadomość o Hucułach znajdujemy u Hacquet a w jego Neueste physikalischpolitische Reisen in 1791 bis 1793 die Karpaten IV. Th. W literaturze polskiej znachodzimy nazwę Hucułów po raz pierwszy w r. 1821 w Bibliotece polskiej na r. 1821 t. l, a potem u Gołębiowskiego w dziele Lud polski itd. .. 1830, str. 13 nast. Dalsze prace wychodziły w następującym porządku Huculi w Rozmait. z r. 1834 str. 23. Nad Prucie przez Wojcickiego w Kwartalniku nauk. Kraków 1835 t. II Huculove itd. . pana Wagilewicza w Czasopiśmie czeskiego muzeum, Praha 1838 i 39. Hucuły obraz z wizerunkiem kolorowanym, p. Wojcickiego w Starych gawę. i obra. t. II str. 119 168. Warszawa 1840. Dobosz obraz historyczny z podań i pieśni ludu p. Wojcickiego, tamże t. III, str. 1 60. Reisen im Inneren v. Russland u. Polen, v. Kohl, III Th. 1841 str. 7 i nast. Hucuły w Przyjacielu ludu z r. 1841 Kr. 27 do 31; w Bibliotece Ossolińskich z r. 1817 t. I str. 664. Górale, Hucuły p. Milewskiego, ob. Pamiątki hist. krajowe. Warszawa 1848 str. 13 do 30. Pokucie p. Aug. Bielowskiego, ob. Czas, dodatek miesięczny 1857 t. VI str. 653 do 734. Hucuły p. Wojcickiego w Tyg. illustr. 1861 i III str. 232 z ryciną. Hucuły, szkic etnograficzny Lwowianin 1861 str. 46 do 57. Dobosz tamże, str. 57. Rys historyczny o Hucułach p. Sofrona Witwickiego, z mapą geogr. Lwów, 1863. Die Huculen, ein Gebirgsvolsk im Osten d. oesterr. Monarchie von Rudolf Temple. Pest, 1866 str. 12. Bilder aus Galizien v. Temle za wierają w II rozdz. Urber die Bewohner der Karpaten Der Gorale, Der Hucule. Ruskoje naselenie po wostocznom skłonu Karpat Hucury, Bojki i Łemki p. Popowa. Moskwa 1867, Jakij krim inszych obchid wesilnyj Kniahyń hnculskich. Prawda 1868, str. 21. ,, Deszczo z tradycyi huculskoj p. Witwickiego. Prawda 1869 Nr. 7 i 8. Huculi, szkie etnograficzny p. Wład. Zawadzkiego, Kłosy 1872 t. XV i 1873 t. XVII z rycinami Młod nickiego. Hucuły w lesie z, drzeworytem, ob. Wieniec, pismo czasowe illustr. rok I, t. I, str. 120. Warszawa 1872. Hucuły p. Witwickiego. Pam. Tow. tatrz. I, 1876 str. 73. Zwyczaje, przesądy i zabobony Hucułów p. Witwickiego, tamże z ryciną 1877 str. 76. O koniu huculskim p. Gregorowicza, tamże 1879 str. 88. Deszczo pro Hucułów. Praw da 1879 str. 40 i 110. Słowa i spiwanki z Huculszczyzny, tamże 1879 sir. 52, 175, 238 i 296. Wspomnienia Czarnohory p, Turkawskiego. Warszawa 1880. Wystawa etno graficzna Pokucia w Kołomyi p. Turkawskiego. Kraków 1880. Słownik wyrazów hu culskich. Pam. Tow. tatrz. 1880 str. 26. Przewodnik dla zwiedzających Czarnogórę p. Gregorowicza. Lwów 1881. Hucułowie p. Siarczynskiego, ob. Rkp. w Bibl. Ossol. Nr. 1828 str. 421 Fotografie typów ludowych wydał w r. 1880 fotograf Dutkiewicz w Koło myi. F. S. Lu. Dz. Hucynówka, ob. Czerniejowce. Huczek, ob. Huczko. Huczki, potok podgórski, wytryska w obr. gm. Czeremchowa w pow. kołomyjskim, w la sku rozpościerającym się nad folwarkami Wesełówką zwanymi; płynie wądołami u północno wschod. stóp wzgórza Kozińca 363 m. na płn. zach. ; zabiera Strugi zpod Wysokiej górki; w końcu zwraca się na zachód, poniżej wsi Chlebiczyna leśnego wpada do Holiszanki, tuż przy trakcie kolei czerniowieckiej. Długość biegu 8 kil. Br. G. Huczko al. Huczek z Engelsbrunnem. wś w pow. dobromilkim, na płd. od Dobromila, tuż kolo miasta, na prawym brzegu Wyrwy i nad jej dopływem, potokiem Zupny, w okolicy pagórkowatej. Na płd. od wsi wznosi się szczyt jeden 416 m. npm. Własność większa rządowa obejmuje roli ornej 18, łąk i ogr. 22, pastw. 11, lasu 201; własności mniejszej roli ornej 988, łąk i ogr. 76, pastw. 327, lasu 108 mr. Wedle obliczeń z r. 1869 było dom. 176, mk. 1166 w gminie, a 28 dm. , 158 mk. na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z 1881

Hucynówka

Hucynówka

Huczek

Huczki

Huczko