przydała seymik Halicki ustawiamy aby bywał zawsze w tydzień przed Wiśnieńckim. Dzieląc się na powiaty halicki, trębowelski i kołomyjski, obierała 6 posłów, deputata na trybunał koronny i komisarza na tryb. skarbowy do Radomia. Kasztelan halicki odby wał przegląd szlachty całej ziemi występującej pod Haliczem na popis wojskowy, czyli zbrojne okazowanie się. Starostwa grodowe były halickie i trębowolskie. Herb wyobra żał w polu białem kawkę czarną, w złotej koronie z rozciągnionemi skrzydłami. Połu dniowa górami okryta część tego kraju, a w szczególności powiat kołomyjski, tworząc nie jako klin czyii kąt w ruskiem narzeczu kut zwana jest Pokuciem. Czyt. Wiadomość o starożytności miasta Halicza ob. Rozmait. 1829 Nr. 42. Halicz w Przyjacielu ludu z r. 1836 str 27 134. Starodawnyj Hałycz opisanyj Szaranewyczem w Zorii hałyckoj na r. 1860 i w osobnej odbitce. Ha licz w Dodatku do Gazety lwowskiej z roku 1868 Nr. 18 i inne. Halicz nad liniestrem p. Sob. w Tyg. ilustr. serya VIII, 1871 str. 279. Halicz ob. Kłosy z r. 1878 str. 303 i 304. O sobornej bohorodycznoj cerkwi i światytelach w Hałyczy z planami cerkwi z w. XII p. Pietruszewiczaw Zorii hałyckoj z r. 1852, 53 i 54, i w dziele Hałycko istoriczeskij Sbornik 1854 i 1860. Kratkoje izwiestje o hałyckoruskich episkopach i mytropolitach p. Pietruszewicza w Semejnoj bibliotekie Lwów, 1856 Nr. 9, 10, U Die Gründung der römisch katolischen Bisthümer in Halicz und Wladimir v. Reifenkugel, Wien, 1874. Istoryczeskoje obozrinie mytropolii ruskoj hałyckoj p. Malinowskiego w Zorii hałyckoj jako album za r. 1860. Istorya drewnaho hałyckoruskoho kniażestwa soczynenie D. Zubryckaho, Lwów, 1855, 3 to my. O zabytkach starożytnych w Hali czu ob. Słowo, 1872 Nr. 71. Halicz p. Siarczyńskiego ob. rękopis w Bibli. Ossoli. Nr. 1828 str. 222 do 232; i ręk. Nr. 496 str. 160. Lustracye starostwa halickiego roku 1556 i 1661 Rękop. w Bib. Ossol. Nr. 2127. Lustracye pożytków w starostwie halickiem r. 1556 Rękop. w Bib. Ossol. Nr. 2235. Topografią starego H. dokładnie zbadał Wła dysław Łuszczkiewicz Kościół św. Stanisła wa pod H. był pierwotnie ruską cerkwią św. Pantalejmona. B. R. Halicz z Holendrami, wieś, pow. podhajecki a właściwie przedmieście miasta Podhajce, liczyła w 1870 r. 716 mieszk. , należących do parafii w Podhajcach. Właściciel większej pos Marcelina ks. Czartoryska. Halicz, ob. Gacs. Halicz, szczyt w Beskidzie lesistym, u zejścia się granic obszarów Wołosatego, Bukowca i Tarnawy wyżniej, na granicy powiatów Lisko i Turka; od granicy Galicy i i Węgier o 1500 m. oddalony na płn. Wznosi się do wys. 1335 m. npm. Grzbiet i wschodnie zbocze Halicza przedstawia Połoninę bukowską. Br. G. Haliczanów, wś, pow. gródecki, oddalona o 5, 7 kil. na południowy zachód od Gródka; przestrzeni obszaru dwor. posiada 10 mr. , włościanie 957 m. a, , ludności 527, sami gr. kat. mający cerkiew paraf. w miejscu, do tej parafii należy filia Bratkowice z 425 gr. kat. Parafia ta należy do dekanatu grodeckiego dyecezyi lwowskiej. Haliczany, wś, pow. chełmski, gm. Żmudź, par. Kumów. W 1827 r. było tu I5 dm. , 98 mieszk. Haliczany, wś, pow. włodzimierski na Wo łyniu; parafia prawosławna w miejscu, katoli cka w Horochowie. Własność ks. Czetwerytyńskich, ma kaplicę katolicką. Wieś tę obszerną przebiega gościniec z Krzemieńca przez Beresteczko do Włodzimierza idący. Żyzne grunta tutejsze dały początek przysłowiu Kto posia da Haliczany, ten się liczy między pany. W XVII w. był tu zbór aryański, którego prze łożonym w r. 1648 widzimy słynnego teologa aryańskiego Andrzeja Wiszowatego. W owym to roku Wiszowaty ożenił się mając lat 40 z córką pastorostwa haliczańskich Aleksandrą Joachima i Elżbiety z Lubienieckich Rupniewskich. Ówcześni dziedzice Haliczan Czapliccy w salonie swym urządzili wesele dla znanego teologa, który wprędce z Haliczan przeniósł się pod Lublin, do Siedliszcz, gdzie objął pa sterstwo po zmarłym Krzysztofie Lubienieekim. Były wtedy H. jednem z wybitniejszych gniazd socyniańskich. Właściciele tej wsi i Kisielina Czapliccy wspierali Aryan swem mie niem i powagą. M. D. Haligowce, węg. Haligócz, wś słowacka w hr. spiskiem, w dorzeczu Dunajca, w dystrykcie starowiejskim, nad rzeką Lipnikiem i jego Rychwałdzkim dopływem polskim; od połud. graniczy z Rychwałdem, od zach. z Lechnicą i Śmierdzonką, od wsch. z Lipnikiem Wk. , a od płn. z Leśnicy. Na wsch. granicy wzgórza Kobyla głowa 957 m. i Bukowinka 851 m. , na zach. granicy wzgórze Bucznik 750 m. , a na płd. granicy Kobyla góra 878 m. i Fećkowa góra 959 m. . Wzniesienie wsi 527 m. koło kościoła. W półn. części wsi, na płn. potoku Lipnika, rozpościera się piękna grupa skał haligowieckich, stromo spadających do potoku Lipnika, a należących do pasma Pieniu ob. . Skały te haligowieckie odznaczają się tem, iż posiadają mniejsze i większe pieczary. Jedna z tych pieczar leży w obr. gm. Haligowiec, w dolinie Michnowej i zwie się Mleczną Dziurą, od licznych stalaktytów w niej znajdowanych. Nowszymi czasy znaleziono w niej kości z nie Halicz Halicz Halicz Halicz Haliczanów Haliczany Haliczany Haligowce